فلفلها محصولات فصل گرم هستند. فلفلها در برابر بیشتر آفات مقاوم بوده و دارای طعم تند و شیرین و انواعی از رنگها، شکلها و اندازهها میباشند. در این مقاله بر فلفل دلمهای شیرین تمرکز میکنیم. ...
فلفل دلمهای |
|
نام گیاهشناسی |
لفل آنوم |
نوع گیاه |
سبزی |
نور مورد نیاز |
آفتاب کامل |
نوع خاک |
اِبلیز(خاک کشاورزی) |
پی اچ خاک |
خنثی |
• پرورش دانهها را 8 تا 10 هفته قبل از آخرین سرمای بهار در فضای داخلی شروع کنید.
• برای جوانهزنی دانه دما باید حداقل 21 درجهی سانتیگراد باشد، بنابراین برای اینکه زودتر و بهتر نتیجه بگیرید دانهها را در فضایی گرم نگهداری کنید.
• 3 دانهی فلفل را در یک گلدان بکارید و ضعیفترین نهال را تنک کنید(جدا کنید). اجازه دهید که دو گیاه باقیمانده به عنوان یک گیاه کنار یکدیگر بمانند. برگهای دو گیاه که در کنار هم رشد کنند، به محافظت از فلفل در برابر آفتابسوختگی کمک میکنند و محصول به دست آمده دو برابر بهتر از دو گیاه جدا از هم است.
• حدود 10 روز قبل از نشاکاری شروع به آماده ساختن تدریجی گیاه برای نشا کنید.
• یک هفته قبل از نشاکاری کود و یا کمپوست کهنه در خاک باغچه بریزید.
• پس از آنکه خطر سرما گذشت نهالها را در فضای بیرون به فاصلهی 45 تا 60 سانتیمتر از هم بکارید ( اما گیاهان جفت شده را نزدیکی هم قرار دهید)
• دمای خاک باید حداقل 18 درجه سانتیگراد باشد. نشاکاری فلفلها در دمای سردتر باعث از بین رفتن آنها میشود. میتوان با پوشاندن خاک با استفاده از پلاستیک سیاه آن را گرم کرد.
• با هر گیاه دو یا سه چوب کبریت در حفره قرار دهید و حدود یک قاشق چایخوری کود اضافه کنید. این کار باعث میشود که گیاه کمی گوگرد دریافت کند که برای آن خوب است.
• خاک باید به خوبی زهکشی شده باشد اما با استفاده از مالچ یا پوشش پلاستیکی رطوبت خاک را حفظ کنید.
• هر هفته حدود 2.5 تا 5 سانتیمتر آبیاری کنید اما به خاطر داشته باشید که فلفلها بسیار در برابر گرما حساس هستند. اگر در منطقهای با آب و هوای گرم یا بیابانی زندگی میکنید لازم است که گیاه را هر روز آبیاری کنید.
• پس از اولین میوه دهی خاک را بارور کنید.
• علفهای هرز را به دقت جدا کنید
• در صورت لزوم برای جلوگیری از خم شدن گیاه کنار آن تیرچه قرار دهید. قفسهای سیمی مخروطی شکل گوجهفرنگی که در بازار وجود دارد را امتحان کنید. این قفسها ممکن است برای گوجهفرنگی خیلی مناسب نباشند، اما در مورد فلفلها بسیار مناسب هستند.
• برای آنکه میوههای بزرگتری داشته باشید هنگام شروع گلدهی و نیز ده روز پس از آن، گیاه را با محلول یک قاشق غذاخوری منیزیم سولفات در 4 لیتر آب اسپری کنید.
• شته ها
• کک
• ویروس موزاییکی خیار
• پوسیدگی گلگاه،قسمتی نرم و فرورفته که رنگش تیرهتر میشود.
• گردهافشانی در دمای کمتر از 15 درجهی و بیشتر از 32 درجهی سانتیگراد ممکن است کاهش یابد.
• نیتروژن بیش از حد تشکیل میوه را کاهش میدهد.
• به محض اینکه فلفلها به اندازهی مورد نظر شما رسیدند آنها را برداشت کنید.
• هرچه فلفل دلمهای بیشتر روی گیاه بماند شیرینتر میشود و ویتامین سی بیشتری خواهد داشت.
• برای به حداقل رساندن آسیب با استفاده از یک چاقو یا قیچی تیز فلفلها را از گیاه جدا کنید.
• فلفل را میتوان در کیسههای پلاستیکی تا مدت 10 روز بعد از برداشت در یخچال نگهداری کرد.
• فلفلهای دلمهای را میتوان خشک کرد و پیشنهاد میشود که برای این کار از یک اجاقگاز معمولی استفاده کنید. فلفلها را بشویید، هسته و دانهها را جدا کنید. فلفلها را به نوارهای 3.5 سانتیمتری برش بزنید. آنها را به مدت ده دقیقه بخارپز کنید و سپس روی یک سینی پخت قرار دهید. فلفلها را در فر در درجهی 140 درجهی فارنهایت خشککنید( یا کمترین دمای ممکن) تا ترد شوند و هرازچندگاهی سینی را به هم زده و جای قرار گرفتن آن را تغییر دهید. هنگامی که فلفلها خنک شدند آنها را در کیسه یا ظرف قرار دهید.
به دنبال انواعی از فلفل باشید که به سرعت میرسند و رنگ کامل خود را به دست میآورند. فلفلهای کاملاً رسیده مغذیتر و نیز خوشمزهتر هستند.
فلفل سبز تا قرمز: Lady Bell، Gypsy، Bell Boy،Lipstick
فلفل زرد: 'Golden California Wonder'
فلفل دلمهایهای سبز و قرمز که در سوپرمارکتها میبینیم در واقع یک نوع هستند. فلفلهای قرمز تنها به مدت طولانیتری روی گیاه مانده و رسیدهتر شدهاند، رنگ آنها تغییر کرده و نیز ویتامین سی بیشتری به دست آوردهاند.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.