همه ی ما در زندگی اشتباهاتی داریم. گاه این اشتباهات موجب رنجش اطرافیان و عزیزانمان می شود. چگونه از آن ها عذرخواهی کنیم؟
حالت تدافعی را کنار بگذارید.
نگویید چیزی نیست که به خاطر آن معذرتخواهی کنم. به آن فکر کنید.
زانو بزنید.
معمولاً این کار برای خطاهای بزرگ انجام میشود. در موارد خیلی جدی، انتظار داشته باشید که برای یک مدت خیلی طولانی به این حالت بمانید! (اما نه برای همیشه)
از صمیم قلب عذرخواهی کنید.
وقتی پسرم سه ساله بود، یک بار اسباببازی را به سمت خواهر کوچکش پرتاب کرد. مادرم که شاهد عذرخواهی او بود گفت "صادقانه عذرخواهی نکرد، باید از ته دل معذرت میخواست" من گفتم او سه ساله است، اول باید معذرتخواهی را انجام دهد، بعداً یاد میگیرد که از صمیم قلب باشد. وقتی پسرم 5 ساله بود متوجه شدم میتواند مفهوم "از صمیم قلب" را متوجه شود.
با گل و شیرینی معذرتخواهی کنید.
برای باز کردن دل او یا پس از پذیرفته شدن معذرتخواهی، به عنوان تشکر گل و شیرینی تقدیم کنید. انتظار نداشته باشید اینها یا حتی هدایایی گرانبها جایگزین خلوص و صداقت عذرخواهی شوند.
عذرخواهی رو در رو بهترین (و سختترین) شیوه است.
معذرتخواهی خیلی سخت است، اما راه دیگری نیست. از تلفن نیز میتوانید برای این کار استفاده کنید. ایمیل یا پیام مستقیم نیز به شرطی که خصوصی باشد میتواند موثر باشد. نامه دستنوشته به نظر من بهتر است. نوشته باید فکر شده و دقیق باشد چون صدا و زبان بدن برای انتقال پیام شما وجود ندارد. معذرتخواهی به صورت پیامک ممکن است امروزه زیاد استفاده شود اما من چنین چیزی را توصیه نمیکنم.
به همان موضوعی که مطرح است اشارهکنید.
برای همه اشتباهاتی که در گذشته انجام دادهاید معذرتخواهی نکنید چون ممکن است ناصادقانه به نظر برسد. اگر همه اشتباهات گذشتهتان مرتبط با همین موضوع است یک معذرتخواهی آنها را درست نمیکند، احتمالاً به یک واسطه مانند یک بزرگتر یا مشاور نیاز خواهید داشت.
خلوص نیت داشته باشید.
با تمام خلوص نیست بگویید که متأسف هستید و سپس بروید. همانند پیامی که گمشدگان جزیره در بطری گذاشته و میفرستند و منتظر و امیدوار میماندند تا به نتیجه برسد.
پذیرفتن عذرخواهی نیز کار سادهای نیست
عذرخواهی و پذیرش عذرخواهی از روی لطف هر دو کاری پر موهبت و مقدس است. فردی که عذرخواهی میکند به جای حالت تدافعی خود را در موضع ضعف قرار میدهد و فردی که عذر او را میپذیرد، از قدرت خود در مقابل روح آسیبپذیر فرد مقابل جهت بخشش استفاده میکند نه انتقام.
بخشش و تسکین
برای بیشتر ما انسانها بخشش مسئله دیگری است که لازمه آن اعتماد است و ایجاد اعتماد دوباره پس از یک تجربه بد، نیاز به زمان و تلاش دارد، اینطور نیست؟