عقاب طلایی|Golden Eagle

خصوصیات عقاب طلایی

این عقاب قدرتمند، بزرگ‌ترین پرنده شکاری در شمال آمریکا و پرنده‌ای ملی در مکزیک است. این پرندگان قهوه‌ای تیره بوده و دارای پرهای تزیینی قهوه‌ای-طلایی  در سر و گردن می‌باشند. آن‌ها بسیار چابک بوده و می‌توانند با سرعت 241 کیلومتر به سمت شکارشان شیرجه بروند.

نوع تغذیه عقاب طلایی

عقاب از سرعت زیاد و چنگال‌های قدرتمندش برای ربودن خرگوش، موش‌خرمایی و سنجاب‌ها استفاده می‌کند. آن‌ها همچنین از لاشه‌ی مردار، خزندگان، پرندگان، ماهی و خوراک‌های کوچک‌تر مانند حشرات بزرگ تغذیه می‌کنند. حتی دیده شده است که به آهوهای کوهی کاملاً بالغ نیز حمله کنند. چوپانان زمانی تعداد زیادی از این پرندگان را از ترس حمله به احشامشان می‌کشتند اما مطالعات نشان داده است که تأثیر این کار بر جمعیت این حیوان کم بوده است. امروزه عقاب‌های طلایی توسط قانون محافظت می‌شوند.

زاد و لد و نحوه نگهداری از فرزندان

هر جفت از عقاب‌های طلایی از قلمروی خود که حدود 155 کیلومترمربع است محافظت می‌نمایند. آن‌ها یک همسر داشته و سال‌های طولانی، حتی تمام زندگی،  با او می مانند. این پرندگان در مکان‌های بلند مانند صخره، درختان یا سازه‌های انسان مثل دیرک‌های تلفن آشیانه می‌سازند. عقاب‌ها آشیانه‌های بزرگی می‌سازند که ممکن است سال‌ها برای تولیدمثل همان جا بمانند. ماده‌ها 1 تا 4 تخم گذاشته و هر دو والدین برای مدت 40 تا 45 روز روی آن می‌خوابند. به طور معمول، 1 یا دو عدد از جوجه‌ها جان سالم به در برده و پس از 3 ماه پر دار می‌شوند.

نحوه زندگی عقاب طلایی

این پرندگان باشکوه از مکزیک تا شمال غربی آمریکا و از شمال تا شمال آلاسکا یافت می‌شوند. آن‌ها در شرق هم دیده می‌شوند اما زیاد رایج نیستند. عقاب طلایی در آسیا، شمال آفریقا، و اروپا هم یافت می‌شود.بعضی از عقاب‌های طلایی مهاجرت می‌کنند و بعضی این‌گونه نیستند. این بستگی به موقعیت جغرافیایی و محل سکونت آن‌ها دارد. برای مثال عقاب‌های آلاسکا و کانادا اغلب در پاییز به جنوب مهاجرت می‌کنند، این در حالی است که عقاب‌های غرب آمریکا تمام سال را در همان محل می مانند.