در این مقاله می خوانید
شیزوفرنی یک بیماری سخت و ناتوان‌کننده‌ی ذهنی است. این بیماری انواع متفاوتی داشته و بنابر عوامل متعدد در فرد ایجاد می شود. گاه بیماری برای فرد میتلا خطرساز خواهد بود. ...
شیزوفرنی چیست؟
شیزوفرنی یک بیماری سخت و ناتوان‌کننده‌ی ذهنی است که با رفتارهای غیراجتماعی و غیرعادی و عدم توانایی در فکر کردن همراه است. شیزوفرنی اختلالی روانی است یعنی فرد مبتلا نمی‌تواند درست یا غلط را تشخیص دهد.
شیزوفرنی پارانویایی ( پارانوئید )
شیزوفرنی پارانوئید با رفتارهای پارانوئید از جانب فرد شناخته می‌شود مانند هذیان‌گویی یا توهمات سمعی. رفتار فرد مبتلا به پارانوئید این‌گونه است که احساس می‌کند فردی او را زیر نظر گرفته و اذیت می‌کند و یا اینکه تصور می‌کند یک انسان مشهور و قابل‌توجه در کنار اوست یا با او همکار است. این افراد رفتارهایی خشن، آشفته و با خصومت ممکن است از خود نشان دهند.
شیزوفرنی نامنظم
فرد مبتلا به شیزوفرنی نامنظم رفتارهایی نامتداول داشته و با طرزی عجیب صحبت می‌کند که فهم آن بسیار سخت است. او ممکن است واکنش‌ها یا احساساتی از خود نشان دهد که در آن شرایط درست نباشد. فرد بیمار در انجام فعالیت‌های روزانه مانند خوردن، کار کردن و حفظ بهداشت اختلال داشته و گاه از انجام آن‌ها غافل می‌شود.
جنون جوانی
اختلال در حرکت می‌تواند نشانگر جنون جوانی باشد. فرد مبتلا در هر زمان ممکن است رفتار متفاوتی از خود نشان دهد: ممکن است فرد کاملاً بی‌حرکت بوده و یا اینکه به همه‌جا برود. شاید برای چندین ساعت اصلاً صحبت نکند و یا اینکه هرچه شما می‌گویید یا انجام می‌دهید را تکرار کند. این رفتارها باعث می‌شود خطر برای بیمار بسیار زیاد باشد زیرا او نمی‌تواند از خودش مراقبت کرده و یا کارهای روزانه‌اش را انجام دهد.
شیزوفرنی نامشخص
شیزوفرنی نامشخص نوعی از بیماری است که برای فردی با رفتارهایی تعریف می‌شود که در دو یا چند گروه از انواع دیگر شیزوفرنی قرار می‌گیرد مانند علائمی همچون هذیان‌گویی، توهم، حرف‌ها یا رفتارهای بی‌مفهوم و نامناسب و رفتارهایی از دسته‌ی جنون جوانی.
شیزوفرنی باقی‌مانده
وقتی یک فرد سابقه‌ی یک از انواع شیزوفرنی را در گذشته داشته است اما حالا هیچ‌گونه علائمی در او دیده نمی‌شود ( توهم، هذیان‌گویی، سخنان بی‌ربط یا رفتارهای نامناسب ) آن را شیزوفرنی باقی‌مانده گویند. فرد ممکن است بهبودی کامل یافته و یا برخی علائم در او باقی بماند.
علل ابتلا به شیزوفرنی کدام است؟
شیزوفرنی چندین عامل مختلف دارد که ممکن است در هر فرد متفاوت از فرد دیگر باشد از جمله:
ژنتیک
محیط
شیمی مغز
سابقه‌ی پرخاشگری یا غفلت از توجه به فرد در گذشته
علائم شیزوفرنی
در ابتدا بسیاری از افراد مبتلا به شیزوفرنی بیمار دیده نمی‌شوند. بااین‌وجود بسیاری از تغییرات رفتاری باعث می‌شود به‌مرورزمان و با پیشرفت بیماری رفتارهای فرد عجیب به نظر رسد. این علائم عبارت‌اند از :
دوری از اجتماع
آشفتگی
توهمات
هذیان‌گویی
احساسات پارانوئید
کاهش اشتها یا نخوردن غذا
عدم رعایت بهداشت
شیزوفرنی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص شیزوفرنی به دو روش است: بررسی اختلالاتی در سلامت فرد که می‌تواند باعث تغییرات رفتاری شود و همچنین با مشاهده‌ی اختلالاتی در شخصیت فرد. پزشک برای شش ماه بیمار را تحت نظر گرفته و به دنبال وجود توهم، هذیان‌گویی، حرف یا رفتار عجیب، اختلال در کار و هرگونه علائم منفی در اوست.
مطالب دیگری که ممکن است بپسندید
راهنمای کاهش کلسترول و 15 توصیه برای اجتناب از بیماری‌های قلبی
محرک‌ها و مسبب‌های اگزما
عوامل کاهش میل جنسی
همه چیز درباره ی اندومتریوز
علائم فیزیکی افسردگی
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.