۱۸ اسفند ۱۳۹۲

چغازنبیل

۱۸ اسفند ۱۳۹۲ 6374 بازدیدکننده 6 نظر
چغازنبیل در این مقاله می خوانید

در این قسمت می توانید اطلاعاتی بسیار جالب و خواندنی در مورد چغازنبیل به دست آورید.                         ...

چغازنبیل

مقدمه

ویرانه‌های شهر مقدس پادشاهی ایلام که با سه حصار عظیم هم مرکز احاطه شده، در چغازنبیل کشف شده است. وجود هزار آجر استفاده نشده در محوطه نشان می‌دهد که این شهر که در حدود سال 1250 پیش از میلاد بنا شده بود، بعد از تهاجم آشور بانیپال نا تمام مانده است.

 

ساخت و نامگذاری

نام چغازنبیل بر گرفته از شهر باستانی دور اونتاش است که در مسیر جریان رود دز ( شاخه ای از رود کارون ) قرار گرفته بود. این شهر در طول دوره ایلامی، توسط اونتاش نپیریشا ( 1275 تا 1240 پیش از میلاد ) به عنوان پایتخت مذهبی در محوطه‌ای ما بین شوش و انشان بنا شد. اکتشاف کامل محوطه توسط رومن گیرشمن از سال 1951 تا 1962 صورت گرفت.

 

بزرگترین زیگورات بین النهرین

 

زیگورات چغازنبیل

این محوطه، بزرگترین زیگورات بین النهرین را در خود جای داده که به بهترین شکل باقی مانده است. در ابتدا، حصار اول در بر گیرنده ی محوطه مقدس بوده و معبدی  به شکل ساختمان مربعی در مرکز آن قرار داشته و به پرستش اینشوشیناک، خدای سومری اختصاص داده شده بود. این معبد بعد ها به یک زیگورات تبدیل شده و طبقه اول را تشکیل داد. چهار طبقه دیگر از کف حیاط ( که بر خلاف سایر نمونه ها در بین النهرین طبقات بر روی هم نبودند ) ساخته شد که ویرانه‌ها و بقایای باقیمانده از آنها تمام سطح حیاط مرکزی قدیمی را پوشانده است.

برخلاف زیگورات‌های مستقر در بین النهرین که به سه پلکان خارجی مجهز بودند، مسیر دسترسی به این زیگورات از طریق یک پلکان طاقدار است که از بیرون قابل مشاهده نیست. ارتفاع زیگورات در ابتدا 60 متر بوده که پس از تخریب تنها دو طبقه از آن باقی مانده و در حال حاضر ارتفاع آن به کمتر از 25 متر می رسید. این زیگورات علاوه بر اینشوشیناک به ستایش نپیریشا، خدای انشان نیز اختصاص داشت.

 

معابد داخلی

در سمت شمال غربی زیگورات مجموعه ای از معابد را به خدایان صغیر، همچون ایشنی کاراب و کیریریشه اختصاص داده بودند. حصار بیضی شکلی معابد و زیگورات را احاطه کرده است. حصار دوم که به شکل ذوزنقه است به دور یک منطقه وسیع و تقریبا خالی کشیده شده است. در داخل حصار سوم تنها سه کاخ و یک معبد در نزدیکی دروازه پادشاهی ساخته شد که یه حیاط درونی بزرگ داشت. این حصار برای محافظت از شهر دور اونتاش و خانه هایی کشیده شده بود که هرگز ساخته نشدند. کاخ اونتاش گال ( قرن سیزدهم پیش از میلاد ) در نقطه ای دور از محوطه مقدس کشف شده است.

 

آثار باقی مانده در چغازنبیل

با وجود تهاجم و تخریبی که توسط آشوریان صورت گرفت، مجموعه کاملی از تکه‌های سر و بدن مجسمه حیوانات و خدایان و همچنین دو تابلو موزائیک معرق کاری شده یافت شده است. چند مقبره طاقدار در سرداب کاخ پادشاهی کشف شده که شواهدی از سوزاندن اجساد به دست می دهد. در مجاورت آن معبدی به نوسکو، خدای آتش، اختصاص داده شده بود.

 

کانال آبرسانی

برای تامین آب مورد نیاز شهر، اونتاش نپریشا کانالی به طول تقریبی 50 کیلومتر ساخت که آب را به یک آب انبار در قسمت بیرونی حصار شمالی هدایت می کرد. سپس از آنجا 9 آبراه، آب تصفیه شده را به حوضچه ای در داخل حصار منتقل می‌کردند.

 

انتقال گنجینه ها به شوش و تخریب

در قرن دوازدهم پیش از میلاد، شاهان ایلامی دور اونتاش را ترک کرده و به شوش رفتند و تمام گنجینه‌های چغازنبیل را برای تزئین معابد جدید، به این شهر انتقال دادند. پادشاه آشوریان، آشور بانیپال چند سال پس از فتح شوش در سال 640 پیش از میلاد، دور اونتاش را  به طور کامل تخریب کرد.

 

 
 
 

مطالب دیگری که ممکن است بپسندید

نظر کاربران

    شما هم می توانید در مورد این مطلب نظر بدهید.

    کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.


    نام :
    ایمیل:
    متن مورد نظر:

    عضویت در خبرنامه wiki5040