شارلمان پادشاه فرانک‌ها بود که بعدها شاه ایتالیا شد و توانست از زمان سقوط امپراتوری رومی‌ها در حدود 300 سال قبل از آن، اولین امپراتور رومی شود.

مقدمه

شارلمان پادشاه فرانک‌ها بود که بعدها شاه ایتالیا شد و توانست از زمان سقوط امپراتوری رومی‌ها در حدود 300 سال قبل از آن، اولین امپراتور رومی شود. رهبری قدرتمند و فرماندهی نظامی موفق او، نقشی اساسی در تقویت موقعیت مسیحیت و مقام پاپی در اروپای غربی داشت. 

تولد و به قدرت رسیدن

شارلمان (کارولس مگنوس به معنای شارل بزرگ)، در سال 724 در نزدیکی لیژ (بلژیک کنونی) متولد شد. شارلمان پسر پادشاه فرنگی ،پپین کوتاه، بود. زمان فوت پدرش در سال 768، پادشاهی میان شارلمان و برادر کوچک‌ترش کارلومان تقسیم شد. با این حال، کارلومان به زودی از دنیا رفت و شارلمان تبدیل به تنها امپراتور شد.

گسترش قلمرو

در سال‌های اولیه‌ی پادشاهی، او درگیر لشکرکشی‌های نظامی برای گسترش قلمرو فرنگی و سرکوب شورش‌ها بود. به خصوص او با ساکسن ها در اروپای شرقی جنگید و آن‌ها را مجبور به پذیرش مسیحیت کرد. در طول پادشاهی او قلمرو فرنگی گسترش یافت و بیشتر اروپای غربی و مرکزی را در بر گرفت. او ایتالیا را هم فتح کرد. پاپ آن زمان، پاپ لئو سوم، توسط رومی‌ها مورد تهدید قرار گرفته بود و شارلمان موافقت کرد تا از پاپ محافظت کند. در عوض، پاپ لئو سوم، شارلمان را به عنوان پادشاه امپراتوری روم غربی تاج‌گذاری کرد. این کار موقعیت شارلمان را محکم کرده و به پادشاهی او یک رابطه‌ی نزدیک با کلیسای کاتولیک داد.

ایجاد اصلاحات

این امنیت بیشتر، سبب ایجاد یک رنسانس کوچک شد (که با نام رنسانس کارولنژی شناخته می‌شود). صلح و ثبات نسبی این شرایط، به ترقی هنر، فرهنگ و کلیسای کاتولیک کمک کرد. علاوه بر این، شارلمان اصلاحات داخلی بسیاری هم ایجاد کرد که از جمله آن‌ها استاندارد کردن قوانین و مقررات را می‌توان نام برد.

از طریق فتوحات خارجی و اصلاحات داخلی، شارلمان به شکل دهی اروپای غربی و قرون وسطی کمک کرد. او به دلیل متحد کردن جناح‌های مختلف اروپا، به عنوان پدر اروپای مدرن شناخته می‌شود. او در سلسله پادشاهی فرانسه، آلمان و امپراتوری مقدس روم با نام شارل/چارلز اول شناخته می‌شود.

وفات

شارلمان در سال 814 در گذشت. پس از مرگ او به سرعت امپراتوری از هم پاشیده شد.