بتهوون موسیقی دان بزرگ جهان که با وجود ناشنوایی در سن 20 سالگی هنوز خلق آثار میکرد. با زندگی نامهی بتهوون آشنا شوید. ...
لودویگ فون بتهوون یکی از مهمترین آهنگسازان کلاسیک است. او در تبدیل فرم کلاسیک به موسیقی رومانتیک نقشی اساسی داشت.
"موسیقی ... الهامی برتر از تمام فلسفه ها و حکمت ها است." - بتهوون
بتهوون در 16 دسامبر سال 1770 در بن (امروزه در آلمان قرار دارد) متولد شد. از سنین جوانی بتهوون با موسیقی آشنا شد. اولین مربی او پدرش بود که بسیار سختگیر بود. بتهوون مکرراً برای اشتباه در تمریناتش تنبیه میشد. مادرش یکبار به تنبیههای خشن پدرش ایراد گرفت اما او هم تنبیه شد. گفته شده است بتهوون تصمیم گرفت تا یک پیانیست بزرگ شود تا دیگر مادرش کتک نخورد.
استعداد بتهوون در نواختن پیانو توسط فردیناند ارنست گابریل فون والدشتاین شناخته شد. او بتهوون را پشتیبانی مالی کرد و این امر سبب شد تا او بتواند به وین سفر کند، شهری که موزارت در آن اقامت داشت. امید میرفت تا بتهوون بتواند تحت آموزشهای عالی ولفگانگ آمادئوس موتزارت قرار بگیرد، اما مشخص نیست آیا آن دو یکدیگر را دیدند یا خیر. موتزارت خیلی زود از دنیا رفت، اما بتهوون توانست تا زمان خود را با آهنگساز بزرگ، جوزف هایدن بگذراند. او چیزهای زیادی را به بتهوون آموزش داد.
به جای کار برای کلیسا، بتهون اتکای خود را بر کمکهای مالی خصوصی از حامیان مختلف قرار داد. اگرچه با اینکه بسیاری از افراد موسیقیهای او را دوست داشتند اما زیاد به او کمکهای مالی نمی کردند و گاه بتهوون مجبور بود برای کسب درآمد کافی تلاش بسیاری انجام دهد. با مرگ زودرس مادر و اعتیاد پدر به مشروبات الکلی، موقعیت او دشوارتر شد. این امر باعث شد بتهوون مسئول نگهداری از دو برادرش شود.
بتهوون به عنوان یک موسیقیدان بزرگ بسیار مورد احترام بود، اگرچه برخی از عادات او برای جامعهای که وارد آن شده بود ناپسند بود. او نامنظم، دست و پا چلفتی و زشت بود. همهی تلاشها برای بهبود رفتار او با شکست مواجه میشد. در یکی از مناسبتها، او از میان جمعیت راه خود را به سمت دوک بزرگ باز کرد و به او گفت که برای او دنبال کردن بسیاری از قوانین و عرفهای اجتماعی غیرممکن است. دوک بزرگ لبخندی زد و گفت : ما باید بتهوون را همین طور که هست بپذیریم. خود بتهوون به تواناییهایش ایمان کامل داشت و در مجلس شاهزاده ها را خطاب قرار داد و گفت:
تا به حال و از الان به بعد، هزاران شاهزاده وجود داشته و خواهد داشت، اما بتهوون تنها یکی است.
موسیقیهای بتهوون نیز خلاف عرف بود. او ایدههای جدیدی را کنکاش می کرد و قراردادهای رایج و قدیمی در مورد سبک و فرم را پشت سر می گذاشت. این آزادی و ایدههای اکتشافی در موسیقی باعث بیگانگی او با معلمان موسیقیاش مانند هایدان و سالیری که بیشتر کلاسیک بودند شده بود.
به عنوان یک تراژدی بزرگ برای هر موسیقیدان، از سن 20 سالگی بتهوون به آرامی شنوایی خود را از دست داد، تا زمانی که کاملاً ناشنوا شد.
زمانی بتهوون گفت: "موسیقی یک رابط میان زندگی معنوی و جسمانی است."
با این حال، با وجود ناشنوایی و ناامیدی که این وضعیت برای بتهوون در پی داشت، او همچنان قادر بود تا موسیقیهایی در بالاترین کیفیت ایجاد کند. او همچنان قادر بود در درون خود عالی ترین موسیقیها را بشنود.
بتهوون پشتیبان جنبش رومانتیک در اروپا بود. او میخواست یک سمفونی خود را وقف ناپلئون کند، شخصی که بتهوون اعتقاد داشت از ایدههای جمهوری فرانسه دفاع خواهد کرد. اگرچه زمانی که جاهطلبیهای امپراتوری ناپلئون شناخته شده بود، بتهوون نام او را آن چنان باقدرت از کاغذ پاک کرد که یک سوراخ در صفحه ایجاد شد.
بتهوون در 26 مارس 1827 فوت کرد. علت دقیق مرگ او نامشخص است اما به نظر میرسد مسمومیت با سرب در آن نقش داشته است. گفته می شود بیش از ده هزار نفر برای مراسم تشییع جنازهی او به خیابانها آمدند. اگرچه بتهوون خلق و خوی نامناسبی داشت و گاه موسیقی او برای عموم مردم بیش از حد رویایی بود، اما وی برای سهم منحصربهفردش در پیشرفت موسیقی مورد تحسین قرار گرفت.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.