در این مقاله شما با نحوه زندگی، نوع تغذیه، خلق و خو و خصوصیات گورکن آشنا خواهید شد

گونه های مختلف گورکن

 20 گونه‌ی متفاوت گورکن وجود دارد، همه آن‌ها به جز یک نوع، در آمریکای لاتین زندگی می‌کنند.Armadillo (گورکن) لغتی اسپانیایی به معنای "زره‌پوش کوچک " است که به پوشش استخوانی روی سر، پشت، پاها و دم این مخلوق عجیب اشاره دارد. گورکن تنها پستاندار دارای این پوسته است.

خصوصیات گورکن

مانند مورچه‌خواران، این حیوان پوزه‌ای تیز و به شکل پارو و چشم‌هایی کوچک دارد. اندازه و رنگ گورکن بسیار متنوع است، از 16 سانت با رنگ صورتی گرفته تا 1.5 متر به رنگ قهوه‌ای تیره. بقیه گونه های آن، رنگ‌های مشکی، قرمز، خاکستری یا شبیه به زرد دارند.

برخلاف باور عموم، همه‌ی گورکن‌ها نمی‌توانند خود را در پوشششان پنهان کنند. در حقیقت تنها گونه‌ای که سه خط دارد قادر به این کار است. این گورکن می‌تواند سر و پاهای خود را به داخل پیچانده و پوسته‌اش را به شکل یک توپ در آورد تا مهاجمان را گیج کند.

محل زندگی گورکن ها

گورکن‌ها در شرایط آب و هوایی معتدل و گرم زندگی می‌کنند، مانند جنگل‌های بارانی، علف‌زار و مناطق نیمه بیابانی. به دلیل سرعت سوخت و ساز کم و کمبود ذخیره‌ی چربی، سرما دشمن آن‌هاست و وجود آب و هوای نامناسب می‌تواند همه‌ی جمعیت آن‌ها را از بین ببرد.

نوعه تغذیه گورکن ها

بیشتر گونه‌های گورکن، لانه‌هایی در زیرزمین کنده و بیش از 16 ساعت از روز را در آن می‌خوابند. این جانوران در صبح و عصر به دنبال شکار سوسک،  مورچه، موریانه و حشرات دیگر می روند. قدرت بینایی گورکن بسیار ضعیف بوده و از حس بویایی شدیدش برای شکار استفاده می‌کند. پاهای قوی و پنجه‌های بزرگ او برای حفاری استفاده می‌شود و زبان بزرگ و چسبنده‌اش را برای بیرون کشیدن مورچه و موریانه‌ها از سوراخشان به کار می‌گیرد. علاوه بر حشرات، غذای او می‌تواند مهره‌داران، گیاهان، میوه و لاشه‌ی مردگان نیز باشد.

دلایل انقراض گورکن ها

جمعیت تعداد زیادی از گونه‌های گورکن ها به علت کمبود محیط مناسب زندگی و شکار زیاد، در خطر قرار گرفته است. بسیاری از افراد در آمریکا، همچنان به خوردن گوشت گورکن که بافت و طعمی شبیه به گوشت خوک دارد ادامه می‌دهند. امروزه، تنها گونه‌ی نه خط گورکن زیاد شده و بعضی گونه‌ها مانند گونه‌های صورتی در معرض خطر هستند.