هلن کلر یکی از برجسته ترین زنان تاریخ است که خدمت زیادی به نابینایان کرد، با زندگی نامهی هلن کلر آشنا شوید. ...
هلن کلر (1968- 1880) یک نویسنده و فعال سیاسیی آمریکایی بود که فعالیت زیادی برای جلب خیریه برای نابینایان و ناشنوایان انجام می داد. هلن کلر در کودکی نابینا و ناشنوا شده و مجبور بود برای غلبه بر مشکلات ناتوانیهای دوگانهاش مبارزه کند. با این حال، او اولین فرد نابینا و ناشنوا بود که موفق شد مدرک لیسانس کسب کند و یک مبارز بانفوذ برای رفع مشکلات اجتماعی و سیاسی و مشکلات افراد ناتوان شد. شناخت عمومی او در جامعه، باعث شد که دید منفی نسبت به کوری و کری به میزان زیادی کاهش پیدا کند و او یک مثال قوی از فردی است که توانسته بر مشکلات غلبه پیدا کند.
"زمانی تنها با عمقی که هیچ امیدی در آن نبود و تاریکی بر روی چهرهی همه چیز قرار گرفته بود آشنا بودم. سپس عشق آمد و روح مرا آزاد کرد. زمانی تنها تاریکی و سکوت را می شناختم، اما اکنون امید و شادی را میشناسم."
هلن کلر در 27 ژانویه سال 1880 در توسوکلم، آلاباما متولد شد. زمانی که او تنها 19 ماه سن داشت دچار یک بیماری بسیار سخت شد که سبب نابینایی و ناشنوایی وی شد (تنهایی یک دید خیلی جزئی برای وی باقی ماند). برای چند سال اول زندگی، او تنها میتوانست از طریق گروهی از نشانهای اولیه با خانوادهاش ارتباط برقرار کند. او در ارتباط با دختر 6 ساله آشپز خانواده موفقیت بیشتری داشت. اگرچه او که نمیتوانست به درستی ارتباط برقرار کند، از دید اطرافیان بد رفتار به نظر می رسید، مثلاً از بشقاب هر کس در سر میز غذا با انگشت غذا میخورد.
در سال 1886، هلن برای ملاقات یک پزشک متخصص گوش، چشم و بینی به بالتیمور رفت. پزشک او را به ملاقات الکساندر گراهام بل فرستاد، فردی که در آن زمان بر روی مسایل نابینایی و ناشنوایی تحقیق میکرد (و بعدها اولین تلفن را اختراع کرد) بل به کلر کمک کرد تا به موسسهی پرکین که برای نابینایان بود برود. این ملاقات سبب ایجاد یک رابطهی طولانی با آن سالیوان شد، شخصی که قبلاً یک دانشآموز آن موسسه بود. سیلویان از لحاظ دید دچار مشکل بود، اما در سن 20 سالگی و بدون هیچ تجربهی قبلی، آموزش هلن برای ایجاد ارتباط را شروع کرد. این دو نفر یک رابطهی طولانی برای 49 سال را حفظ کردند.
در ابتدا، هلن به دلیل ناتوانی، نمی توانست علائم دستی که سالیوان به وی می داد را درک کند. اگرچه پس از یک ماه پر از سختی، کلر توانست سیستم علامت های دستی سالیوان را با درک لغت آب یاد بگیرد. سیلویان آب را روی دست چپ کلر ریخت و روی دست راستش کلمهی آب را نوشت. این کار به هلن کمک کرد تا کاملاً متوجه سیستم شود. او به زودی توانست تا بسیاری از وسایل خانه را بشناسد.
"مهمترین روزی که در تمام عمرم به یاد می آورم روزی بود که معلمم ، آن منسفیلد سالیوان، به نزد من آمد. زمانی که به تضادهایی غیر قابل اندازه گیری بین دو زندگی ای قبل و بعد از این ملاقات فکر می کنم، غرق در حیرت می شوم. این ملاقات، سوم ماه مارس 1887 بود، سه ماه قبل از اینکه 7 ساله شوم." هلن کلر - داستان زندگی من
کلر پیشرفت زیادی کرد و به سرعت بر عادات بدش غلبه یافت. او در خط بریل مهارت پیدا کرد و توانست با وجود ناتوانیهایش تحصیلاتی پربار را آغاز کند. کلر از چیزی که دیگران تصور میکردند پیشرفت بیشتری کرد. بعدها او یاد گرفت تا با یک ماشین تایپ با خط بریل بنویسد.
کلر با نویسندهی آمریکایی به نام مارک تواین نیز تماس برقرار کرد. تواین پشتکار هلن را تحسین میکرد و یک تاجر نفت با نام هنری راجرز را ترغیب کرد تا هزینهی تحصیل هلن را تأمین کند. با سختیهای بسیار، هلن موفق شد تا در دانشگاه رادکلیف به تحصیل بپردازد. او در سال 1904 با مدرک لیسانس هنر توانست از این دانشگاه فارغالتحصیل شود. در طول تحصیل، او یاد گرفت تا صحبت کرده و لب خوانی را تمرین کند. حس لامسهی او بسیار دقیق بود.
کلر یک نویسنده و سخنران ماهر شد. در سال 1903، او یک زندگینامه شخصی با نام " داستان زندگی من " را منتشر کرد که تلاشهای او برای غلبه بر ناتوانیهایش را بازگو میکرد.
کلر همچنین دربارهی مسائل سیاسی نیز مینوشت. او یک پشتیبان حزب سوسیالیست آمریکا بود و در سال 1909 به این گروه ملحق شد. او امیدوار بود تا شاهد یک توزیع عادلانهتر درآمدها و پایان نابرابریهای جامعهی سرمایهداری باشد. پس از اعتصاب کارکنان معادن در 1912 او گفت که یک سوسیالیست قاطع تر شده است. کتاب او با نام " خروج از تاریکی" در سال 1913 شامل چندین مقاله در مورد سوسیالیسم است. هلن در تمام انتخاباتی که یوجین وی دبز (Eugene V Debs) در آن شرکت داشت پشتیبان او بود. در سال 1912 او به جامعهی کارکنان صنعتی جهانی (IWW) ملحق شد. در کنار دفاع از سوسیالیسم، کلر یک فرد صلحطلب بود و با مشارکت آمریکا در جنگ جهانی اول مخالفت می کرد.
در مسائل مذهبی، او طرفدار آموزه های امانوئل سودن بورگ بود، فردی متخصص در الهیات مسیحیت که یک تفسیر معنوی خاص از انجیل را تبلیغ می کرد. هلن کلر کتاب "مذهب من" را در سال 1927 منتشر کرد.
در سال 1918، او بیشتر زمان خود را صرف جذب سرمایه و اطلاع رسانی برای اقدامات خیریه برای افراد نابینا کرد. او به دنبال افزایش پول و بهبود شرایط زندگی برای افراد نابینا بود، افرادی که در آن زمان تحت شرایط بدی تحصیلکرده و در آسایشگاهها زندگی میکردند. شخصیت شناخته شده اجتماعی او کمک کرد تا دیدگاه مردم نسبت به نابینایی و ناشنوایی تغییر کند.
در پایان زندگی هلن بر اثر یک سکته مغزی آسیب دید و در اول ژانویه سال 1968 در خواب از دنیا رفت. او در طول زندگی خود جوایز بسیاری را کسب کرده بود. از جمله این جوایز مدال آزادی ریاست جمهوری در سال 1964 از طرف لیندون بی جانسون است.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.