غاز برفی | Snow Goose

گونه های مختلف غاز

غاز برفی به دلیل پرهای سفیدش شناخته شده است، اما بسیاری از آن‌ها تیره‌تر بوده و با رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای، به نام غاز آبی شناخته‌شده‌اند. زمانی تصور می‌شد که این دو پرنده از دو نسل متفاوت هستند، اما بررسی های اخیر نشان داده است که هر دو یک گونه با رنگ‌هایی متفاوت‌ هستند. یک ژن این تفاوت رنگ را ایجاد می‌کند.

نحوه زندگی غازهای برفی

غازهای برفی منادی تغییر فصل ها هستند. با آغاز فصل سرما، آنها به صورت گروهی، در گروه های بزرگی به شکل حرف U به سمت جنوب مهاجرت می‌کنند. آن‌ها فصل‌های سردتر را در مرداب‌های ساحلی جنوبی، خلیج‌های کوچک، مرغزارهای مرطوب و مزرعه‌ها می‌گذرانند. غذای آنها کاملاً از گیاه ها تشکیل می شود که شامل چمن و دانه ها بوده که از خاک‌های مرطوب یا حتی آب‌های کم عمق به دست می‌آورند.

زاد و ولد و نحوه نگهداری از فرزندان

در پایان زمستان، غازهای برفی به مناطق تولیدمثل خود در دشت‌های بی درخت تاندرا پرواز می‌کنند. جفت ها در تمام عمر با هم می مانند و هر سال بین 2 تا 6 تخم در لانه‌های کم عمق زمینی تولید می‌کنند. جوجه‌ها پس از 24 ساعت می‌توانند خودشان شنا کرده و غذا بخورند، اما در طول اولین زمستان خانواده در کنار یکدیگر خواهند بود. در طی مهاجرت‌ها به جنوب و شمال، خانواده‌ها به صورت گروهی پرواز می کنند.

دلایل انقراض غازهای وحشی

در سال 1916، این پرندگان در شرق آمریکا بسیار کمیاب شدند و شکار این پرنده‌ها ممنوع اعلام شد. از آن زمان، تعداد آن‌ها به میزان قابل‌توجهی زیاد شده است. امروزه اگرچه شکار آن‌ها دوباره آغازشده ، ولی جمعیت آن‌ها باز هم در حال افزایش است. در حقیقت تعداد آنها در بعضی مناطق آنقدر زیاد شده است که امکان دارد محل سکونت خود را نابود کنند.