در این مقاله حقایقی جالب درباره ی سلول های سرطانی آورده شده که ممکن است شما را شگفت زده کند.
به تمام اعضای زنده سلول گفته می‌شود. این سلول‌ها رشد کرده و با الگویی کنترل‌شده برای کارکرد درست اعضای دیگر تقسیم می‌شوند. تغییرات در سلول‌های عادی ممکن است سبب رشد کنترل نشده‌ی آن‌ها شود. این رشد بدون کنترل مشخصه‌ای از سلول‌های سرطانی است.
بیش از 100 نوع مختلف سرطان وجود دارد.
انواع متفاوتی از سرطان وجود دارد و این سلول‌های سرطانی در هر سلول بدن ممکن است رشد کنند. انواع سرطان اغلب با نام بافت یا عضوی نام‌گذاری می‌شود که در آن رشد یافته است.
برخی ویروس‌ها سلول سرطانی می‌سازند
ویروس‌ها نیز این قابلیت را دارند که با تغییر ژن سبب سرطان شوند. ویروس‌های سرطان عامل 15 تا 20 درصد از سرطان‌ها هستند. این ویروس‌ها با ایجاد ویژگی‌های ژنتیکی سلول میزبان سرطان به وجود می‌آورند.
بیش از یک‌سوم عوامل سرطان قابل‌پیشگیری اند.
تخمین زده‌شده است که تنها 5 تا 10 درصد از همه‌ی سرطان‌ها بر اثر ژنتیک هستند. باقی آن‌ها مرتبط با آلودگی‌های محیطی، عفونت‌ها و سبک زندگی می‌باشند ( سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب و نداشتن فعالیت فیزیکی )
سلول‌های سرطانی به قند علاقه دارند.
سلول‌های سرطانی نسبت به سلول‌های عادی قند بیشتری استفاده می‌کنند. گلوکوز یک قند ساده‌ی موردنیاز برای تولید انرژی از طریق تنفس سلولی است. سلول‌های سرطانی برای ادامه‌ی رشد خود از میزان زیادی قند استفاده می‌کنند.
سلول‌های سرطانی در بدن مخفی می‌شوند.
سلول‌های سرطانی با مخفی شدن در میان سلول‌های سالم نمی‌گذارند سیستم ایمنی بدن آن‌ها را تشخیص دهد. برای مثال برخی از تومورها پروتئینی ترشح می‌کنند که توسط بافت‌های لنفاوی نیز ترشح می‌شود. این پروتئین اجازه می‌دهد تومور به لایه‌ای خارجی منتقل شود که شبیه به بافت لنفاوی است. درنتیجه تومور مانند بافتی سالم آشکار می‌شود نه یک بافت سرطانی. سلول‌های ایمنی به‌عنوان یک عضو مضر به سلول حمله نکرده و اجازه رشد و گسترش در بدن را به او می‌دهند.
سلول‌های سرطانی شکل خود را تغییر می‌دهند.
سلول‌های سرطانی خود را تغییر می‌دهند و مانع دفاع سیستم ایمنی بدن می‌شوند. همچنین در مقابل درمان‌های شیمی‌درمانی و تابشی مقاومت می‌کنند.
سلول‌های سرطانی به شکل غیرقابل‌کنترلی تکثیر می‌شوند.
سلول‌های سرطانی جهش‌های ژن یا کروموزومی دارند که روی خاصیت تکثیر آن‌ها اثر می‌گذارد. یک سلول عادی در طی فرآیند تکثیر خود دو سلول ایجاد می‌کند. سلول‌های سرطانی می‌توانند سه سلول یا بیشتر بسازند.
سلول‌های سرطانی برای زنده ماندن نیاز به رگ‌های خونی دارند.
تومورها برای رشد نیاز به مواد غذایی‌ای دارند که رگ‌های خونی تأمین می‌کنند. مرکز سازمان‌دهی چرخه‌ی رشد یا سنتروزوم مسئول سلول‌های عادی و سلول‌ها سرطانی است. سلول‌های سرطانی به سلول‌های سالم اطراف سیگنال‌هایی می‌فرستند که روی گسترش رگ‌های خونی جدید مؤثر است. این رگ‌ها مواد غذایی سلول‌های سرطانی را فراهم می‌کنند.
سلول‌ها سرطانی می‌توانند از یک ناحیه به ناحیه‌ای دیگر در بدن بروند.
سلول‌های سرطانی می‌توانند از طریق رگ‌های خونی یا سیستم لنفاوی به بافت‌های دیگر بدن بروند. سلول سرطانی گیرنده‌هایی در رگ‌های خونی را فعال می‌کند تا به آن‌ها اجازه دهد از گردش خون خارج‌شده و در بافت‌ها و اعضای دیگر رشد کنند.
سلول‌های سرطانی از مرگ برنامه‌ریزی‌شده‌ی سلول جلوگیری می‌کنند.
زمانی که سلول‌های عادی درگیر تغییر در DNA می‌شوند پروتئین‌هایی سرکوبگر از تومور آزاد می‌شود که موجب می‌گردد سلول‌ها دچار مرگ برنامه‌ریزی‌شده شوند. براثر جهش ژن سلول‌های سرطانی توانایی تشخیص آسیب DNA را ازدست‌داده و درنتیجه قابلیت تخریب خود را نخواهند داشت.