ولفگانگ آمادئوس موتزارت (27 ژانویه 1756 - 5 دسامبر 1791) یکی از بانفوذترین، مشهورترین و نیرومندترین آهنگسازان دوره کلاسیک است که بیش از 600 آهنگ ایجاد کرد.
مقدمه
ولفگانگ آمادئوس موتزارت (27 ژانویه 1756 - 5 دسامبر 1791) یکی از بانفوذترین، مشهورترین و نیرومندترین آهنگسازان دوره کلاسیک است. او بیش از 600 آهنگ ایجاد کرد که شامل مجموعهای از مشهورترین و دوستداشتنیترین موسیقی های سمفونی، چمبر، اپرا و کرال (موسیقی دسته جمعی یا کُر) هستند.
"موسیقی زندگی من است و زندگی من موسیقی است. هرکس که این را درک نکند شایستهی خدا نیست."
- ولفگانگ آمادئوس موتزارت
تولد
موتزارت در یک خانوادهی موسیقیدان در سالزبورگ متولد شد. از سنین کودکی موتزارت نشانههای شگفتانگیزی از نبوغ در موسیقی را نشان داد. در سن 5 سالگی او میتوانست موسیقی را بخواند و بنویسد و بااستعدادش در کیبورد افراد بسیاری را سرگرم میکرد. در 6 سالگی او اولین قطعه موسیقی را نوشت. موتزارت اغلب به عنوان یک نابغهی کمیاب در موسیقی مورد توجه قرار میگرفت. اگرچه موتزارت می گفت در مطالعهی قطعات عالی مثل هایدن و باخ بسیار سختکوش بوده است.
دوران کودکی و جوانی
در طول دوران کودکی، او به قصرهای مختلفی در اطراف اروپا سفر میکرد تا برای مهمانان مختلف موسیقی بنوازد. در سن 17 سالگی، او سمت نوازنده درباری سالزبورگ را پذیرفت. اگرچه این کار برای او زیاد مناسب نبود، ولی آن چند سال برای او سال های پرکار در ایجاد موسیقی بودند. در 1781 موتزارت برای همیشه به وین رفت، جایی که باقی عمرش را در آنجا گذراند. در وین، او مشهور شد و اغلب برای آهنگسازی و اجرا از او درخواست میشد.
"من توجهی به ستایش یا سرزنش دیگران نمیکنم. من احساسات خود را دنبال میکنم."
وضعیت زندگی و ازدواج
با وجود شهرت نسبی، او مجبور بود برای درآوردن خرج خود بسیار تلاش کرده و بین سالهایی از فقر و دارایی جابجا می شد. این مشکل زمانی که در سال 1786 اتریش درگیر جنگ شد و در نتیجه تقاضا برای نوازندگان کمتر شد افزایش یافت. در 1782 او بر خلاف خواستهی خانوادهاش ازدواج کرد. موتزارت دارای 6 فرزند شد که تنها 2تای آنها از دوران کودکی جان سالم به در بردند
سبک کاری
کار موتزارت در وسعت و قیاس حماسی و عظیم است. شاخههای کمی در موسیقی وجود دارد که موتزارت در آن وارد نشده باشد. او قطعههایی از سمفونی، اپرا، کنسرت و قطعههایی تکی برای پیانو را ایجاد کرده است. کار او از قطعات کوچک شاد تا کارهای قدرتمند و پر چالشی که احساسات انسان را لمس میکند متفاوت است. در ابتدای کار، موتزارت توانایی زیادی در یادگرفتن و به یاد آوردن موسیقیهایی داشت که از دیگران میشنید. او میتوانست سبک و موسیقی افرادی مانند هایدان و باخ را ترکیب کند. اما زمانی که به بلوغ رسید سبک و تعابیر خود از موسیقی را ایجاد کرد. موسیقی موتزارت به نوبهی خود روی کارهای اولیهی بتهوون تأثیر زیادی داشت.
مذهب
موتزارت با مذهب کاتولیک رشد کرد و همیشه عضوی از کلیسا باقی ماند.
"من خودم را میشناسم، من حسی از مذهب دارم که باعث می شود کاری که هیچگاه در انزار عمومی انجام نخواهم داد را انجام ندهم."
برخی از مهمترین کارهای وی طبیعت مذهبی دارند همانند "Ave Verum Corpus" و آخرین مرثیه.
وفات
موتزارت تا زمان مرگش در سن 35 سالگی در سال 1791، زندگی پرباری داشت.
"من هیچگاه شب بدون این فکر نمیخوابم که حتی با وجودی که جوان هستم ممکن است زنده نباشم تا روز دیگری را ببینم."
آخرین کارها
در سال آخر از زندگی، موتزارت سمفونی " فلوت جادویی"، کنسرت نهایی پیانو (K. 595 in B-flat)، کنسرت کلارینت K. 622))، قطعه پنج نفره (K. 614 in E-flat) ، سرودهی مشهور (Ave verum corpus K. 618)، و قطعهی ناتمام آخرین مرثیه (final Requiem K. 626) را نواخت.