ولادیمیر ایوانویچ ورنادسکی یک کریستالو گراف، معدن شناس، شیمیدان و زمینشناس روسی است. او امروزه برای تحقیقاتش در جان سپهر و اثرات آن بر روی زیست کره و بنیانگذاری مطالعات زمین شیمیمشهور است. ...
ولادیمیر ایوانویچ ورنادسکی در 12 مارس 1863 در سنت پترزبورگ، روسیه متولد شد. پدرش که از قزاقهای اوکراین بود، استاد "دانشگاه مسکو" در کییف بود و قبل از تصمیم به مهاجرت به سنت پترزبورگ، اقتصاد سیاسی تدریس میکرد. او ويراستار مجلهی "شاخص اقتصادی" نیز بود. از طرف دیگر مادر ولادیمیر یک زن اشرافی و دختر یک ژنرال بود و در روسیه متولد و بزرگ شده بود. کودکی ولادیمیر در اوکراین گذشت و برای مدت کوتاهی در خارکیف درس خواند. زمانی که آنها به سنت پترزبورگ مهاجرت کردند، او به تحصیلات خود در مدرسهی دستور زبان سنت پترزبورگ ادامه داد. در اینجا بود که ولادیمیر به علم علاقهمند شد، به خصوص علوم طبیعی.
ولادیمیر اذعان داشت که هم روسی و هم اوکراینی است و با وجود زندگی طولانیتر در روسیه، مقدار کمی زبان اوکراینی هم یاد گرفت. با این حال او به استقلال اوکراین اعتقاد نداشت و به دولت روسیه وفادار ماند.
در سال 1885 ورنادسکی مدرک خود را از دانشکدهی فیزیک و ریاضیات دپارتمان طبیعی دانشگاه سنت پترزبورگ دریافت کرد. او تخصص در معدن شناسی را انتخاب کرد، زیرا پتانسیل خیلی بیشتری برای اکتشاف در این زمینه میدید. او تحت نظر واسیلی واسیلِویچ داکوچایف مشهور آموزش دید. داکوچایف به عنوان پایهگذار علم خاک شناخته میشود.
او در مورد موضوعی که میخواست برای مطالعات دکترای خود انتخاب کند مدتی اندیشید. در حین این کار، ورنادسکی به ناپل سفر کرد و تحت نظر یک کریستالوگراف به نام اسکاچی به تحصیل پرداخت. سالخوردگی اسکاچی مانع از این شد که ورنادسکی اطلاعات ارزشمندی به دست آورد. بنابراین او تصمیم گرفت تا به جای آن به آلمان برود و زیر نظر پاول گروت به مطالعه ادامه دهد. گروت یک وسیلهای را ساخته بود که کمک میکرد تا خواص حرارتی، نوری، الکتریکی و مغناطیسی کریستال را تجزیه و تحلیل کرد. ورنادسکی از یادگیری روش استفاده از این دستگاه جدید لذت میبرد. او همچنین قادر بود از آزمایشگاه فیزیک دکتر سانک که یک فرد ماهر دیگر در کریستالوگرافی بود استفاده کند. ورنادسکی مدرک دکترای خود را در سال 1885 گرفت و همکار تحقیقات در آزمایشگاه کانیشناسی شد.
ولادیمیر ایوانویچ ورنادسکی گزارش خود دربارهی "معیار عناصر شیمیایی در پوستهی زمین " را در دوازدهمین کنگرهی پزشکان و دانشمندان علوم طبیعی ارائه کرد. این مطالعه پایه و اساس چیزی است که بعدها به عنوان زمین شیمی شناخته شد. او دانشمندان را تشویق کرد تا تلاش کنند که از پدیدهی رادیو اکتیو در مطالعات خود در زمینهی تاریخچهی عناصر شیمیایی و در درک روابط ژنتیکی میان این عناصر استفاده کنند.
در سال 1909 ورنادسکی کمیسیون رادیوم را تأسیس کرد. این به دلیل نظریهاش بود که میگفت مواد رادیواکتیو در حقیقت منابع مهم انرژی هستند. این یعنی آنها میتوانند در ساخت عناصر شیمیایی جدید استفاده شوند. او شروع به جمعآوری نمونههای سنگی کرد و در نقشه با جزئیات مشخص نمود در چه جاهایی این منابع یافت میشوند. پس از یک سال، اولین آزمایشگاه ژئوشیمی در سنت پترزبورگ ساخته شد.
ورنادسکی اولین فردی بود که مفهوم جانسپهر را واضحتر کرد. او همچنین در ایجاد ایدهی زیستکره به شکلی که ما امروز میشناسیم دست داشت، اگرچه در نهایت یک زیستشناس اتریشی به نام ادوارد زوس بود که این لغت را ابداع نمود و ورنادسکی در سال 1911 شانس ملاقات با او را داشت.
در اصل ورنادسکی استدلال کرد که گسترش زمین تحت یک سلسله و توالی خاص انجام میشود. ابتدا خاک کره یا مواد بیجان تشکیلشده و سپس زیست کره یا زندگی زیستی شکل میگیرد. پس از آن جان سپهر به وجود میآید که شامل هوشیاری انسان و فعالیتهای ذهنی است. هر کدام از این موارد با یکدیگر مرتبطاند، و ظهور زندگی زیستی، خاک کره را تبدیل کرده و ظهور هوش انسانی، زندگی زیستی باعث تغییر و دگرگونی زندگی زیستی میشود. طبق گفته او، زندگی زیستی و ادراک انسان هردو تأثیر زیادی بر تکامل زمیندارند، و این مفهومی است که تقریباً همگام با نظریهی انتخاب طبیعی داروین است. اما همانند بقیه نظریهها از این دست، پذیرش این مفهوم به خصوص در غرب به سختی به دست میآمد.
ورنادسکی در میان نخستین دانشمندانی بود که متوجه شدند که نیتروژن، اکسیژن و دی اکسید کربن محصول مستقیم فرآیندهای زیستی هستند. او بخشی از تحقیقات خود را در دههی 1920 منتشر نمود، و بیان کرد که موجودات زنده هم تأثیر بزرگی بر تکامل سیاره دارند. این امر او را یکی از پیشگامان شکل دادن علوم محیطزیستی کرد.
در سال 1912 او به عنوان یک عضو عادی آکادمی علوم دانشگاه سنت پترزبورگ انتخاب شد. در سال 1914 ورنادسکی متصدی موزهی معدن شناسی و زمینشناسی شد. او در میان افرادی بود که برای گسترش صنعت استخراج فلزات با هم همکاری کردند. در سال 1917 او شروع به تجسم یک شاخهی علمی جدید با نام بیوژئوشیمی کرد. او این شاخهی علمی را برای کار کردن با موجودات زنده به عنوان یک عضو داخلی زیست کره پیشبینی نمود.
ورنادسکی آکادمی اوکراینی علوم را در سال 1918 پایهگذاری نمود و اولین رئیس آن بود. او همچنین کتابخانهی ملی دولت اوکراین را تأسیس کرد و با اشتراک دانش خود با دانشگاه تاوریدا در کریمه، مشارکت زیادی انجام داد. به دلیل خدمات زیاد ورنادسکی، یک خیابان مهم در دانشگاه ملی تاوریدا به نام او نامگذاری شده است. یک خیابان در مسکو نیز نام او را بر خود دارد.
ورنادسکی پس از ترک کییف به سیمفروپول رفت و به عنوان استاد معدن شناسی در آنجا کار کرد. او همچنین تا زمانی که به دلیل موقعیت بیثبات سیاسی در سال 1921برکنار شد ، رییس دانشگاه سیمفروپول بود.
کتاب "زمینشیمی" یکی از کارهای منتشرشدهی قابلتوجه ورنادسکی است که در سال 1924 به چاپ رسید و در سال 1927 در روسیه به عنوان "مقالات زمین شیمی" منتشر شد. او همچنین با ماری کوری همکاری داشت و دو عدد از کارهایشان را باهم منتشر کردند، "ماده زنده در زیست کره" و "خود پروردگی انسان".
ولادیمیر ایوانویچ ورنادسکی یکی از مشاوران در پروژهی بمب اتمی شوروی بود. او یکی از افرادی بود که شدیداً مبارزه میکرد تا صدایش شنیده شود و بیان میکرد که چگونه انرژی اتمی میتواند بهرهبرداری شود و تحقیقات بیشتری برای شکافت هستهای باید در موسسهی رادیوم انجام شود. با اینحال ورنادسکی در 6 ژانویه 1945 درگذشت، پیش از آنکه پیشنهادات او برای پروژههای تحقیقاتی بیشتر پیگیری شوند.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.