بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

 

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ [١١٤:١]

بگو: پناه می‌برم به پروردگار مردم،

﴿١﴾

مَلِكِ النَّاسِ [١١٤:٢]

به مالک و حاکم مردم،

﴿٢﴾

إِلَٰهِ النَّاسِ [١١٤:٣]

به (خدا و) معبود مردم،

﴿٣﴾

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ [١١٤:٤]

از شرّ وسوسه‌گر پنهانکار،

﴿٤﴾

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ [١١٤:٥]

که در درون سینه انسانها وسوسه می‌کند،

﴿٥﴾

مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ [١١٤:٦]

خواه از جنّ باشد یا از انسان!

﴿٦﴾