گونه های مختلف شاهین دم قرمز

این پرنده‌ی زیبا ، متداول ترین شاهین در شمال قاره آمریکاست. این پرنده در سراسر قاره آمریکا، در آمریکای مرکزی و ایندیای غربی یافت می‌شود. اولین گونه این شاهین‌ها که به طور علمی مورد بررسی قرار گرفتند در جاماییکا بودند.شاهین دم قرمز به دلیل دم آجری رنگش مشهور است، اما 14 گونه متفاوت در رنگ‌آمیزی مختلف موجود است که همه‌ی آن‌ها این مشخصه را ندارند.

این مرغان شکاری همچنان به نام‌های سنقر (پرنده‌ای شبیه به باز) یا شاهین قرمز هم نامیده می‌شوند. همه آنها شکارچیانی موفق و هوشیار هستند.

 

محل زندگی شاهین دم قرمز

این پرندگان محیط‌های باز مانند مزارع و بیابان‌ها یا مناطقی بلند که شکارشان به راحتی دیده شود را ترجیح می‌دهند. اما می توانند خودشان را با محیط وفق دهند و در کوهستان‌ها یا جنگل‌های بارانی گرمسیر نیز ساکن می‌شوند. شاهین ها در مناطق زندگی انسان هم دیده می شوند و گاه روی دیرک‌های تلفن ساکن شده و از فضای باز کنار جاده‌ها برای شکار موش، موش‌خرمایی، خرگوش، خزندگان و سایر شکارها بهره می‌برند.

 

زاد و ولد و نحوه نگهداری از فرزندان

فصل جفت‌گیری آغاز حرکات آکروباتیک هوایی خاص است.  شاهین‌ها به شکل دایره‌های بزرگی پرواز کرده، قبل از شیرجه عمیق تا ارتفاع زیادی بالا رفته و در مرحله‌ی بعد به همان حرکت دایره‌وار بازمی‌گردند. سپس با چنگال‌هایشان یکدیگر را محکم نگه داشته و با حرکات چرخشی به سمت پایین می‌آیند.

شاهین دم قرمز تک همسر بوده و ممکن است برای همه عمر با جفت خود زندگی کند. آن‌ها آشیانه‌های چوبی در ارتفاع زیاد می‌سازند و ماده‌ها هرساله 1 تا 5 تخم می گذارند. والدین هر دو به مدت 4 تا 5 هفته روی تخم‌ها خوابیده و از زمانی که جوجه‌ها از تخم خارج‌شده تا 6 هفته بعد که آشیانه را ترک می‌کنند، به آن‌ها غذا می‌دهند.