خصوصیات میمون های عنکبوتی

میمون‌های عنکبوتی ( با چندین گونه‌ی متفاوت) در جنگل‌ها بارانی جنوب، مرکز آمریکا و از شمال تا مکزیک پراکنده‌اند. این حیوان بازوهای بلند و باریک و پنجه‌های گیرنده‌ای دارد که به او امکان جابجایی راحت از شاخه‌ای به شاخه‌ی دیگر و از درختی به درخت دیگر را می‌دهد. این حیوانات چالاک بیشتر وقت را در ارتفاع گذرانده و با وجود اینکه انگشت شست ندارند، بسیار محکم به شاخه‌ها چنگ می‌زنند.

 

نحوه زندگی میمون های عنکبوتی

این پستانداران دنیای جدید حیواناتی اجتماعی هستند که در گروه‌های 24 یا 36 تایی زندگی می‌کنند. در شب این حیوانات به گروه‌های کوچک‌تر 6 نفره یا کمتر برای خواب تقسیم می‌شوند. آن‌ها در گروه‌های کوچک‌تری به دنبال غذا گشته و اغلب این کار را در صبح زود انجام می‌دهند. میمون‌های عنکبوتی اغلب در بالای درختان به جستجوی غذا پرداخته و از مغزها، میوه‌ها، برگ، تخم پرنده و عنکبوت‌ها تغذیه می‌کنند. آن‌ها می‌توانند حیوانات پر صدایی بوده و اغلب با صداهای زیادی مانند پارس و جیغ زدن باهم ارتباط برقرار می‌کنند.

 

زاد و ولد میمون ها

هر دو تا پنج سال، ماده‌ها یک فرزند به دنیا میاورند. بچه‌ها برای حدود ده هفته کاملاً به مادرانشان وابسته هستند اما بعد از آن خودشان شروع به جست و جو و بازی می‌کنند. برای یک سال اول زندگی مادران از آن‌ها نگهداری می‌کنند و اغلب با حمل بچه‌ها در پشتشان دیده می شوند.افراد بومی اغلب میمون‌ها را برای غذا شکار کرده، و این حیوانات از ارتباط با انسان هراس دارند. ادامه‌ی قطع درختان جنگلی سبب کوچک شدن محیطی می‌شود که میمون‌های عنکبوتی بتوانند آن را خانه بنامند.