در این مقاله شما با خصوصیات، مشخصات و نحوه زندگی شیطان تاسمانی آشنا خواهید شد.
خلق و خوی شیطان تاسمانی
شیطان تاسمانی طبیعتی بدخلق دارد و زمانی که توسط یک درنده تهدید شود، برای جفت گیری مبارزه کند، و یا از غذای خود دفاع کند، مانند یک قاتل دیوانه می‌شود. کمپ نشینان اولیه اروپایی ، پس از دیدن این گونه حرکات از این حیوان، لقب شیطان را به او دادند.
مشخصات شیطان تاسمانی
این حیوانات مشهور و خشن، پوشش خز دار و زمخت به رنگ قهوه‌ای یا مشکی، و بدنی قوی دارند که ظاهری شبیه بچه خرس به آنها می دهد. بیشتر آنها خطوطی به رنگ سفید روی سینه، و نقاط روشنی در پهلوها یا پشت دارند. پاهای جلویی آنها بلند و پاهای پشتی آنها کوتاه است که باعث می‌شود راه رفتنشان سلانه‌سلانه و مانند خوک باشد.
نوع خوراک شیطان تاسمانی
شیطان تاسمانی بزرگ‌ترین حیوان گوشت‌خوار کیسه‌دار است که طول آن تا 76 سانتیمتر و وزن آن تا 12 کیلوگرم می رسد، با این وجود، اندازه‌ی این حیوانات به میزان زیادی به نوع گونه و میزان در دسترس بودن غذا بستگی دارد. سر بزرگ او محل دندان‌های تیز و فک قوی ای است که می‌تواند باعث یکی از قوی ترین گازهایی شود که توسط پستانداران گرفته می‌شود.
شیطان تاسمانی عمدتاً گوشت‌خوار است و از شکارهای کوچک مانند مارها، پرندگان، ماهی‌ها و حشرات تغذیه کرده و غالباً تعداد زیادی از آنها دور لاشه یک حیوان دیده می شوند. این حیوانات زمانی که سعی در گرفتن جایی برای خوردن یک لاشه‌ی بزرگ دارند، بیشترین سر و صدا و خشونت را از خود نشان می دهند. مانند کیسه‌داران دیگر، زمانی که به خوبی تغذیه شده باشند، دم آنها با چربی‌های ذخیره‌شده متورم می‌شود.
شیطان تاسمانی حیوانی تنها و شبگرد است. او بیشتر ساعات روز را در غارها و سوراخ‌های زیرزمینی گذرانده و شب‌ها برای غذا خوردن بیرون می‌آید. آنها از ریش‌های بلند و حس بویایی و بینایی قوی خود برای دوری از درندگان و رسیدن به مردار و شکار استفاده می‌کنند. آنها هر چیزی که بتوانند با دندان‌هایشان بگیرند را می‌خورند و وقتی شکاری را پیدا می‌کنند بسیار حریص بوده و همه‌ی قسمت‌ها از جمله مو، اعضا و استخوان‌ها را می‌خورند.
بارداری و نحوه نگهداری از کودکان
مادرها پس از حدود 3 هفته بارداری، 20 یا 30 نوزاد به دنیا می‌آورند. این کودکان که اندازه‌ی کشمش هستند، از خزهای مادر بالا رفته و وارد کیسه‌ی او می‌شوند. مادر آنها تنها 4 پستان دارد، بنابراین فقط تعدادی از نوزادان زنده می مانند. آنها پس از 4 ماه بیرون آمده و عموماً در 6 ماهگی از شیر مادر گرفته‌شده و در ماه هشتم مستقل می‌شوند.
محل زندگی شیطان تاسمانی
شیطان تاسمانی که زمانی در سراسر استرالیا پراکنده بود، اکنون تنها در جزیره‌ی تاسمانیا وجود دارد. آنها در سراسر این جزیره پراکنده‌اند، اما بیشتر متمایل به سواحل بایر و جنگل‌ها هستند. طبق نظر زیست‌شناسان، علت کم بودن آنها در قسمت اصلی، ورود سگ‌های آسیایی و دینگو (سگ استرالیایی) به این بخش ها است.
تلاش کشاورزان در اواخر دهه‌ی 1980 برای ریشه کن کردن نسل شیطان‌های تاسمانی تقریباً موفق آمیز بود. آنها به اشتباه فکر می‌کردند که این جانوران احشام آنها را می‌خورند _درحالی‌که آنها ماکیان را شکار می‌کنند_ در سال 1940، دولت آنها را گونه‌ای تحت محافظت اعلام کرده و تعداد آنها از آن زمان رو به افزایش است.
تهدید بقا
متأسفانه ، در اواسط دهه‌ی 1990 یک بیماری کشنده موجب مرگ ده‌ها هزار شیطان تاسمانی شد. این بیماری که تومور صورت شیطان نامیده می‌شود (DFDT )، نوع کمیابی از سرطان است که موجب رشد غده‌هایی در اطراف دهان و سر حیوان شده و غذا خوردن را برای او دشوار می‌کند. به همین دلیل، حیوان در نهایت بر اثر گرسنگی می‌میرد. متخصصان سلامتی حیوانات گونه‌هایی که هنوز دچار بیماری نشده‌اند را جدا کرده و برنامه‌های غذایی برای نجات حیوان از گرسنگی را تدارک دیده‌اند. به دلیل شیوع این بیماری، دولت استرالیا شیطان تاسمانیا را در لیست گونه های آسیب‌پذیر قرار داده است.
-
شیطان تاسمانی (Tasmanian Devil)
نوع
پستاندار
رژیم غذایی
گوشت خوار
طول عمر متوسط در حیات وحش
تا 5 سال
اندازه
51 تا 79 سانتیمتر
وزن
4 تا 12 کیلوگرم
وضعیت حفاظتی
در خطر
اندازه به نسبت یک انسان 2 متری
پراکندگی جغرافیایی
(مناطق زرد رنگ)
