ورزش تیراندازی

مقدمه

ورزش تیراندازی یک ورزش رقابتی است که در آن، مهارت ورزش‌کاران (همانند سرعت و دقت ) با استفاده از انواع مختلفی از اسلحه مانند اسلحه گرم و سلاح های بادی مورد بررسی قرار می‌گیرد. شکار نیز یک نوع ورزش تیراندازی است و در واقع تیراندازی به قرقاول های زنده، زمانی یک رویداد المپیکی بود (البته فقط یک بار، در سال 1900 ). دسته‌بندی ورزش تیراندازی با نوع اسلحه گرم، اهداف و فاصله‌ای که به اهداف شلیک می‌شود مشخص می‌شود.

 

رشته‌های مربوط به تیراندازی

فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های تیراندازی (ISSF) رویدادهای ورزشی تیراندازی را در چهار رشته به رسمیت می شناسد:

تفنگ

تپانچه

اهداف متحرک 

تفنگ ساچمه زنی

 

تفنگ | تفنگ گلوله زنی |  RIFLE

 

یک تفنگ، یک اسلحه گرم و یا سلاح بادی است که یک لوله خاندار دارد، اما معمولا به سلاح های بلندی گفته می‌شود که برای نگهداری به دو دست نیاز داشته و می‌توانند به صورت پیوسته شلیک کنند. آنها به طور کلی دارای برد و دقت بیشتری از تپانچه بوده و برای شکار محبوب می باشند.

 

مسابقات 

در تمام مسابقات شلیک با تفنگ، ورزش‌کاران با تیراندازی به هدفی که از 10 حلقه دایروی تشکیل شده است امتیاز کسب می‌کنند. ورزش‌کاری که بیشترین امتیاز را در طول مسابقه به دست آورده باشد برنده می‌شود در فینال (فقط مسابقات المپیک ) 10 حلقه هدف، خود به 10 بخش مجزا تقسیم می‌شوند، بنابراین بالاترین امتیاز برای یک تیراندازی، 10.9 خواهد بود. برای مشخص شدن برنده، امتیاز تیراندازی، با امتیاز راند آمادگی جمع می‌شود. 

 

فاصله ها:

رقابت‌های تیراندازی با تفنگISSF ، شامل مسابقات شلیک به اهداف در فاصله های 10 متر، 50 متر و 300 متر است.

 

وضعیت‌ها

 

بسته به نوع مسابقه و مرحله رقابت‌ها، ورزش‌کاران در وضعیت‌های ایستاده، زانو زده و حالت درازکش تیراندازی خود را انجام می‌دهند. در حالت ایستاده تفنگ با هر دو دست نگه داشته شده و انتهای آن بر روی شانه قرار می‌گیرد و دست چپ ممکن است توسط سینه و یا لگن حمایت شود. در حالت زانو زده، ورزش‌کار راست دست می تواند انگشت ها و زانوی پای راست و کف پای چپ خود را به روی زمین قرار دهد، در حالت درازکش فرد ورزش‌کار نباید اسلحه را بر روی هیچ شیئی قرار دهد. در این حالت قسمت ساعد یک ورزش‌کار راست دست باید حداقل یک زاویه 30 درجه ای با افق ایجاد کند.

 

نشانه تفنگ 

 

فقط استفاده از نشانه‌های "فلزی" مجاز است که هیچ لنز و یا دوربینی نداشته باشد. استفاده از فیلترهای رنگی مجاز بوده و نشانه عقبی، تنظیمات دقیقی برای ارتفاع و تأثیر باد دارد. 

 

 تپانچه | اسلحه کمری | PISTOL 

 

تپانچه‌ها از تفنگ کوچک‌تر بوده و به طور کلی حمل‌ونقل آن‌ها بسیار راحت‌تر است. در مقایسه با تفنگ‌ها، آن‌ها معمولاً دارای برد و دقت کمتری هستند. 

 

مسابقات 

 

مسابقات تپانچه همانند مسابقات تفنگ امتیازدهی می‌شوند و ورزش‌کاران به اهداف 10 حلقه ای شلیک می کنند. در مسابقات فینال (مسابقات المپیک) 10 حلقه هدف، خود به 10 بخش مجزای امتیازدهی تقسیم می‌شوند، بنابراین بالاترین امتیاز برای یک شلیک، برابر 10.9 است. برای مشخص شدن فرد برنده، امتیاز تیراندازی مسابقه با امتیاز راند آمادگی جمع می شود. ورزش‌کاری که در مجموع، بالاترین امتیاز را کسب کند برنده است. 

 

فاصله ها

مسابقات تپانچه فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های تیراندازی (ISSF) شامل شلیک به هدف‌هایی در فاصله 10 متر، 25 متر، و 50 متر است.

 

وضعیت‌ها 

 

مسابقات تپانچه در وضعیت ایستاده انجام می‌شود و ورزش‌کاران باید تفنگ را با یک دست نگه داشته و شلیک خود را انجام دهند. مچ دست نباید توسط دست دیگر نگهداشته شود.

 

نشانه تپانچه 

فقط استفاده از نشانه‌های "باز" مجاز است. این نشانه‌ها از یک تیغه و یا میله تیز در قسمت جلو و یک شکاف در قسمت عقب تشکیل می‌شوند. استفاده از نشانه‌های تلسکوپی، آینه‌ای ، اشعه لیزر ، و موارد مشابه ممنوع است. قسمت عقب نشانه تنظیماتی برای ارتفاع و وضعیت باد دارد.

ریشه‌های شش رویداد تیراندازی ISSF با اسلحه کمری (4 رویداد المپیکی به علاوه 2 رویدادی که در برنامه بازی های المپیک گنجانده نشده اما در جام جهانی و مسابقات قهرمانی جهان انجام می‌شود )، به اولین المپیک مدرن در سال 1896 باز می‌گردد و شامل مسابقات شلیک سریع و شلیک کند به اهداف در فواصل 10، 25، و 50 متری می‌شود. این تپانچه ها در مقایسه با اسلحه های طبیعی ظاهری متمایز و منحصر به فرد دارند و اسلحه هر رویداد، به طور خاص برای آن طراحی شده است. 

 

تفنگ ساچمه زنی  | Shotgun

 

تفنگ ساچمه زنی شبیه به یک تفنگ گلوله زنی است، با این تفاوت که گلوله‌های آن یا از تعداد زیادی گلوله ریز دیگر، و یا یک گلولة بزرگ تشکیل شده است. آنها در بیشتر موارد، از نوع دست‌کش (pump action) و یا شلیک-و-بارگذاری مجدد هستند.

 

مسابقات 

 

در هر 3 رویداد تفنگ ساچمه زنی ( تراپ ، دابل تراپ، و اسکیت ) ورزش‌کاران به دسته‌های شش نفره تقسیم شده و در منطقه مشخص تیراندازی ایستاده و به سمت اهداف سفالی، که یکی پس از دیگری و یا با فرمان فرد تیرانداز پرتاب می‌شوند ، تیراندازی می‌کند. امتیاز زمانی داده می‌شود که گلوله به هدف اصابت کرده است و حداقل یک قطعه که از آن جدا شده است توسط داوران دیده شود. تیراندازی که بیشترین اهداف را مورد هدف قرار داده باشد (مرحله تعیین صلاحیت‌ بعلاوه فینال) برنده مسابقه است. 

 

تفنگ‌ها ساچمه زنی و کارتریج‌ها 

 

لوله تفنگ ساچمه زنی باید صاف باشد. همیشه از تفنگ های گیج 12 دولول (یک لوله تفنگ بالای لوله دیگر) با ظرفیت 5 کارتریج (گلوله پر از ساچمه) استفاده می شود. وزن کل ساچمه ها نباید از 24.5 گرم تجاوز کرده و هر ساچمه نباید قطری بیشتر از 2.6 میلی متر داشته باشد. امکان بازرسی رسمی از اسلحه و کارتریج در طول مسابقات وجود دارد. برد مفید تفنگ‌های ساچمه زنی  شلیک به اهداف سفالی، 50 متر نظر گرفته می‌شود. 

 

اهداف سفالی

 

اهداف سفالی پرتابی، حدود 110 میلی‌متر قطر داشته و حدود 25 میلی‌متر ضخامت دارند. این‌ها واقعاً از جنس سفال نبوده بلکه ترکیبی از گچ و قیر هستند. برای راحت‌تر دیده شدن این اهداف، آن‌ها به رنگ نارنجی رنگ زده می شوند و هم چنین در آن‌ها از یک نوع پودر استفاده می‌شود که زمانی که گلوله‌ها به این اهداف اصابت می‌کند، پخش شده و تشخیص آنرا برای بینندگان راحت‌تر می‌کند.  

 

ماشین پرتاب دیسک های سفالی 

 

به این ماشین‌ها تراپ گفته می‌شود. این‌ها ماشین‌های پیچیده اتوماتیکی هستند که می‌توانند دیسک‌های سفالی را در مسیرها و فواصلی که برای هر مسابقه مورد نیاز است پرتاب کنند. تراپ ها توسط سیستم میکروفونی که به درخواست فرد ورزش‌کار پاسخ می‌دهد، دیسک ها را آزاد میکنند. 

تمام مسابقات را می‌توان به صورت انفرادی و یا تیمی انجام داد. هر تیم از سه ورزش‌کار تشکیل می‌شود.

 

اهداف متحرک |  RUNNING TARGET 

 

در مسابقات اهداف متحرک برای مردان، ورزش‌کاران به یک هدف متحرک شلیک می‌کنند. این مسابقات از دو بخش شلیک سریع و شلیک کند تشکیل می‌شود. سومین مسابقه به عنوان مسابقه مختلط انجام می‌شود . مسابقات شلیک به اهداف متحرک ISSF ، شامل تیراندازی به هدف در فاصله‌های 10 متری و 50 متری می‌باشد.

تیرانداز در حالت ایستاده و بدون پشتیبانی کار تیراندازی خود را انجام می‌دهد. در ابتدا تفنگ در سطح کمر ورزشکار قرار دارد و فقط زمانی که هدف دیده شد تفنگ بالا آورده می‌شود. استفاده از دوربينهای بصری مجاز نیست.

 

تیراندازی اکشن |  Action

تیراندازی اکشن، یک اصطلاح عمومی است که برای ورزش های عمومی غیر سنتی که معمولاً با حرکت سریع در زمین تیراندازی دسته بندی می شوند به کار می‌رود . در تمام این نوع مسابقات، در صورت استفاده از سلاح کمری، مسابقه با بیرون کشیدن تپانچه از جلد چرمی آن که به کمربند بسته می شود شروع میشود. از مثال های این نوع مسابقات می توان به مسابقات "تپانچه عملی |  "practical pistol کنفدراسیون بین المللی تیراندازی عملی ، و یا انجمن تیراندازی عملی ایالات متحده اشاره کرد. تپانچه عملی انجمن ملی تفنگ که با نام جام بیناچی (The Bianchi Cup) نیز شناخته می‌شود در دسته تیراندازی عملی قرار می‌گیرد، ولی در این مسابقات، دقت بالای تیراندازی در مدت زمان ازپیش‌تعیین‌شده ، اهمیت بیشتری از سرعت دارد.

 

سه تفنگ | 3 Gun

 

رقابت‌های تیراندازی سه اسلحه، رویدادهای تیراندازی عملی‌ای هستند که در آن‌ها، شرکت‌کنندگان است از ترکیبی از تفنگ، تپانچه و تفنگ ساچمه زنی در هر مرحله‌ای استفاده می‌کنند. مسابقات معمولاً شامل مسیرهایی می‌شود که تیراندازان باید در آن‌ها، بین مراحل مختلف حرکت کرده و در وضعیت‌های مختلف به اهداف شلیک کنند. معمولاً لازمست که در هر مرحله از یک سلاح متفاوت استفاده شده و ورزش‌کاران باید سلاح های مورد نظر در هر مرحله را استفاده کنند. 

 

کمان زنبورکی | Crossbow

 

اتحادیه بین‌المللی تیراندازی با کمان زنبورکی (IAU) ، در 24 ژوئن سال 1956، به عنوان هیئت حاکمه جهانی تیراندازی به اهداف کمان زنبورکی ، در شهر لندشوت در آلمان پایه‌ریزی شد . این اتحادیه، بر روی مسابقات قهرمانی جهانی، قاره‌ای، و بین‌المللی تیراندازی با کمان صلیبی‌ها در سه شاخه زیر نظارت می‌کند:

مسابقات کمان زنبورکی 30 متر 

مسابقات کمان زنبورکی 10 متر 

مسابقات کمان زنبورکی میدانی 

مسابقات قهرمانی جهانی تیراندازی با کمان زنبورکی اتحادیه (IAU) هر دو سال برگزار شده و مسابقات قاره‌ای در سال‌های میانی آن انجام می‌شود.