در این مقاله سرعت شاتر در عکاسی مورد بررسی قرار گرفته است. شما می توانید با کمک این مطلب به تنظیم سرعت شاتر دوربین خود بپردازید. ...
پیش از من، درباره مفهوم مثلث نوردهی صحبت کرده و گفته بودیم که میتوانید به آن بهعنوان روشی برای خارج شدن از وضعیت خودکار دوربین، و کاوش ایده تنظیم دستی نوردهی عکسهای خود فکر کنید.
سه بخش اصلی مثلث نوردهی که شما میتوانید آنها را تنظیم کنید شامل حساسیت (ISO)، دیافراگم، و سرعت شاتر میشود. پیشازاین در مورد تنظیم حساسیت دوربین صحبت کرده بودیم و در اینجا میخواهیم بهسرعت شاتر بپردازیم.
تعریف ساده سرعت شاتر، 'مقدار زمانی که شاتر باز است' میباشد.
در عکاسی فیلمی (سنتی)، سرعت شاتر زمانی بود که فیلم در معرض صحنه عکاسی شما قرار میگرفت و به همین ترتیب، سرعت شاتر در عکاسی دیجیتال، برابر زمانی است که سنسور دوربین، تصویر مورد عکسبرداری شما را میبیند.
در ادامه سعی شده است که موضوع "سرعت شاتر" شکسته شده و در چند بخش کوچک توضیح داده شود تا صاحبان دوربینهای دیجیتال بتوانند راحتتر با این موضوع آشنا شوند:
• سرعت شاتر به ثانیه (البته در اغلب موارد کسری از ثانیه) اندازهگیری میشود. هرچقدر مخرج بزرگتر باشد، سرعت شاتر بیشتر است (یعنی 1⁄1000 بسیار سریعتر از 1⁄30 است).
• در اغلب موارد شما احتمالاً از سرعت شاتر 1⁄60 ثانیه و یا سریعتر استفاده خواهید کرد. دلیل این مسئله این است که کارکردن با هر سرعتی که کمتر از این باشد، بدون گرفتن لرزش دوربین بسیار دشوار است. لرزش دوربین به معنی حرکت دوربین در زمان باز بودن شاتر است که به تار بودن عکسهای گرفتهشده منجر میشود.
• اگر شما از سرعت کم شاتر (هر چیزی آهستهتر از 1/60) استفاده میکنید، یا باید از یک سهپایه و یا نوعی از تثبیت تصویر استفاده کنید (تعداد خیلی زیادی از دوربینهای جدید، قابلیتهای تثبیت تصاویر را در خود دارند).
• سرعت شاتری که بر روی دوربین قابل تنظیم بوده و در اختیار شما قرار دارد، با هر تنظیم تقریباً دو برابر میشود. 1/250، 1/500، 1/1000،... – این دو برابر شدن زمان، نکته خوبی است که به خاطر داشته باشید، به این دلیل که تنظیمات دیافراگم (که میزان نور واردشده را تنظیم میکند)، نیز در هر درجه میزان نور واردشده را دو برابر افزایش میدهد، به همین دلیل اضافه کردن یک درجه سرعت شاتر و کم کردن یک درجه تنظیمات دیافراگم، میزان نوردهی عکسهای شما را در سطح ثابتی نگه میدارد. (یعنی اندازه دریچه دیافراگم را نصف کرده ولی زمان باز بودن دیافراگم را دو برابر میکند، درنتیجه نور کلی واردشده برابر میماند).
• برخی از دوربینها، گزینه سرعت شاتر بسیار کند که کسری از ثانیه نیست، بلکه به ثانیه (برای مثال 1 ثانیه، 10 ثانیه، 30 ثانیه و غیره) اندازهگیری میشود را نیز در اختیار شما قرار میدهند. این تنظیمات، در شرایط نور بسیار کم، و/یا زمانی که شما میخواهید جلوههای ویژهای در عکسهای گرفتهشده خودتان داشته باشید، و/یا زمانی که میخواهید مقدار زیادی از حرکت را در یک عکس ضبط کنید، مورداستفاده قرار میگیرند. وضعیت Bulb نیز در یکسری از دوربینها وجود دارد که در این وضعیت، شما میتوانید تا زمانی که میخواهید شاتر را باز نگهدارید.
• وقتیکه میخواهید برای یک تصویر سرعت شاتر را انتخاب کنید، باید همیشه از خود بپرسید که آیا چیزی درصحنه شما در حال حرکت است یا خیر، و اینکه شما چگونه میخواهید آن حرکت را ضبط کنید. درصورتیکه درصحنه شما حرکت دارد، شما باید بین گزینههای فریز کردن حرکت (تا بیحرکت به نظر برسد) و یا مات کردن عمدی جسم در حال حرکت (که به آن حس حرکت میدهد) انتخاب کنید.
• برای فریز کردن جنبش در یک تصویر (مانند عکس موجسواری در بالا) لازم است که شما یک سرعت شاتر سریعتر، و برای تار کردن جنبش، میتوانید یک سرعت شاتر آهستهتر را انتخاب کنید. بهترین سرعت شاتر، بسته بهسرعت سوژه در تصویر، و اینکه میخواهید چقدر تار باشد، متفاوت خواهد بود.
• حرکت همیشه بد نیست. مواقعی وجود دارد که حرکت خوب است. بهعنوانمثال زمانی که شما از یک آبشار عکسبرداری میکنید و میخواهید سرعت آب را در عکس گرفتهشده نشان بدهید ، و یا زمانی که قصد دارید از یک ماشین مسابقه عکس بگیرید و دوست دارید احساس سرعت را به بیننده منتقل کنید، و یا وقتیکه میخواهید از حرکت ستارهها در طول شب عکسبرداری کرده و خط سیر آنها را در عکس ببینید. در تمام این موارد، لازم است که از یک سرعت شاتر طولانیتر استفاده کنید. بااینحال، برای همه این موارد شما نیاز به استفاده از یک سهپایه دارید، وگرنه ممکن است تصویر شما به علت حرکت و لرزش دوربین خراب شود.
• فاصله کانونی و سرعت شاتر - یکی دیگر از مواردی که در هنگام انتخاب سرعت شاتر باید مدنظر داشته باشید، فاصله کانونی لنز مورداستفاده شما است. فاصله کانونی بزرگتر، میزان لرزش دوربین را بیشتر نشان میدهد، بنابراین شما باید در این موارد از یک سرعت شاتر سریعتر استفاده کنید (مگر اینکه تثبیتکننده تصویر در لنز یا دوربین خود داشته باشید). قانون سرانگشتی برای استفاده از فاصله کانونی در شرایط بدون تثبیتکننده تصویر، این است که مخرج کسر سرعت شاتری که انتخاب میکنید، بزرگتر از فاصله کانونی لنز مورداستفاده شما باشد. بهعنوانمثال اگر شما یک لنز 200 میلیمتری دارید، لازم است حداقل سرعت شاتر شما 1/250 باشد.
به یاد داشته باشید که فکر کردن در مورد سرعت شاتر بدون در نظر گرفتن دو عنصر دیگر مثلث نوردهی (دیافراگم و حساسیت)، واقعاً ایده خوبی نیست. زمانی که شما سرعت شاتر را تغییر میدهید، لازم است برای جبران آن، یک یا هر دو عنصر دیگر این مثلث را مجدداً تنظیم کنید.
بهعنوانمثال اگر شما سرعت شاتر خود را بهاندازه یک درجه بالا ببرید (مثلاً از 1/250 به 1/500) عملاً میزان نوری که به دوربین وارد میشود را نصف میکنید. برای جبران این، احتمالاً لازم است که دیافراگم خود را یک درجه بزرگ کنید (بهعنوانمثال از F16 به F11). گزینه دیگری که میتوانید مدنظر داشته باشید، انتخاب یک حساسیت سریعتر است (بهطور مثال میتوانید از ISO 100 به ISO 400 جابجا شوید).
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.