موشها جوندگان کوچکی هستند که در اغلب مناطق شناختهشدهاند. این جانداران بهراحتی با همهی محیطها وفق مییابند. با خصوصیات این جوندهی کوچک بیشتر آشنا شوید.
موشها جوندگان کوچکی هستند با بینی نوکتیز، گوشهای گرد کوچک، دمی پوستهپوسته و به طول بدن و سرعت تولیدمثل زیاد. شناختهشدهترین گونهی موشها همان موشهای خانگی هستند. در برخی مکانها انواع خاصی از موشهای مزرعه نیز رایجاند. این حیوانات به دنبال غذا و پناهگاه به خانهها هجوم میآورند.
موشها در برخی محیطها حشرات موذیای هستند که به محصولات زراعی آسیب رسانده و آنها را میخورند. همچنین عامل انتقال بیماریها از طریق انگل و مدفوع خود میباشند.
شکارچیان
موشهایی که اغلب بهعنوان حیوانات خانگی فروخته میشوند اغلب متفاوت از موشهایی هستند که در خانه میبینید. این تفاوت به تولیدمثل و شرایط خاص در حیاتوحش بازمیگردد. گربهها، سگهای وحشی، روباهها، پرندگان شکاری، مارها و حتی گونههای خاصی از بندپایان بهعنوان شکارچیان موشها شناخته میشوند. بااینوجود به دلیل سازگاری زیاد موشها با بیشتر محیطها اینگونه از موفقترین گونههای پستاندار زنده روی زمین هستند.
تولیدمثل
اغلب موشهای نر و ماده 50 روز بعد از تولد آمادهی باروری میشوند، البته موشهای ماده ممکن است پس از 25 تا 40 روز به دورهی باروری برسند. موشها هر فصل بارورشده و در تمام سال بچهدار میشوند. تخمکگذاری در موشها بهصورت خود به خود انجام میشود. آماده شدن برای دورهی فحلی ( زمانی که در آن پستاندار ماده آمادهی باروری است و به دنبال شریکی میگردد ) 4 تا 5 روزاست و خود این دوره 12 ساعت و اغلب در بعدازظهرها ادامه دارد.
میانگین دوره بارداری 20 روز است. در صورت یک زایمان و تولیدمثل مناسب اغلب حدود 10 تا 12 نوزاد کوچک موش متولد میشوند.
رژیم غذایی
در طبیعت موشها اغلب گیاهخوارند و از هر نوع میوه یا غلات تغذیه میکنند. بااینوجود موشها با نواحی شهری نیز راحت تطابق مییابند و تقریباً همه نوع غذاها را میخورند. غذای دریافتی موشها به ازای هر 100 گرم وزن بدن حدود 15 گرم است. آب دریافتی آنها تقریباً 15 میلیلیتر برای 100 گرم از وزن بدن میباشد.