چگونه یک فرد مصدوم را دو نفری حمل کنیم

در شرایطی که فردی مصدوم شده است باید تعداد افراد امدادگر، توانایی این افراد، و وضعیت قربانی که باید حمل شود را در نظر بگیرید. 

 

روش1: روش حمل عصایی  (برای همه مصدوم‌ها)

1- در دو طرف مصدوم (در صورتی که هوشیار است) رو به هم بایستید. مچ دست قربانی را با دستی که به پای قربانی نزدیک‌تر است، بگیرید. 

 

2- با کمک دست دیگر خود پشت شانه قربانی را گرفته و همراه با امدادگر دیگر او را به سمت جلو بکشید تا مصدوم بتواند بنشیند. 

 

3- به قربانی کمک کنید در صورت امکان دستانش را دور گردن شما انداخته و بر پایش تکیه دهد. 

 

4- دست آزاد خود را دور کمر مصدوم حلقه کنید و متناسب با سرعت او آرام حرکت کنید. 

 

5- کمربند شلوار مصدومی که کامل هوشیار نیست را بگیرید. کمربند را به آرامی بالا بکشید تا بدن فرد از زمین بلند شود. 

 

6- جلوی فرد به حالت چمباتمه روی زانوی خود بنشینید و دستان او را اطراف شانه خود بگیرید. امدادگر دیگر نیز باید در این کار کمک کند تا مطمئن شود شما و او در یک راستا قرارگرفته‌اید. 

 

7- از پاهای خود کمک بگیرید و به آرامی درحالی‌که فرد مصدوم پشت شما است، بایستید. درحالی‌که پاهای مصدوم پشت سر شما روی زمین کشیده می‌شود، حرکت کنید. 

 

روش 2: حمل چهار مچ (تنها برای مصدومان کاملاً هوشیار)  

1-  مقابل امدادگر دیگر بایستید و مچ دست راست خود را با دست چپ خود بگیرید. مچ دست چپ همکارتان را با دست راست خود بگیرید. باید یک نشیمنگاه برای مصدوم درست کنید تا روی آن بنشیند. 

 

2- با خم شدن بر روی زانو، خود را به زمین نزدیک کنید و مچ‌های خود را در هم قفل شده نگه‌دارید تا مصدوم بتواند روی دستتان بنشیند. 

 

3- به آرامی بلند شوید. تا حد ممکن کمر خود را صاف نگه‌دارید. فردی که حمل می‌شود می‌تواند یک دست خود را دور شانه شما و دست دیگر را دور شانه امدادگر دیگر بیندازد تا تعادل خود را حفظ کند. حرکت کنید. 

 

روش 3: حمل دو مچ (برای همه مصدومان در مسافت طولانی) 

1- در دو طرف مصدوم بر روی پا بنشینید. لازم نیست برای این حمل مصدوم هوشیار باشد. 

 

2- هردویتان با یک دست زیر شانه‌های مصدوم و با دست دیگر زیر زانوهای او را بگیرید.  

 

3- مچ هر دو دست امدادگر دیگر را که یکی در زیر زانوها و دیگری زیردستان مصدوم قرار دارد بگیرید و محکم نگه‌دارید. 

 

4- به آرامی بلند شوید. مطمئن شوید که وزن را روی کمرتان نیندازید. در جهتی حرکت کنید که مصدوم رو به آن قرار دارد. 

 

روش 4: حمل با صندلی (برای مکان‌های تنگ یا پله‌ها) 

1- مصدوم را بر روی یک صندلی محکم بگذارید. مصدومی که هوشیار است باید دستان خود را مقابل سینه‌اش بگیرد تا از آسیب جلوگیری کند. اگر فرد هوشیار نیست دستان او را با استفاده از پارچه‌ای به پشت صندلی گره بزنید تا آسیب نبیند. 

• یکی از شما باید در پشت صندلی بایستد و از پشت دو طرف صندلی را بگیرد درحالی‌که کف دست‌ها رو به کمر مصدوم قرار دارد. 

• امدادگر دیگر باید صندلی را با تکیه بر پایه عقبی آن خم کند. امدادگر باید در جلوی صندلی رو به مصدوم بایستد و صندلی را با پایه‌های جلویی‌اش نگه دارد. صندلی را از روی زمین باهم بلند کنید و شروع به حرکت کنید. 

 

روش 5: حمل مصدوم با برانکارد (برای مصدومانی که قادر نیستند کمکی به امدادگر بنمایند) 

  

1- دو میله یا تیرک تهیه کنید که بتواند وزن فرد را تحمل کند. این تیرک‌ها می‌توانند تیرک چادر، باربند ماشین یا حتی دو چوب محکم باشند.  

• همچنین باید برای برانکارد پوششی در میانه درست کنید که بتواند وزن فرد مصدوم را نگه دارد. برای این کار از پتو، کیسه خواب بسته یا هر چیز مشابه دیگر استفاده کنید. 

 

2- پتو (یا هر چیز دیگری که برای این کار انتخاب کرده‌اید) را بر روی زمین پهن کنید. یکی از تیرک‌ها را در فاصله 30 سانتیمتری مرکز پتو قرار دهید. 

 

3- انتهای کوتاه‌تر پتو را بر روی تیرک اول تا کنید. تیرک دوم را در صورت امکان در حدود 60 سانتیمتری تیرک اول بگذارید. 

• باید تیرک دوم را متناسب با اندازه مصدوم یا پتو قرار دهید. 

 

4- هر دو نیمه پتو را روی تیرک دوم تا کنید. باید در یک انتهای برانکارد بایستید و امدادگر دیگر در انتهای دیگر آن. پس از قرار دادن مصدوم بر روی برانکارد، به حالت چمباتمه بر روی زمین خم شده و دو تیرک سمت خود را بگیرید. 

 

5- به دقت برانکارد را بلند کرده و شروع به حرکت کنید. فردی که در جلوی برانکارد ایستاده، بهتر است پشت به مصدوم قرارگرفته و تیرک را بلند کند تا بتواند مسیر جلوی روی خود را ببیند.  

 

توصیه‌ها

• این تمرین‌ها را در خانه انجام دهید تا بدانید در صورت لزوم از کدام روش بهتر می‌توانید استفاده کنید. 

• برای بلند کردن فرد مصدوم از شیوه مناسب بلند کردن استفاده کنید. یادتان باشد از پای خود برای بلند کردن وزن استفاده کنید نه کمر. 

 

هشدارها

• مصدومی که مشکوک به آسیب سر یا کمر است را تنها در صورتی که قطعاً ضروری است مثل مواقعی که باید از خطر قریب‌الوقوع مانند ریزش سنگ، آتش، یا آب بگریزید، حرکت دهید. همین که به جای امنی رسیدید گردن و کمرش را ثابت و بی‌حرکت کنید. 

• یادتان باشد نیرو و ضعف خود و امدادگر دیگر را ارزیابی کنید. ممکن است متوجه شوید نمی‌توانید یک یا چند تکنیک را انجام دهید. روش‌های مختلف را امتحان کنید تا بفهمید کدام روش برای وضعیت کنونی مناسب‌تر است.