5 اشتباه رایج که اغلب پزشکان در طبابت های خود انجام می دهند.
گوش نمیدهند.
مطالعات نشان میدهد بهطور متوسط بیمارانی که نزد پزشک میروند مجازند بیش از 18 ثانیه صحبت کرده و حرفشان قطع نشود. از این نقطه پزشک باید کنترل صحبت را در دست گرفته و با پرسیدن سؤالات هدفدار و محدود کردن زمان از بیمار پاسخ دریافت کند.
با بیمار خود ارتباط برقرار نمیکنند.
بسیاری از پزشکان بهسختی با بیماران ارتباط برقرار میکنند و با آنها مکالمهی خوبی ندارند. بیمارانی که با پزشک خود رابطهی خوبی دارند کمتر حس میکنند که او ممکن است اشتباه کرده باشد.
بیمار را بهعنوان یک فرد کامل درمان نمیکنند.
بسیاری از پزشکان تنها علائم فیزیکی را درمان کرده و نسبت به تأثیر آن روی ذهن، روح و احساسات او بیتوجهاند. آنها این حقیقت که مشکلات روحی و روانی ممکن است بهصورت یک بیماری فیزیکی آشکار شود را نادیده میگیرند، درحالیکه ممکن است هیچ مشکل فیزیکیای وجود نداشته باشد.
با یک الگوی درست زمانی دربارهی پایان زندگی صحبت نمیکنند.
مکالمات دربارهی گزینههای پرستاری و مراقبت در دوران پایانی زندگی تا اواخر دوران بیماری بین بیمار و پزشک انجام نمیشود. در این زمان اغلب وقت برای گرفتن تصمیمات عاقلانه کم است.
ترس را بهجای عقل انتخاب میکنند.
زمانی که نوبت گرفتن تصمیمات درمانی گرفته میشود پزشکان بهجای آنکه روی دانشی که در سالها آموزش یاد گرفتهاند تکیه کنند اجازه میدهند ترس از شکایات بعدی بیمار بر آنها غلبه کند. درنتیجه آزمایشهایی را پیشنهاد میدهند که میدانند ضروری نیست و بهجای اطمینان بخشیدن به یک بیمار عصبی و تکیهبر دانش خود و شواهد، از روی ترس تصمیم میگیرند.