در این مقاله می خوانید
رامان دانشمند معروف هندی است که در فیزیک موفق شد جایزه‌ی نوبل را بگیرد. در این بخش با زندگی نامه‌ی رامان آشنا شوید. ...
سی وی رامان
سی وی رامان یکی از برجسته‌ترین دانشمندان هندی در طول تاریخ و اولین فرد هندی است که برنده‌ی جایزه‌ی علمی نوبل، به دلیل اکتشافات مهمش که امروزه " اثر رامان" نامیده می‌شود، شد. بسیار عجیب است که رامان برای این اختراع تنها از یک وسیله‌ی ارزان‌قیمت به ارزش 200 روپیه استفاده کرد. اثر رامان امروزه با ابزارهایی که ارزش آن میلیون‌ها روپیه است تست می‌شود.
دوران کودکی:
چاندرسخارا ونکاتا رامان در تاریخ 7 نوامبر 1888 در شهر تیروچیراپالی در تامیل نادو، در خانواده یک دبیر فیزیک متولد شد. رامان یک دانش‌آموز بسیار باهوش بود. پس از قبول شدن در امتحان ورودی دانشگاه در سن 12 سالگی، او قرار بود برای ادامه‌ی تحصیل به خارج از کشور برود، اما پس از معاینات پزشکی، یک جراح انگلیسی با این کار مخالفت کرد. رامان به جای آن به دانشگاهی در مادراس پیوست. پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1904 و گرفتن کارشناسی ارشد فیزیک در سال 1907، رامان تحقیقات مهمی در زمینه‌ی فیزیک انجام داد. در زمان کارشناسی ارشد، او درباره‌ی انکسار نور به مطالعه پرداخت و پایان‌نامه‌ی او در این زمینه در سال 1906 به چاپ رسید.
حسابداری و پیگیری علائق
رامان پس از یک قبولی در امتحان عمومی خدمات اجتماعی، در سال 1907 به عنوان معاون حسابداری عمومی در کلکته انتخاب شد. با اینکه این کار جدید خیلی وقت رامان را پر کرده بود، ولی او توانست همچنان بعد از ظهرهایش را در آزمایشگاه انجمن‌های هندی برای ترویج علم به تحقیقات علمی بپردازد. در موارد خاص، او حتی شب‌ها را نیز به مطالعه می‌پرداخت. علاقه‌ی او به علم به حدی بود که در سال 1917، از کار خود استعفا داد تا یک استاد فیزیک در دانشگاه کلکته شود.
مشارکت‌ها و دستاوردها:
در یک سفر دریایی در سال 1921 به اروپا، رامان با کنجکاوی به رنگ آبی توده‌های یخ و مدیترانه دقت می‌کرد. او علاقه بسیاری داشت تا دلیل این رنگ آبی را بفهمد. زمانی که رامان به هند بازگشت، او آزمایش‌های بسیاری را در مورد پراکندگی نور در آب و از میان قطعات یخ انجام داد. با توجه به نتایج به دست آمده، او توضیح علمی برای رنگ آبی دریا و آسمان را منتشر کرد.
اثر رامان
یک حادثه فریبنده بود که باعث ایجاد الهامی در رامان برای کشف اثر رامان شد. در یک بعدازظهر ماه دسامبر در سال 1927، زمانی که رامان مشغول کار بود، دانش آموزش کریشنان (که بعدها مدیر آزمایشگاه ملی فیزیک در دهلی نو شد)، به او خبر داد که پرفسور کرامپتن جایزه‌ی نوبل برای اشعه‌ی ایکس را برنده شده است. این باعث شد تا رامان به فکر بیافتد. او این‌گونه تعبیر کرد که اگر اثر کامپتن برای ایکس ری ممکن است، باید برای نور هم ممکن باشد. او برای انتشار نظریه‌اش آزمایش‌هایی انجام داد.
رامان یک نور تک رنگ از قوس جیوه ای را به کار گرفت که به اجسام شفاف نفوذ می‌کرد و روی طیف‌سنج میافتاد تا طیف نور آن ماده ثبت شود. در طی این کار، رامان تعدادی خط جدید را در طیف‌سنج یافت که بعدها به نام خطوط رامان معروف شد. پس از چند ماه، در یک نشست در بنگلور در 16 مارس 1928، رامان کشف "اثر رامان" را به دانشمندان دیگر اعلام کرد و برای آن برنده‌ی جایزه‌ی نوبل فیزیک در سال 1930 شد.
اثر رامان در تحلیل ساختار مولکولی ترکیبات شیمیایی بسیار اهمیت دارد. یک دهه پس از این کشف، ساختار بیش از 2000 ترکیب مورد بررسی قرار گرفت. به دلیل اختراع لیزر، اثر رامان به یک ابزار بسیار مفید برای دانشمندان تبدیل شد.
علائق دیگر رامان
بعضی دیگر از علایق رامان فیزیولوژی دید انسان، نورشناسی کلوییدها و ناهمسان گردی‌های الکتریکی و مغناطیسی بود.
اواخر زندگی و مرگ
C.V. رامان در سال 1924 عضو انجمن سلطنتی لندن شد. یک سال بعد او موُسسه‌ی تحقیقی رامان را در نزدیکی بنگلور (Bangalore) ساخت و در آنجا تا زمان مرگش تحقیقات علمی خود را ادامه داد. مرگ او به دلیل حمله‌ی قلبی شدید در 21 نوامبر 1970 به وقوع پیوست. نصیحت صادقانه‌ی او برای دانشمندان مشتاق این بود: " تحقیقات علمی نیاز به فکر مستقل و کار سخت دارد، نه تجهیزات."
مطالب دیگری که ممکن است بپسندید
زندگی نامه ماری کوری
زندگی نامه ارشمیدس
زندگی نامه بلز پاسکال
زندگی نامه آندره سلسیوس
زندگی نامه آلبرت اینشتین
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.