گل فراموشم مکن گونهای از گلهای زیبا و گلدار است. بیش از صد گونه از این گل در طبیعت یافت میشود.
گل فراموشم نکن گونههای مختلفی دارد. تنها گونههای بومی نیمکرهی شمالی بهطور رایج فراموشم نکن نامیده میشوند. کاشت این گلها در باغچهها رایج است و بیشتر محیط مرطوب را ترجیح میدهند. در مناطقی کهگلها بومی نیستند اغلب در تالابها و حاشیهی رودخانهها رشد میکنند.
گل فراموشم نکن میتواند یکساله یا چندساله باشد. دانههای گیاه در غلافهایی کوچک و غنچه شکل در طول ساقه تا گل قرارگرفتهاند. درنهایت این دانهها میریزند و گل درجایی دیگر جوانه میزند. با گذاشتن یکتکه کاغذ زیر ساقه و تکان دادن غلافهای کوچک میتوان دانههای گل را جمع کرد. فراموشم نکن گیاه خوراکی لاروهای پروانههاست.
گلهای فراموشم مکن اغلب به رنگ آبی با مرکز زرد هستند و گاه رنگ صورتی یا سفید آنها نیز دیده میشود. گلها خوشهای بوده و 15 تا 30 سانتیمتر ارتفاع دارند.
گل فراموشم مکن در افسانهها
در افسانههای آلمانی گفته میشود خدا تمام گلها را نامگذاری کرد و تنها یک گل کوچک بدون نام باقی ماند و گریه میکرد. او به خدا گفت " فراموشم مکن " و خدا پاسخ داد " همین نام تو خواهد بود". افسانهی دیگری میگوید زمانی که خدا تصور میکرد به همهی گلها رنگ داده است زمزمهای شنید " فراموشم مکن ". تنها کمی رنگ آبی مانده بود اما گل فراموشم مکن از رنگ آبی ملایم خود شادبود.
گفته میشود هنری چهارم این گل را بهعنوان نماد خود در زمان تبعیدش در سال 1398 انتخاب کرد و در زمان بازگشت به انگلیس در سال بعد آن نماد را حفظ کرد.
کاشت گل فراموشم مکن
گلدهی گل فراموشم مکن در اواسط بهار آغازشده و تا اواخر این فصل ادامه مییابد. در آبوهوای سرد رشد گلها بهتر است. خاک کاشت گل باید خوب زه کشی شده و مکان آن آفتاب یا سایه آفتاب باشد. فراموشم مکن در مقابل باد مقاوم بوده و در تمام سال اغلب برگهای خود را نگه میدارد.