اغلب در هنگام ورود به دانشگاه درباره ی هم اتاقی خود نگرانی دارند. اما چگونه باید رفتار کنیم تا علاوه بر یک هم اتاقی، دوستی خوب باشیم؟
همه ما قبل از شروع دانشگاه، داستانهای زیادی از هم اتاقیها شنیدهایم. تعداد زیادی از این داستانها، در مورد افراد بداخلاقی بود که به هیچ عنوان نمیشد با آنها کنار آمد. به همین دلیل بسیاری از افراد زمانی که به دانشگاه میروند، خیلی نگران این مسئله بوده و دعا میکنند که یک فرد روانی نصیبشان نشود. اما واقعیت این است که خیلی از افراد به سرعت با هم اتاقیهای خود دوست شده و به راحتی در کنار یکدیگر زندگی میکنند. تنها کاری که لازم است شما انجام دهید این است که با یکدیگر با ادب و مهربانی برخورد کنید. در ادامه چند نکته و توصیه آورده شده است که میتواند برای شما مفید باشد:
قرارداد مکتوب بنویسید.
اولین کاری که شما و هم اتاقی خودتان باید انجام دهید این است که به همراه هم یک قرارداد مکتوب بنویسید. این مسئله ممکن است کمی خندهدار به نظر برسد ولی در آینده خیلی به شما کمک خواهد کرد. قوانین اتاق که هر دوی شما در مورد آن با هم توافق دارید را یادداشت کنید. این قوانین میتواند شامل ساعتهای تاریکی، زنگهای تلفن، قرض گرفتن لوازم یکدیگر، آوردن دوستان و آشنایان به اتاق، و موارد دیگر باشد. نوشتن این قرارداد با یکدیگر باعث میشود که هر دوی شما موارد مورد توافق را به خوبی درک کنید. علاوه بر این، زمانی که یکی از شما قوانین را زیر پا میگذارد، یک مدرک نوشتهشده از تخلفی که اتفاق افتاده است وجود دارد و دیگر نیازی ندارد که همیشه در مورد قوانین با هم جروبحث کنید.
قرارداد را اجرا کنید.
پس از نوشته شدن قرارداد، تمام تلاش خود را بکنید که آن را بهکار ببندید. زمانی که یکی از قوانین را زیر پا گذاشتید، عذرخواهی کرده و اشتباه خود را قبول کنید. وانمود نکنید که اتفاقی نیفتاده است و امید نداشته باشید که هم اتاقی شما متوجه آن نشده باشد. زیرا آنها احتمال متوجه شدهاند و در صورت تظاهر شما، ناراحت خواهند شد. زمانی که هم اتاقی شما، یکی از قوانین را زیرپا میگذارد، سعی کنید که او را ببخشید. کینهها را در دل خود نگه ندارید و به دنبال این نباشید که همه موارد زیر پا گذاشتن قوانین توسط هم اتاقی خود را حفظ کنید تا هر زمانی که مشاجره کردید بتوانید آن موارد را به رخ او بکشید.
باملاحظه باشید.
اگر چیزی را ریختید، آن را جمع کنید. بعد از استفاده از ظروف غذا، آنها را بشویید. بدون اجازه به وسایل آنها دست نزنید. اگر هم اتاقی شما در حال مطالعه است، حتی اگر در "ساعتهای سکوت" نیستید، صدای موسیقی خود را کم کنید. باملاحظه بودن مسری است و هم اتاقی شما هم همین کار را برای شما انجام خواهد داد.
با هم اتاقی خود صحبت کنید.
اگر چیزی باعث ناراحتی شما شده است، انتظار نداشته باشید که هر اتاقی شما خودبهخود متوجه آن شود. مسئله را با او مطرح کرده و سعی کنید با هم به توافق برسید. خیلی راحت است که زمان بروز مشکل، بخواهید از حرف زدن با یکدیگر خودداری کنید، ولی مشکلات به این شکل حل نمیشوند. کلید کار، در صحبت کردن و ایجاد ارتباط است.
درست است که یکسری از هم اتاقیهای بد وجود دارند و این راهکارها به همه کمک نمیکنند. برای این افراد، بهتر است هر چه زودتر شرایط را با فرد مسئول خوابگاه مطرح کنید و وضعیت خود را توضیح بدهید. اگر امکان تعویض اتاق وجود داشته باشد، آنها راهنماییهای لازم را در اختیار شما قرار میدهند.
هیچ دلیلی ندارد که از هم اتاقیهای خود بترسید. آنها هم انسانهایی همانند شما هستند. حتی اگر شما و هم اتاقی خودتان کاملاً با هم متفاوت هستید، احتمالاً در نهایت با هم دوست خواهید شد. آنها بخش بزرگی از تجربه دانشگاهی شما هستند، پس تلاش کنید که با هم کنار بیایید. و از کجا معلوم؟ شاید هم اتاقی شما تبدیل به بهترین دوست (حتی ساقدوش) شما بشود!