در این مقاله شما با نحوه زندگی، نوع تغذیه و خلق و خوی اورانگوتان آشنا خواهید شد.
مقدمه
لغت اورانگوتان در زبان مالزیایی، به معنی "مرد جنگل" است. این پستاندار پرمو، تنها در سوماترا و جزیره بورنئو یافت میشود و بسیار باهوش است.
مشخصات اورانگوتان
دست های اورانگوتانها، منطقه بسیار بزرگی را پوشش می دهد. یک اورانگوتان نر می تواند دست های خود را حدود 2 متر (از نوک انگشت تا نوک انگشت دست دیگر) از هم باز کند که این فاصله از قد او که حدود 1.5 متر است، بیشتر است. وقتی اورانگوتانها میایستند، دست آنها تقریبا به زمین میرسد.
دست های اورانگوتانها برای محیط زندگی آنها بسیار مناسب است، زیرا آنها بیشتر وقت خود (حدود 90 درصد آن) را روی درختان جنگلهای مناطق گرمسیری میگذرانند. آنها حتی در آشیانههای برگداری در ارتفاع درختان میخوابند. اورانگوتانها از برگهای بزرگ به عنوان چتر و پناهگاهی برای محافظت از خود در مقابل بارانهای متداول استفاده میکنند.
نوع تغذیه اورانگوتان ها
این پستانداران در طول روز به دنبال غذا می روند. بیشتر رژیم آنها شامل میوه و برگهایی است که از درختان جنگلهای بارانی گردآوری میکنند. آنها همچنین پوست درختان، حشرات و در موارد نادر گوشت نیز میخورند.اورانگوتانها از میمونهای دیگر منزوی تر هستند. نرها تنها زندگی می کنند. آنها هنگام عبور از جنگل صداهایی بلند در میآورند تا مطمئن شوند که در راه یکدیگر قرار ندارند. این صدای بلند ممکن است تا 2 کیلومتر دورتر هم شنیده شود.
زاد و ولد اورانگوتان ها
مادرها و کودکان باهم رابطهای قوی دارند. بچهها به مدت 6 تا 7 سال با مادر خود می مانند تا توانایی حفاظت از خود را بیابند. مادهها هر 8 سال یک بچه به دنیا میآورند ، این زمان در میان حیوانات از همه بیشتر است. این حیوانات عمر طولانی داشته و در اسارت حتی تا 60 سال هم زندگی کرده اند.
دلایل انقراض اورانگوتان ها
به دلیل اینکه اورانگوتانها تنها در مناطق محدودی زندگی کرده و به درختان بسیار وابسته اند، آنها بسیار برای زندگی به این مناطق نیاز دارند. متأسفانه به دلیل قطع درختان جنگلی و فعالیتهای دیگر انسانها، همانند شکار، اورانگوتان در خطر انقراض قرار گرفته است.
-
اورانگوتان (orangutan)
نوع
پستاندار
رژیم غذایی
همه چیز خوار
طول عمر متوسط در حیات وحش
30 تا 40 سال
اندازه
1.2 تا 1.5 متر
وزن
33 تا 82 کیلوگرم
وضعیت حفاظتی
در خطر
اندازه به نسبت یک انسان 2 متری
پراکندگی جغرافیایی
(مناطق زرد رنگ)