بدترین کفش ها برای پاهای شما

متهم:پاشنه های خیلی بلند (Ultra-High Heels)

 

به گفته هیلاری برنر، سایز پاشنه کفش ها هر روز بزرگتر می شود."ما پودیاتریست ها از این نوع پاشنه‌ها به اصطلاح به عنوان قاتل پا یاد می‌کنیم".خانم برنر که سخنگوی انجمن پزشکی پودیاتریک آمریکا می‌باشد اضافه می کند: پاشنه های خیلی بلند می‌تواند عوارض زیادی، از پیچ خوردن قوزک گرفته تا دردهای مزمن را سبب شود. بهتر است با هم نگاه دقیقتری به ارتفاع، سبک و مشکلات کفش های امروزی بیاندازیم.

 

مشکل:آسیب هاگلند (Pump Bump)

 

 

این سبک کفش چه پاشنه خیلی بلند داشته باشد چه متوسط اغلب باعث ایجاد نقاط دردناکی در پشت پاشنه پا می شوند. جنس سفت به کار رفته در کفش باعث ایجاد فشار روی این ضایعه ها می شود که نهایتا می تواند به تاول، تورم، آماس و حتی درد در زردپی آشیل منجر شود. یخ، ارتزها و پدهای پاشنه می تواند در تسکین درد موثر باشد و البته تعویض کفش با نمونه های استاندارد تر نیز به همین ترتیب. باید یادآور شد که تورمهای استخوانی ایجاد شده دائمی خواهد بود.

 

مشکل:موقعیت نامناسب پا

 

 

پاشنه خیلی بلند پا را در موقعیتی قرار می دهد که فشار زیادی به پنجه پا وارد می شود. در این قسمت مفاصل  مهمی وجود دارند مانند مفصل استخوانهای متاتارسال با استخوانهای سزاموئید واستخوانهای انگشت. فشار زیادی دراین قسمت می تواند استخوانها یا عصب های اطراف آنها را  ملتهب نماید. فشار مداوم به استخوانهای پا حتی می تواند به ایجاد ترک های تنشی مویی منجر شود.
 

راه حل:کفش هایی با پاشنه های کوتاه تر

 

 

تعویض این کفش ها با کفش هایی با پاشنه های کوتاهتر می‌تواند شما را از مشکلات احتمالی استخوانهای کف پا برهاند. هرچه پاشنه ها کوتاهتر باشد موقعیت پا به وضع استاندارد نزدیکترمی‌شود. توصیه می‌شود پاشنه‌هایی را انتخاب نماییم که بیشتر از 5 سانتیمتر ارتفاع نداشته باشد و حتی در این صورت هم بهتر است در پوشیدن چنین کفشهایی نیز اعتدال را رعایت کنیم.
 

مشکل: پیچ خوردگی قوزک

 

همه کفش هایی که پاشنه های بسیار بلند دارند خطر پیچ خوردگی قوزک را افزایش می دهند. معمول ترین مشکلی که اغلب ایجاد می شود پیچ خوردگی جانبی است و هنگامی رخ می دهد که قوزک به سمت خارج می چرخد. این اتفاق باعث کشیدگی بیش از اندازه لیگامنت های قوزک می شود. پیچ خوردگی های شدید حتی می تواند باعث پارگی لیگامنت نیز بشود. جهت بهبود عوارض پیچ خوردگی باید قوزک ثابت نگاه داشته شود و درمواردی فیزیوتراپی نیز تجویز می شود. در موارد پیچ خوردگی یا شکستگی قوزک، خطر استئوآرتریت یا آرتروز افزایش پیدا می کند.

 

متهم: کفشهای مدل استیلتوس (Stilettos)

 

اگرچه همه کفش‌های دارای پاشنه بلند مشکلاتی را ایجاد می‌کنند اما پاشنه‌های بسیار باریک استیلتوس به طور ویژه ای خطر آفرینند. یکی از متخصصین در این باره گفته است: "دراین مدلها تمام وزن دریک نقطه متمرکز می‌شود به طوریکه همانند اینکه روی یک میله راه می‌روید تعادلتان را ازدست می‌دهید. نتیجه این می شود که احتمال پیچ خوردگی و آسیب بیشتر می شود.

 

راه حل:پوشیدن کفشهایی با پاشنه های قطور (chunky heel)

 

 

پاشنه قطور دارای سطح بیشتری بوده و وزن بدن را به طور مناسبی توزیع می کند. این خاصیت در مقایسه با مدل های استیلتوس و پاشنه گرد باعث ثبات و پایداری بیشتر پا می شود. البته پاشنه های قطوری که ارتفاع زیادی دارند هنوز می‌تواند باعث ایجاد فشار در پنجه پا شود اگرچه تعادل بیشتری را ایجاد می کنند.
 

متهم: کفش های تخت

 

 

راه رفتن با این کفش های ظریف، همانند راه رفتن بر روی مقوا است. هیچ انحنایی در کف کفش وجود ندارد و این باعث وارد آمدن فشار مضاعف به زانوها، لگن و کمر می شود. علاوه بر این، استفاده از کفشهای بدون قوس مناسب باعث ایجاد وضعیتی دردناک به نام التهاب فاشیای کف پایی (plantar  fasciitis) می شود.
 

راه حل:استفاده از کفی های طبی

 

اگه از مدل کفش های ته صاف خوشتان می آید می توانید از کفی های طبی برای تخفیف عوارض جانبی آن استفاده نمایید. پدهای پاشنه نیز می تواند از درد پاشنه بکاهند. پودیاتریست ها این کفی ها را برای ایجاد قوس در کف کفش و کاهش فشار بر روی نقاط حساس تجویز می کنند.

 

متهم:دمپایی لاانگشتی (Flip-Flop)

 

 

دمپایی های لاانگشتی محافظت بسیار کمی از پا به عمل می آورند. خطر لغزیدن و دیگر جراحت های پا در این کفش ها بسیار بیشتر است چون پا بیش از حد در معرض محیط خارجی قرار دارد. افراد دیابتی نباید چنین کفش هایی بپوشند چون حتی زخم ها و خراش های ساده نیز می تواند عواقب پیچیده ای داشته باشد. به علاوه، اغلب این مدل کفش ها از قوس مناسبی هم برخوردار نیستند و مانند کفش های باله باعث التهاب فاشیای کف پا شوند و مشکلاتی برای زانوها، لگن و کمر ایجاد کنند.

 

مشکل:التهاب فاشیا/غلاف کف پا (Plantar Fascia)

 

راه حل :استفاده از دمپایی های طبی بهتر

 

سندل ها یا دمپایی های طبی ارتجاعی بیشتر از کفش های دیگر برای پیاده روی مناسب هستند. کف ضخیم کفش مانند لایه ای محافظ، پا را از ناهمواری ها و خرده سنگ های روی سطح زمین محافظت می کند. این کفش ها قوس مناسبی داشته و معمولاً تاییدیه های مختلفی نیز از انجمن پزشکی دارند.

 

متهم:کفش لژدار

 

 

کفش های لژدار و کفش های دارای کفی یکسره، تخت بسیار سفتی دارند. این نوع کفش ها ساز و کار درست بدن در راه رفتن را بر هم می زند. پا در هنگام راه رفتن سعی می کند در جهت های خاصی خم می شود،  اما اینگونه کفش ها به علت سفتی بیش از حد مانع اینکار می شوند. اگر پاشنه کفش از قسمت پنجه خیلی بالاتر باشد فشار زیادی به استخوانهای متاتارسال نیز وارد می شود.

 

روش بهتر:کفشهای لژدارتخت تر (Flatter Platforms)

 

اگرچه این کفش ها هم توصیه نمیشود اما کفش های لژداری که پاشنه های کوتاه دارند فشار کمتری به پا وارد می کند. بهتر است از کفش های لژدار و کفی یه سره ای استفاده کنید که با زمین وضعیت موازی داشته باشد. این کفش ها فشار کمتری را به سمت سینه پا هدایت میکنند. هرچند، تخت سفت این کفش ها بازهم مانعی برای راه رفتن طبیعی است.

 

متهم:کفش نوک تیز

 

این کفش ها ممکن است به نظر شیک بیایند اما به واسطه نوک تیزی که دارند باعث فشرده شدن کل انگشتان پا میشود. پس از مدتی این شرایط باعث ایجاد دردهای شدید، بونیون، تاول و کژشستی میشود. حتی در بعضی از خانمها به علت فشار مداوم زیر ناخن ها کبودی ایجاد می شود.

 

مشکل:بونیون/پینه پا(هالوس والگوس)

 

بونیون یک برآمدگی دردناک در انتهای انگشت شست پا است که می تواند باعث انحراف غیرطبیعی شست شود. این عارضه هنگامی ایجاد می شود که بافت یا استخوان در کنارمفصل جابجا شود. این امر می تواند براثر سال ها فشار و حرکت غیرمعمول ایجاد شود. کفش های نوک باریک اصلی ترین عامل ایجاد این عارضه هستند و همین موضوع شیوع بیشتر بونیون در زنان را توضیح می دهد.

 

مشکل:ناهنجاری های انگشتان پا

 

کفش های پاشنه بلند وزن بدن را به سمت انگشتان سوق داده و سپس باعث فشرده شدن آنها به یکدیگر می‌شود. با گذشت زمان آسیب می‌تواند به کژشستی، انحراف غیرطبیعی در مفاصل انگشتان که به تدریج سخت می‌شود، منجر شود. گاهی اوقات برای رهایی از درد شدید باید به جراحی پناه برد. جمع شدن انگشتان می تواند ناهنجاری های دیگری نیز به وجود آورد مانند میخچه و پینه بستن پوست.

 

راه حل:کفش جلوباز

 

با انتخاب کفش های جلو بازتر می تواند به سادگی از مضرات کفش های نوک باریک اجتناب کنید. اگر از این مدل ها خوشتان نمی آید کفشی انتخاب نمایید که شیب آن به سمت لبه انگشتان شما نباشد. کفش استاندارد نباید نوک یا کنار انگشتان را بزند. بعلاوه، پیشنهاد می شود که کفشهایی با جنس نرم انتخاب کنید تا کمتر به انگشتان فشار بیاورد.

 

کفش های راحتی (Performance pump)

 

بسیاری از خانمها تمایلی به تعویض مد با راحتی نیستند اما شاید لازم نباشد بین این دو مورد یکی را انتخاب کنید. کفش های راحتی جلو و پشت بسته انتخاب مناسبی به نظر می رسد؛ هم استاندارد هستند و هم از زیبایی خوبی برخوردارند. پاشنه های این کفش ها از قطر خوبی برخوردار بوده، به سبک کفش های ورزشی ساخته می شود و فضای کافی برای انگشتان وجود دارد.

 

متهم:کفش هایی با سایز اشتباه

 

90%   خانمها کفشهایی می‌پوشند که کوچکتر از سایز اصلی خودشان است. نتیجه این انتخاب اشتباه خیلی جالب نیست؛ پینه، تاول، بونیون، ودیگر مشکلات. سایش مداوم باعث تحریک مفاصل انگشتان و آرتروز می‌شود. تحقیقات نشان می دهد که کودکان نیز اغلب سایز اشتباهی را می پوشند که باعث افزایش خطر ناهنجاری های انگشتان در خلال رشد می شود.

 

راه حل:اندازه دقیق پایتان را داشته باشید

 

قبل از خرید کفش جدید حتما اندازه گیری دقیقی از پاهیاتان در اواخر روز و در حالت ایستاده داشته باشید. در مورد پاهای صاف یا با قوس غیرمعمول حتما به پزشک مراجعه کنید. این شرایط می تواند خطر آرتروز را افزایش دهد. درمان به موقع و استفاده از کفش های مناسب می تواند از صدمه ناخواسته به مفاصل شما جلوگیری کند.

 

سبک های مردانه

 

کفش های نوک باریک به نظر مرز جنسیتی ندارد. این نوع کفش ها خطرات مشابهی را برای مردان نیز در بردارد مانند بونیون، کژشستی و درد. به منظور پیشگیری از این موارد حتما از کفش هایی استفاده کنید که جلوی بازتری دارند. شاید کفش های راحت تر به مذاق شما خوش نیاید ولی حتما پاهایتان از شما تشکر خواهند کرد!

 

سبک های تناسبی:کفشهای برهنه (Minimalist Shoe)

 

امروزه شاهد شکل های جدیدی در سبک کفش هستیم که یکی از آنها به نام کفش های برهنه (minimalist shoes) شناخته می شود. هدف آنها ایجاد احساس راه رفتن بدون کفش است درحالی که کفش پوشیده اید! مشکل اینجاست که این کفش ها از پاشنه و انگشتان محافظت نکرده و ضربه وارد شده به پاها را جذب نمی کنند. به علاوه، در بعضی از برندها، انگشتان کاملا از هم جدا می شوند که با روند طبیعی راه رفتن منافات دارد.

 

کفش های طبی پنجه قایقی (Rocker bottom shoes)

 

کفش های زیر غلطکی حرکت بالارفتن پا را به هنگام پیاده روی تسهیل می کند. این مدل می تواند به تخفیف درد مفاصل کمک کند. همچنین این مدل برای افراد دارای ناهنجاری های ملایم پا نیز مفید می باشد. هرچند، این مدل کفش برای افراد مسن تر یا افرادی که دارای شرایط پزشکی ای هستند که بر تعادل یا قدرت ماهیچه های آنها تاثیر گذار است توصیه نمی‌شود.

 

نکاتی برای انتخاب کفش مناسب

 

 

اگر میخواهید با پاهایتان مهربان باشید، خانم برنر این سه نکته را گوشزد می کند:
•    حتما کفشی که انتخاب میکنید در قسمت پنجه از انعطاف کافی برخوردار باشد اما زیادی ارتجاعی نباشد.
•    از قوس مناسب برخوردار باشد.
•    دارای پاشنه با ضخامت مناسب بوده که ارتفاع آن بیشتر از 5سانتیمتر نباشد.