راهنمای خرید لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی

در این مقاله می خوانید

تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که لپ‌تاپ‌ بازی خود را هوشمندانه انتخاب کنید. انتخاب شما درنهایت در یک سری از قطعات کلیدی لپ‌تاپ خلاصه می‌شود، پس بیایید آن‌ها را یک‌به‌یک بررسی کنیم.   ...

افراد طرفدار کامپیوترهای رومیزی و کسانی که برای خودشان کامپیوتر جمع می‌کنند، ممکن است ایده یک دستگاه قابل‌حمل برای انجام بازی را به تمسخر بگیرند، ولی فاصله بین کامپیوترهای رومیزی و لپ‌تاپ‌ها در طول سالیان به مقدار زیادی کاهش پیداکرده است. لپ‌تاپ‌های حالا حاضر می‌توانند بازی‌های مدرن را با رزولوشن 1080p و بالاتر، در بالاترین تنظیمات گرافیکی اجرا کنند. و این چیز خوبی است.

درست است که کامپیوترهای رومیزی سنتی، گزینه‌های ارتقا بیشتری در اختیار استفاده‌کننده قرار می‌دهند و هزینه آن‌ها نسبت به این کیفیتی که دریافت می‌کنید خیلی کمتر از لپ‌تاپ‌ها است، ولی هیچ‌کس نمی‌تواند جاذبه یک لپ‌تاپ جمع‌وجور قوی که بتوانید آن را با خود به همه‌جا ببرید و با آن بازی کنید را انکار کند.

GPU (کارت گرافیکی): موتور گرافیکی سه‌بعدی شما

اولویت شماره یک همه لپ‌تاپ‌های بازی، باید واحد پردازش گرافیکی (کارت گرافیک) آن باشد.

تمام حرف بازی‌های مدرن در مورد گرافیک سه‌بعدی است، و این به این معنی است که مهم‌ترین قطعه یک لپ‌تاپ بازی شما، کارت گرافیکی آن یا همان GPU است. در حال حاضر،  فقط دو تولیدکننده، کارت‌های گرافیکی قابل‌حمل خوبی تولید می‌کنند: AMD و Nvidia

بسیاری از لپ‌تاپ‌های موجود در بازار که برای کارهای روزمره تولیدشده‌اند، کارت گرافیکی شرکت اینتل را دارند، که آن‌قدر قوی نیست که بتواند بازی‌های سه‌بعدی حرفه‌ای را اجرا کند. کارت گرافیکی شرکت اینتل، به‌طور مستقیم بر روی CPU سوار می‌شود، درحالی‌که کارت گرافیکی شرکت انویدیا و ای‌ام‌دی، چیپ های کاملاً مستقل و بسیار قوی‌تری هستند. درواقع، بسیاری از افراد به این دلیل لپ‌تاپ‌های با کارت گرافیکی اینتل می‌خرند که فرزندانشان نتوانند با آن‌ها بازی انجام دهند (حداقل بازی‌های جالب را!)

تولیدکنندگان تلاش می‌کنند که با کارت گرافیکی و رم ارتقاء داده‌شده، شما را برای خرید لپ‌تاپ‌های خودشان تحریک‌ کنند، ولی کارت گرافیکی چیزی است که بیشترین تأثیر را بر روی تجربه بازی شما خواهد داشت. پس درصورتی‌که انجام بازی کامپیوتری برای شما مهم است، لپ‌تاپی بخواهید که بزرگ‌ترین، سریع‌ترین، و قوی‌ترین کارت گرافیکی را داشته باشد، به این دلیل که شما تا بقیه دوران کاری لپ‌تاپ‌های خودتان، امکان تغییر دادن آن را نخواهید داشت.

شما برای داشتن یک تجربه خوب بازی، لزوماً نیازی به آخرین‌مدل‌های کارت‌های گرافیکی Nvidia و AMD در لپ‌تاپ خودتان ندارید. ولی زمانی که به دو لپ‌تاپ‌ مشابه نگاه می‌کنید، عموماً خوب است مدلی را تهیه کنید که عدد کارت گرافیکی آن بالاتر باشد. به‌طور مثال کارت GTX 990M  از GTX 880M بهتر است ...

حرف نهایی است که شما باید تصمیم نهایی خرید لپ‌تاپ‌ بازی خود را، حول کارت گرافیکی خودتان - و اینکه آن کارت گرافیکی چقدر بر روی اندازه لپ‌تاپ تأثیر می‌گذارد – بگیرید. کارت‌های گرافیکی پیشرفته سریع هستند، اما گرمایی که تولید می‌کنند و انرژی‌ای مصرف می‌کنند، باعث می‌شود که لپ‌تاپ‌ها بسیار بزرگ شوند (زیرا لازم است لپ‌تاپ‌ها از سیستم‌های خنک‌کننده پیشرفته و باتری‌های بزرگ استفاده کنند).

CPU (واحد پردازش مرکزی): مهم، ولی نه مهم‌ترین

درست همانند یک کامپیوتر رومیزی که برای انجام بازی‌های کامپیوتری جمع می‌کنید، نباید اولویت بیشتری برای واحد پردازش مرکزی نسبت به کارت گرافیکی قائل شوید.

استفاده از کارت‌های گرافیکی اینتل در لپ‌تاپ‌ها، باعث شده است که واحد پردازش مرکزی برای بسیاری از افراد انتخاب اول باشد، ولی این مسئله هیچ‌گاه برای لپ‌تاپ‌های بازی به‌اندازه کارت گرافیکی حیاتی نیست. یک پردازنده سریع‌تر به شما اجازه می‌دهد که از برنامه‌های پردازش ویدئویی و یا پردازش عکس‌ به‌راحتی استفاده کنید، ولی درصورتی‌که از یک آستانه خاصی قوی‌تر باشد، تأثیر آن در انجام بازی‌های سه‌بعدی آن‌قدر چشمگیر نخواهد بود.

به‌طور مثال اگر چند لپ‌تاپ‌ با کارت گرافیکی مشابه و واحد پردازش مرکزی متفاوت وجود دارد، لازم نیست حتماً قوی‌ترین پردازنده را خریداری کنید تا بتوانید تجربه خوبی در بازی‌های خود داشته باشید. به خاطر داشته باشید که پردازنده‌های بزرگ‌تر به فن‌های بزرگ‌تری نیاز دارند، و درنتیجه اندازه دستگاه شما نیز بزرگ‌تر خواهد بود.

درصورتی‌که پردازنده کامپیوتر شما از فراریسمانی (Hyper-Threading) پشتیبانی می‌کند، یک پردازنده Core i5 احتمالاً تنها چیزی است که شما برای اکثر بازی‌هایی که انجام می‌دهید، به آن نیاز خواهید داشت.

RAM: هشت (یا 16) کافی است

یکی از تله‌هایی که باید از آن اجتناب کرد، خرید رم بیش‌ازحد برای یک لپ‌تاپ بازی است. شما برای انجام بازی، واقعاً به بیشتر از 8 و یا 16 گیگابایت RAM احتیاج ندارید، ولی تولیدکنندگان در لپ‌تاپ‌های بازی تا 32 گیگابایت رم استفاده می‌کنند.

دقت زیادی بر روی مقدار RAM ی که خریداری می‌کنید داشته باشید، به این دلیل که بسیاری از افراد در زمان جمع‌کردن یک کامپیوتر رومیزی برای بازی، فریب‌خورده و بیشتر از نیاز خود رم خریداری می‌کنند.

در حال حاضر، 8 گیگابایت برای اکثریت بازی‌هایی که در بازار وجود دارد کافی است. البته اشکالی ندارد که 16 گیگابایت تهیه کنید، ولی هر چیز بیشتر از آن، توجیه قابل قبولی در حال حاضر ندارد. به‌جای صرف هزینه برای خرید رم بیشتر، آن هزینه را برای خرید کارت گرافیکی قوی‌تر و یا SSD بزرگ‌تر صرف کنید.

SSD: برای زمان بار‌گذاری سریع‌تر، این را تیک بزنید.

در حال حاضر که اندازه بازی‎ها به 50 گیگابایت نیز رسیده است، یک SSD (درایو حالت‌جامد) کوچک هیچ مشکلی را برای شما حل نمی‌کند.

استفاده از درایو حالت‌جامد ضروری نیست، ولی قطعاً به هاردهای HDD ارجحیت دارد، به این دلیل که به‌جای استفاده از دیسک‌های مکانیکی برای ذخیره اطلاعات، از چیپ‌های حافظه استفاده می‌کند. درایو حالت‌جامد، باعث افزایش سرعت بارگذاری ویندوز، پاسخ‌دهی کلی سیستم، و حتی سرعت بارگذاری سریع‌تری بازی‌ها نیز می‌شود.

درایوهای حالت‌جامد واقعاً قطعات لوکس خوبی هستند، ولی درصورتی‌که می‌خواهید آن‌ها را تهیه کنید، موردی را انتخاب کنید که حجم کمی نداشته باشد. درصورتی‌که لپ‌تاپ‌ موردعلاقه شما، فقط یک گزینه ذخیره‌سازی دارد، استفاده از هارد درایو و یا درایو هایبرید (که از یک SSD کوچک و یک درایو مکانیکی بزرگ در کنار هم استفاده می‌کند) انتخاب بهتری است. شما برای انجام بازی‌های بزرگ، نیاز به آن فضای ذخیره‌سازی زیاد دارید.

به‌طور مثال بازی Titanfall شرکت EA، 48 گیگابایت حجم دارد. پس درصورتی‌که درایو اصلی شما یک درایو حالت‌جامد 128 و یا حتی 250 گیگابایتی باشد، در یک‌چشم به هم زدن پر خواهد شد. پس باوجوداینکه SSD مزایای خیلی زیادی دارد، ولی ممکن است زمانی که بیشترین نیاز را به فضای ذخیره‌سازی دارید، شما را تنها بگذارد.

صفحه‌نمایش: هوشمندانه انتخاب کنید

این لپ‌تاپ Razor Blade، یک صفحه‌نمایش با رزولوشن مبهوت‌کننده 1800 × 3200 پیکسل دارد.

صفحه‌نمایش لپ‌تاپ‌های بازی، معمولاً در بازه لوکس تا بی زرق‌وبرق قرار می‌گیرد. مشکل اینجاست که شما معمولاً نمی‌توانید چیزی را که دقیقاً می‌خواهید انتخاب کنید. اکثریت قریب به‌اتفاق لپ‌تاپ‌های بازی دارای صفحه‌نمایش‌های twisted nematic ال سی دی هستند. این صفحه‌های نمایش، معمولاً سرعت پاسخ‌دهی خوبی دارد، ولی زاویه دید خارج از محور آن‌ها بین خوب تا خیلی بد متفاوت است.

معیار دیگری که باید به آن فکر کنید، رزولوشن صفحه‌نمایش است. شما باید دستگاهی را انتخاب کنید که رزولوشن اصلی معقولی داشته باشد، و این معمولاً به معنی 1080 × 1920 است. باوجوداینکه 4K  برای تراکم پیکسلی و عدم نیاز به استفاده از فیلتر حذف صفحه ناصاف (anti-aliasing) خود در بازی عالی است، ولی باعث کاهش سرعت فریم خواهد شد.

بنابراین توصیه می‌شود که در زمان انتخاب دستگاه خود، همان رزولوشن 1080 × 1920 را در نظر داشته باشید، و اگر به دنبال خرید یک مدل ارزان‌قیمت‌تر هستید، 768 × 1366 می‌تواند مناسب باشد.

صفحه‌کلید

تقریباً تمام لپ‌تاپ‌های بازی کامپیوتری، صفحه‌کلیدهای مشابهی با لپ‌تاپ‌های معمولی دارند.

صفحه‌کلیدهای لپ‌تاپ‌های بازی، به‌جز استفاده از یک‌سری نور پشتی جذاب، تفاوت خیلی زیادی با صفحه‌کلیدهای معمولی ندارد.

کنارآمدن با اندازه و وزن

شما می‌توانید یک لپ‌تاپ بازی نازک‌تر خریداری کنید - ولی این کار را به قیمت عملکرد گرافیکی انجام خواهید داد.

شما می‌توانید یک لپ‌تاپ بازی با دو کارت گرافیکی، چند درگاه برای درایوهای حافظه، یک درایو نوری، و یک صفحه‌نمایش خیلی بزرگ خریداری کنید، ولی وزن آن از وزن لنگر یک قایق نیز بیشتر خواهد بود!

البته دلیلی ندارد که همه لپ‌تاپ‌های بازی هیولاهای شش کیلوگرمی ‌باشند. شما قطعاً می‌توانید لپ‌تاپ‌های نازک‌تری تهیه کنید که کارت‌های گرافیکی مجزا داشته باشند، ولی در این صورت باید از مقداری از عملکرد چشم‌پوشی کنید.

و درنهایت باید توازن بین این دو مسئله را برقرار کنید: یعنی هرچقدر لپ‌تاپ شما قابل‌حمل‌تر باشد، احتمال اینکه بتواند سرعت فریم خیلی بالایی به شما بدهد کمتر است. و این مسئله به‌احتمال‌زیاد تا زمانی که یک پیشرفت علمی خارق‌العاده در علم فیزیک اتفاق بیفتد، به همین صورت خواهد ماند. پس فعلاً خودتان سبک‌سنگین کنید و ببینید که می‌توانید از چه چیزی چشم‌پوشی کنید.

گرما و سروصدا

قدرت بازی بالا، حرارت و سروصدای فن‌ها را نیز به همراه دارد.

درست است که لپ‌تاپ‌های بازی ممکن است ازنظر اندازه خیلی بزرگ باشند، ولی آن شاسی‌های بزرگ، اجازه استفاده از سیستم‌های کارآمدتر دفع حرارت را نیز می‌دهند. تولیدکنندگان می‌توانند لوله‌های حرارتی و فن‌های بزرگ‌تری که با سرعت کمتری گردش می‌کنند در داخل لپ‌تاپ جاسازی کنند. این کار باعث کاهش سروصدا، و یک خنک کاری خوب می‌شود.

ولی تا زمانی که شما یک بازی حرفه‌ای را برای بیش از 10 دقیقه انجام نداده باشید، دقیقاً سروصدای اصلی لپ‌تاپ خود را نخواهید شنید. پس درصورتی‌که شما قبل از خرید یک دستگاه فرصت تست کردن آن را دارید، یک بازی خیلی سنگین را با آن اجرا کنید. آیا لپ‌تاپ به شکل ناراحت‌کننده‌ای گرم می‌شود؟ و یا خنک می‌ماند، ولی صدای آن به خاطر گردش سریع فن‌ها، شبیه یک هاورکرفت است که زیر دست شما قرار دارد؟ این مشکلی است که شما ممکن است در یکسری از لپ‌تاپ‌های نازک‌تر بازی با آن مواجه شوید.

قابلیت ارتقاء: تقریباً وجود ندارد

برخی از لپ‌تاپ‌های بزرگ‌تر بازی، قابلیت تغییر کارت گرافیکی و یا واحد پردازش مرکزی را به شما می‌دهند، ولی انجام این کار اصلاً ساده نیست.

این نکته آخر به‌احتمال‌زیاد نیاز به تفکر و تأمل بیشتری دارد. لپ‌تاپ‌های بازی، در بیشتر موارد، قابلیت ارتقا خیلی کمی دارند. شما احتمالاً می‌توانید مقدار رم را افزایش داده و یا یکی درایو حالت‌جامد و یا هارد درایو بزرگ‌تر برای آن خریداری کنید. ولی امکان تغییر قطعات کلیدی دستگاه همانند پردازشگر و یا کارت گرافیکی، بدون انجام یکسری جراحی خیلی جدی که خدمات پس از فروش دستگاه شما را از بین خواهد برد، در بیشتر موارد وجود نخواهد داشت.

البته نمی‌خواهیم بگوییم که این کار غیرممکن است. ولی امیدوار بودن به یک مسیر ارتقاء در یک لپ‌تاپ بازی، کار اشتباهی است. فقط یک لپ‌تاپ بخرید و خود را آماده کنید که برای چند سال آینده، با همان لپ‌تاپ زندگی کنید.