تماس با برخی مواد شیمیایی می‌تواند موجب سوختگی بدن شود، اگر در هنگام سوختگی با این مواد کمک‌های اولیه به‌درستی اجرا شود، می‌تواند میزان آسیب را کاهش دهد.
کمک‌های اولیه در سوختگی شیمیایی
1- عامل سوختگی را برطرف کنید. ابتدا با برس هرگونه مواد شیمیایی خشک باقی‌مانده روی پوست را پاک کنید و سپس پوست را با آب جاری سرد و ملایم به مدت 10 تا 20 دقیقه یا بیشتر بشویید تا مواد شیمیایی به‌طور کامل از پوست پاک شود.
2- لباس یا جواهرات را که با مواد شیمیایی آلوده شده‌اند دربیاورید.
3- ناحیه سوختگی را با باند استریل خشک (در صورت امکان) یا یکپارچه تمیز شل ببندید.
4- اگر فرد پس از شستشوی اولیه بیشتر احساس سوختگی کرد، ناحیه سوخته را چند دقیقه دیگر دوباره بشویید.
5- درصورتی‌که درد زیاد است مسکن بدون نسخه مصرف کنید. این مسکن‌ها شامل آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن یا استامینوفن است. مراقب مصرف آسپرین در کودکان یا نوجوانان باشید. بااینکه آسپیرین برای استفاده در کودکان بالای دو سال تأییدشده است، کودکان و نوجوانانی که در حال بهبودی از علائم آبله‌مرغان یا شبه آنفلوانزا هستند، هرگز نباید آسپیرین مصرف کنند. اگر در این مورد نگران هستید با پزشک مشورت کنید.
واکسن کزاز
واکسن کزاز بزنید. همه سوختگی‌ها مستعد کزاز هستند. پزشکان توصیه می‌کنند هر ده سال یک‌بار واکسن کزاز بزنید. اگر از آخرین باری که این واکسن را زده‌اید بیشتر از 5 سال گذشته است، احتمالاً پزشک توصیه می‌کند واکسن یادآوری بزنید. سوختگی‌های شیمیایی ساده معمولاً بدون نیاز به درمان دیگر بهبود پیدا می‌کنند.
در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
- اگر فرد علائم شوک، همانند غش، رنگ پریدگی، یا تنفس بسیار سطحی را نشان می‌دهد.
- سوختگی شیمیای به عمق بیشتر از اولین لایه پوست نفوذ کرده و سوختگی درجه دو حاصل‌شده است که مساحتی با قطر بیش از 7.6 سانتیمتر را پوشانده است.
- سوختگی شیمیایی در چشم، صورت، اندام تناسلی یا باسن یا مفاصل اصلی اتفاق افتاده است.
- فرد درد شدیدی دارد که با مسکن‌های بدون نسخه کنترل نمی‌شود.
اگر مطمئن نیستید ماده‌ای سمی است یا نه با مرکز کنترل سم تماس بگیرید. اگر به پزشک مراجعه می‌کنید، ظرف ماده شیمیایی را به همراه خود ببرید یا توصیف کاملی از ماده موردنظر به پزشک ارائه کنید تا بتوانند آن را شناسایی کنند.