جلال آل احمد نویسنده، روشنفکر دینی و منتقد اجتماعی و سیاسی بوده است. آثار زیادی از او به جای مانده است.
زندگی شخصی
جلال در 2 آذر 1302 ( و به نقلی 11 آذر ) در خانوادهای مذهبی در تهران متولد شد. پدر او روحانی مذهبی بود که اصالت او به دهکدهی کوچک اورازان در کوههای طالقان بازمیگردد. پس از دوران دبیرستان جلال برای کسب درآمد به بازار تهران فرستاده شد، اما او علاوه بر این کار برای کسب دانش مذهبی به مدرسهی مروی فرستاده شد، اما جلال شبها بدون اجازهی پدر خود به دارالفنون نیز میرفت. او توسط استاد احمد کسروی با علم لغات و سخنوری آشنا شد. او نمیتوانست وارد شغل روحانیت که پدر و برادرش دوست داشتند شود.
جلال مدرک لیسانس خود در رشتهی ادبیات فارسی را از دانشکدهی معلمان تهران دریافت کرده و معلم شد، در این زمان او با خانوادهی مذهبی خود اختلاف بزرگی یافت و آنها او را ترک کردند. جلال به تحصیلات دانشگاهی خود ادامه داد و در دکترای ادبیات شرکت نمود اما قبل از دفاع از پایاننامهاش آن را ترک کرد. جلال آل احمد با سیمین دانشور، رماننویس مشهور ایرانی، ازدواج کرد. جلال و سیمین نمیتوانستند بچهدار شوند، موضوعی که انعکاس آن در برخی کارهای جلال دیده میشود.
جلال آل احمد در 18 شهریور 1348 در منطقهی اسالم در شمال ایران در کلبهای که ساخت خودش بود در گذشت. او را در مسجد فیروزآباد در ری به خاک سپردند.
زندگی ادبی
آل احمد از سبک محاورهای در نثر استفاده کرده است. در این بخش او دنباله رو سبک رماننویسانی مانند محمدعلی جمالزاده بوده است. اغلب موضوع رمانهای او اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هستند. آوردن توصیفات نمادین و توضیحات کنایه دارد الگوهای تکرار شده در کارهای او هستند.