سخنان ویکتور هوگو

اول از همه برايت آرزومندم که عاشق شوي،

و اگر هستي، کسي هم به تو عشق بورزد،

و اگر اينگونه نيست، تنهائيت کوتاه باشد،

و پس از تنهائيت، نفرت از کسي نيابي.

آرزومندم که اينگونه پيش نيايد، اما اگر پيش آمد،

بداني چگونه به دور از نااميدي زندگي کني.

برايت همچنان آرزو دارم دوستاني داشته باشي،

از جمله دوستان بد و ناپايدار،

برخي نادوست، و برخي دوستدار

که دست کم يکي در ميانشان

بي ترديد مورد اعتمادت باشد

و چون زندگي بدين گونه است،

برايت آرزومندم که دشمن نيز داشته باشي،

نه کم و نه زياد، درست به اندازه،

تا گاهي باورهايت را مورد پرسش قرار دهد،

که دست کم يکي از آنها اعتراضش به حق باشد،

تا که زياده به خودت غرّه نشوي.

و نيز آرزومندم مفيدِ فايده باشي

نه خيلي غيرضروري،

تا در لحظات سخت

وقتي ديگر چيزي باقي نمانده است

همين مفيد بودن کافي باشد تا تو را سرِ پا نگهدارد.

همچنين، برايت آرزومندم صبور باشي

نه با کساني که اشتباهات کوچک ميکنند

چون اين کارِ ساده اي است،

بلکه با کساني که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذير ميکنند

و با کاربردِ درست صبوري ات براي ديگران نمونه شوي.

و اميدوام اگر جوان که هستي

خيلي به تعجيل، رسيده نشوي

و اگر رسيده اي، به جوان نمائي اصرار نورزي

و اگر پيري، تسليم نااميدي نشوي

چرا که هر سنّي خوشي و ناخوشي خودش را دارد

و لازم است بگذاريم در ما جريان يابند.

اميدوارم حيوانی را نوازش کني

به پرنده اي دانه بدهي، و به آواز يک سَهره گوش کني

وقتي که آواي سحرگاهيش را سر مي دهد.

چرا که به اين طريق

احساس زيبائي خواهي يافت، به رايگان.

اميدوارم که دانه اي هم بر خاک بفشاني

هرچند خُرد بوده باشد

و با روئيدنش همراه شوي

تا دريابي چقدر زندگي در يک درخت وجود دارد..

بعلاوه، آرزومندم پول داشته باشي

زيرا در عمل به آن نيازمندي

و براي اينکه سالي يک بار

پولت را جلو رويت بگذاري و بگوئي: اين مالِ من است.

فقط براي اينکه روشن کني کدامتان اربابِ ديگري است!

و در پايان، اگر مرد باشي، آرزومندم زن خوبي داشته باشي

و اگر زني، شوهر خوبي داشته باشي

که اگر فردا خسته باشيد، يا پس فردا شادمان

باز هم از عشقحرف برانيد تا از نو بياغازيد.

اگر همه ي اينها که گفتم فراهم شد

ديگر چيزي ندارم برايت آرزو کنم

آدم ها تهی از توانایی نیستند، تهی از اراده اند.

·هر چه از کوه بالاتر رویم، چشم انداز گسترده تری را می بینیم.

·فکر کردن، شغل ذهن است، خواب دیدن، تفریح آن.

·خدمت به وطن نیمی از وظیفه است و خدمت به انسانیت، نیم دیگر آن.

·خوشبخت کسی است که به یکی از این دو چیز دسترسی دارد، یا کتاب های خوب و یا دوستانی که اهل کتاب باشند.

·مرگ مهم نیست، خوشبخت نبودن مهمترین چیزها است.

·اندیشه ها باید همیشه به سوی آینده پیش رود. اگر خدا می‌خواست که انسان به گذشته بازگردد، یک چشم، پشت سر او می گذاشت.

·خدا پایان شکوه جهان آفرینش است، عشق، پایان شکوه آدمی.

·آنچه می‌گویی بکن و آنچه می‌کنی بگو.

·مردن، ناگوار نیست، بلکه راه زندگی را ندانستن ناگوارتر از مرگ است.

·هر زن پاکدامنی، زیبا و دلپسند است.

·عشق پاک، می تواند نیکبخت‌ترین و دل‌انگیزترین زندگی را به وجود آورد.

·ازدواج چیز شگفت آوری‌ است، گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر می‌کند.

·تلاش و کوشش دو گونه است: تلاش درونی، که همانا اندیشیدن است و تلاش بیرونی، که همانا کردار است. این دو چیز همراه با یکدیگر، انسان را به نتیجه ی دلخواه می رساند.

·زندگی شما از زمانی آغاز می‌شود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.

·الماس را جز در قعر زمین نمی‌توان پیدا کرد و حقایق را جز در اعماق فکر نمی‌توان یافت.