آشنایی با اندومتریوز، علل ابتلا، روش درمان و تاثیر آن بر باروری ...
اندومتریوز رشد بافتهای رحم در جایی بیرون از آن است. این اتفاق میتواند در تخمدانها، سطح رحم، درون روده و یا اعضای دیگر اتفاق بیفتد. با تغییر سطح هورمون بدن در دوران قاعدگی این بافت ممکن است رشد کرده و سبب درد و زخم شود.
رایجترین نشانهی اندومتریوز دردی است که قبل، بعد و یا همزمان با قاعدگی احساس میشود. درد میتواند در حین رابطهی جنسی، ادرار و یا مدفوع نیز حس شود. برخی زنان دردهای شدید و سختی دارند. همچنین اندومتریوز میتواند باعث درد در کمر یا لگن شود.برخی دیگر علائم متوسطی داشته یا هیچ نشانهای ندارند.
ناباروری میتواند اولین نشانهی اندومتریوزدر بیشتر زنان باشد. حدود سی تا چهل درصد از زنان مبتلا به اندومتریوز در باروری با مشکل مواجه میشوند. دلیل این موضوع مشخص نیست شاید احتمال آن آسیب به دستگاه تولیدمثل باشد. خوشبختانه درمانهایی برای غلبه برای ناباروری وجود دارد که در اغلب زنان موثر است.
فاکتور خطر در اندومتریوز متغیر است. اغلب این بیماری در زنانی رایج است که:
در بین 30تا 40 سالگی هستند
زایمان نداشتهاند
عادت ماهانهی آنها بیش از هفت روز بوده است
قاعدگی آنها قبل از 12 سالگی بوده است
سیکل قاعدگی کوتاهی دارند ( کوتاهتر از 28 روز )
سابقهی خانوادگی بیماری دارند ( در مادر یا خواهر )
دربارهی الگوی نشانهها یادداشتبرداری کنید تا به پزشک شما در تشخیص اندومتریوز کمک کند.یادداشتبرداری از موارد زیر بسیار مهم است:
شدت درد
زمانی که درد رخ میدهد
طول مدت درد
تغییر در درد
درد در حین رابطه جنسی،ادرار، مدفوع
دردی که فعالیتهای روزانه را محدود میکند
داروهایی مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایبوبروفن میتوانند به تسکین درد شما کمک کنند اما روی خود اندومتریوز تأثیری ندارند.
مصرف قرصهای ضد بارداری سطح هورمون در بدن را تنظیم میکند و اغلب با کوتاه و سبک کردن قاعدگی در کاهش درد اندومتریوز موثراست. گاهی قرصها به طور پیوسته و بدون فاصله مصرف میشوند. این درمان میتواند با قرص یا آمپول باشد. نشانهها ممکن است بعد از قطع درمان بازگردند.
در زمان لاپاروسکوپی جراح میتواند بافت اندومتریوز را بردارد. بیشتر زنان پس از عمل دردشان تا حد زیادی کم میشود اما در 45 درصد از آنها یک سال بعد علائم دوباره بازمیگردد. بازگشت اندومتریوز با گذشت زمان بیشتر احتمال بالاتری پیدا میکند. درمانهای هورمونی پس از جراحی ممکن است احتمال بازگشت علائم را کاهش دهد.
در مواردی که اندومتریوز بسیار شدید و پیشرفته است شاید نیاز به جراحیهای باز شکمی برای برداشتن بافت اندومتریال و یا حتی خارج کردن رحم یا بخشی از تخمدانها لازم باشد. با خارج کردن رحم و تخمدانها در 15 درصد بیماران اندومتریوز بازمیگردد.
جراحی لاپاروسکوپی برای خارج کردن بافت رشد کرده میتواند به بارور شدن زنان کمک کند. درمانهایی مانند لقاح مصنوعی نیز میتواند به غلبه بر ناباروری ناشی از اندومتریوز کمک کند.
در بیشتر زنان نشانههای اندومتریوز اغلب با یائسگی از بین می روند. اکثراً متوجه میشوند که در بارداری علائم آنها کاهش یافته است.و در یک سوم موارد علائم خودبهخود ناپدید میشوند.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.