زندگی نامه گالیلئو گالیله

در این مقاله می خوانید

گالیلئو گالیله، ستاره‌شناس و دانشمند بین سال‌های 1642- 1564 است. گالیله یک تلسکوپ برتر و بسیاری ابزارهای مهم در ستاره‌شناسی را ایجاد کرد. ...

مقدمه

گالیلئو گالیله، ستاره‌شناس و دانشمند بین سال‌های 1642- 1564 است. گالیله یک تلسکوپ برتر و بسیاری ابزارهای مهم در ستاره‌شناسی را ایجاد کرد. او به دلیل پشتیبانی از نظریه کوپرنی که می‌گفت خورشید در مرکز منظومه‌ی شمسی قرار دارد محکوم به حبس ابد شد.

تولد و جوانی

گالیله در سال 1564 در فلورانس ایتالیا در خانواده‌ای فقیر اما نجیب متولد شد. پدر و مادر او متوجه نبوغ و هوش فطری فرزند خود شدند و تلاش‌های بسیاری کردند تا او تحصیل کند. بر اثر اصرار پدر، گالیله رشته‌ی سودآور پزشکی را مطالعه کرد، اما در دانشگاه پیسا، او مجذوب موضوعات زیادی شد. او نسبت به بسیاری از تدریس‌های ارسطو که در طول 2000 سال گذشته به عنوان علوم حاکم تلقی می شدند منتقد بود.

در دانشگاه

گالیله به عنوان یک استاد ریاضیات در دانشگاه پیسا منصوب شده بود، اما انتقادات زیاد او از ارسطو، او را در میان هم دوره‌هایش تنها گذاشت. پس از سه سال آزار و اذیت، او استعفا داد و به دانشگاه پادوا رفت. در اینجا او ریاضیات تدریس می‌کرد. سخنرانی‌های سرگرم‌کننده‌ی گالیله گروه بسیاری را جذب او کرد و او توانست در طی 18 سال بعد، علایقش در ستاره‌شناسی و مکانیک را دنبال کند.

اکتشافات دوره تدریس

در طی این زمان، گالیله اکتشافات مهمی در زمینه‌ی جاذبه‌ی زمین و اینرسی انجام داد و یکی از نخستین دماسنج‌ها را ساخت. همچنین گالیله بدون خستگی روی علم شاخص سازی (تعیین زمان با سایه‌ها) و قوانین حرکت کار می‌کرد.

در زمینه‌ی ستاره‌شناسی بود که گالیله به خاطر نظریاتش مشهور شد و به علت مخالفت با کلیسای کاتولیک‌ رم محاکمه شد.

نظریات و اکتشافات گالیله

گالیله به همان نتایج کوپرنیک رسید – خورشید در مرکز جهان قرار دارد، نه زمین – با تولید اولین تلسکوپ مدرن، گالیله توانست اکتشافات بزرگی را در جهان داشته باشد. او این نتایج را یافت:

• زحل حلقه‌هایی زیبا در اطراف خود دارد.

• سطح ماه صاف نیست بلکه کوه و فرورفتگی دارد.

• مشتری قمرهای زیادی دارد که به جای خورشید حول محور مشتری آن می‌چرخند.

بنابراین گالیله نه تنها اثبات‌ ریاضی برای ادعای کوپرنیک داشت ، بلکه دلایل جدیدی از علم ستاره‌شناسی نیز داشت. با این حال، گالیله می‌دانست که افشای این مطالعات، منجر به مخالفت از سوی کلیسا خواهد شد.

"من خود را موظف نمی‌دانم تا باور کنم که خدایی که به ما حس، دلیل و  عقل داده است، بخواهد که ما از استفاده از آنها دست بکشیم."

-گالیله - در نامه ای به دوشس بزرگ کریستینا

ممنوعیت و حبس

کلیسا در آن زمان تدریس درس‌های او را ممنوع اعلام کرده بود، علی الخصوص هر چیزی که از کوپرنیک حمایت می کرد. با این حال، در سال 1623،  یک پاپ جدید، با نام پاپ اوربان هشتم (Urban VIII)  که به نظر می‌رسید روشن‌فکرتر باشد اجازه داد تا گالیله کارهای بزرگش در زمینه‌ی ستاره‌شناسی را منتشر کرده و از کارهای کوپرنیک حمایت کند.

اگرچه، پس از انتشار، عناصری از کلیسا به جایگاه گالیله حمله کردند. بنابراین گالیله دستگیر شد و برای چند ماه در زندان بود. او به جرم ارتداد محکوم شده و مجبور شد تا اعتقاداتش را انکار کند. او سال‌های باقی‌مانده از عمرش را تحت حبس خانگی در آرستی گذراند.

فرزندان

گالیله سه فرزند داشت. او به یکی از دخترانش با نام پولیسنا بسیار نزدیک بود. او نام خواهر ماریا سلسته (Maria Celeste) را بر خود گذاشت و عضو یک صومعه نزدیک آرستی (Arceti) شد.

"فلسفه (طبیعت) در آن کتاب بسیار خوبی نوشته شده است که همیشه جلوی چشمان ماست – منظورم جهان است – اما اگر ابتدا زبان آن را یاد نگرفته و نمادهایی که با آن نوشته شده است را درک نکنیم، متوجه آن نمی‌شویم. این کتاب با زبان ریاضیات نوشته شده است و نمادهای آن مثلث، دایره و دیگر اشکال هندسی هستند. بدون کمک آنها نمی‌توان حتی یک لغت از آن را درک کرد، و بدون آن فرد در یک راه پرپیچ و خم سرگردانی حیران و سرگردان خواهد بود." - گالیله

کارهای پایانی

با وجود سانسور کارها از سوی کلیسا، گالیله تا زمان مرگش در سال 1642 به اکتشافاتش ادامه داد. در طول حبس خانگی او کتاب " دو علم جدید" را نوشت که خلاصه‌ای از کارهای اولیه او بر روی علوم جدیدی که امروزه با نام حرکت شناسی و قدرت مواد نامیده می‌شوند بود. زمانی که گالیله از دنیا رفت نابینا بود.