میرکت (دم عصایی)


تاریخ ارسال :

۲۰ دي ۱۳۹۳

میرکت (دم عصایی)

میرکت که با نام سوریکات نیز شناخته می شود گربه سانی کوچک است. در این مقاله اطلاعاتی از سبک زندگی، تغذیه و دیگر خصوصیات میرکت ها کسب خواهید کرد.


سوریکات (suericat)

کلمه میرکت در زبان هلندی به معنی گربه دریاچه است. هرچند که میرکت یک گربه سان به حساب می‌آید ولی از خانواده گربه‌ها نیست و علاقه‌ای به دریاچه نیز ندارند.

 

میرکت که همچنین با نام سوریکات نیز شناخته می‌شود، در حالت ایستاده دارای قدی به اندازه 30 سانتی‌متر است. بقای میرکت ها در صحرای کالاهاری وابسته با کار گروهی آنان است. این حیوانات در گروه‌های شامل 20 تا 50 عضو از خانواده خود در تونل‌های زیرزمینی بزرگ زندگی می‌کنند.

 

میرکت

گروه‌های خانوادگی میرکت ها توسط یک جفت آلفا رهبری می‌شود که جنس مونث آلفا غالب تر و حاکمیت بیشتری نسبت به جنس مذکر دارد.

 

زوج حاکم (و جفت‌های مطیع آن‌ها) سالانه 2 تا 4 توله به دنیا می‌آورند. دیگر اعضای گروه نیز مسئول نگهداری و شیر دهی به بچه هستند. از آنجا که زنده ماندن نوزادان برای حفظ واحد اجتماعی آن‌ها لازم است، دیده شده است که میرکت‌ها برای دفاع از توله‌های خود، جان خود را به خطر می‌اندازند.

 

میرکت

یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین نقش‌هایی که یک میرکت می‌تواند داشته باشد، نگهبانی و کشیک دادن است. زمانی که دیگر اعضای گروه به دنبال غذا یا لذت بردن از آفتاب هستند، یکی از میرکت ها با اتکا به دم خود بر روی دو پای عقب خود می‌ایستد و نقش یک نگهبان را ایفا می‌کند. این میرکت نگهبان، منطقه را برای وجود شکارچیانی همانند شاهین، عقاب، مار، و شغال بررسی می‌کند. در صورت وجود خطر، میرکت نگهبان صدای مشخصی از خود ایجاد می‌کند. زمانی که این صدا شنیده شد، همه به سرعت خود را به ورودی نزدیک‌ترین تونل می‌رسانند. اولین میرکتی که از تونل خارج می‌شود تا بی‌خطر بودن محیط را بررسی کند، همان میرکت نگهبان است. 

 

میرکت

میرکت ها به صورت خاص برای زندگی در محیط سخت بیابانی انطباق یافته‌اند. نوار سیاه رنگ دور چشم میرکت ها درست همانند خط سیاهی که بازیکنان بیسبال زیر چشمان خود می‌کشند، از درخشش آفتاب کاسته و آن‌ها را در داشتن دیدی موثر تر کمک می‌کند. 

 

میرکت

 

میرکت

میرکت ها همچنین دارای یک انطباق‌پذیری ویژه دیگر هستند که به آن‌ها در ساخت تونل در زمین کمک می‌کند. چشم‌های میرکت دارای یک لایه محافظ شفاف است که هنگام کندن زمین از چشم آن‌ها در برابر خاک محافظت می‌کند.

 

میرکت

میرکت پوشیده از موهایی به رنگ قهوه‌ای روشن بوده و دارای نوارهای قهوه‌ای رنگ بر روی کمر می‌باشد. شکم تیره رنگ آن‌ها با لایه نازکی از مو پوشیده شده که به آن‌ها اجازه می‌دهد با دراز کشیدن در زیر آفتاب گرم شوند.

 

میرکت ها هم از گیاهان تغذیه می‌کنند و هم از حیوانات دیگر و در واقع هم گوشت‌خوار هستند و هم گیاه‌خوار. آن‌ها با بو کشیدن و با بهره‌گیری از حس بویایی بسیار قوی می‌توانند حشرات را شکار کنند و رژیم غذایی آن‌ها را عمدتاً حشرات تشکیل می‌دهد. آن‌ها همچنین جوندگان کوچک، میوه، پرنده، تخم حیوانات دیگر، مارمولک، و حتی عقرب‌های سمی را نیز می‌خورند. آن‌ها عقرب را گرفته و نیش کشنده آن را در یک چشم به هم زدن جدا می‌کنند. به دلیل اینکه بدن این حیوانات توانایی ذخیره مقدار کمی چربی دارد، آن‌ها مجبورند هر روز به دنبال غذا و شکار باشند.

 

شکارچیان میرکت

شکارچیان

شکارچی اصلی میرکت ها عقاب جنگجو (martial eagle) و شغال است. گاهی نیز میرکت ها هنگام مواجهه با مار، گزیده شده و می‌میرند، ولی مار پس از آن میرکت را نمی‌خورد.  

 

وضعیت حفاظت میرکت

وضعیت حفاظت

در حال حاضر میرکتها در خطر انقراض نیستند و اتحاد بین‌المللی حفاظت آن‌ها را در ردیف گونه‌هایی با خطر پایین انقراض طبقه‌بندی کرده است. این به هیچ‌وجه به معنی نادیده گرفتن و کم اهمیت شمردن این‌گونه نمی‌باشد. میرکت ها نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل زیست‌بوم صحرا ایفا می‌کنند. آن‌ها منبع غذای شکارچیانی همانند شغال‌ها و عقاب‌ها هستند و از طرف دیگر با خوردن حشرات، جمعیت آن‌ها را مهار می‌کنند. 

 

گستره محل زندگی میرکت ها

گستره محل زندگی میرکت ها

بقای میرکت ها در صحرای کالاهاری در آفریقا به همکاری میان آن‌ها وابسته است