تشی

در این مقاله می خوانید

برخی حیوانات هستند که با تیغ هایی که بر روی بدن دارند از خود دفاع می کنند از جمله آنها حیوانی به نام تشی است که که به لاتین به آن خوک تیغی هم می گویند. ...

تشی Porcupine

تشی پر تیغ ترین جونده است و نام لاتین آن  خوک تیغی (quill pig ) است. حدود بیست و چهار گونه تشی وجود دارد و همه آن‌ها پوششی از تیغ‌های سوزنی دارند تا شکارچیان نتوانند به سادگی آن‌ها را شکار کنند. برخی از تیغ‌ها مانند تیغ‌های تشی تاج‌دار آفریقایی تقریباً سی سانتیمتر طول دارند. 

سیستم دفاعی 

تشی ها موهای نرمی دارند اما در پشت و پهلوها و دم خود معمولاً این‌ موها در کنار تیغ‌های تیز قرارگرفته‌اند . این تیغ‌ها معمولاً تا زمانی که تشی احساس خطر کند خوابیده هستند ، اما در زمان خطر برای منصرف کردن شکارچی، این تیغ‌ها بلند می‌شوند . بر خلاف چیزی که قبلاً تصور میشد، تشی ها نمی‌توانند تیغ‌هایشان را به شکارچی  پرتاب کنند اما تیغ‌ها در هنگام لمس به سادگی جدا می‌شوند. 

بسیاری از حیوانات مهاجمی که با تشی روبرو می‌شوند ،  معمولاً در وضعیتی که پوزه و بدن آن‌ها پر از تیغ شده است، از مبارزه فرار می‌کنند . این تیغ‌ها نوک‌ تیزی دارند و فلس‌ها یا خارهایشان مقداری هم پوشانی دارد و به همین دلیل زمانی که در پوست حیوان دیگری فرورفت، به سادگی جدا نمی‌شود . تیغ‌های جدید به جای تیغ‌هایی که از دست رفته است، در بدن تشی رشد می‌کند.  

روش زندگی و  برنامه غذایی  

تشی هایی که در شمال و جنوب امریکا زندگی می‌کند، بالارونده خوبی است و بیشتر وقتش را روی درخت می‌گذراند. حتی برخی از آن‌ تشی ها دم‌های قلاب شونده دارند که در بالا رفتن از درخت به آن‌ها کمک می‌کند. تشی امریکای شمالی تنها گونه‌ای است که در امریکا و کانادا زندگی می‌کند و بزرگ‌ترین تشی به شمار می رود. یک حیوان تنها میتواند 30000 تیغ یا بیشتر داشته باشد. تشی های امریکای شمالی از دندان بزرگ جلویی‌شان برای خوردن چوب (غذای مورد علاقه‌شان) استفاده می‌کنند. تشی ها پوست و ساقه درخت می‌خورند و علاوه بر این به هجوم به محل اردوها و جویدن پاروهای قایق‌رانی مشهور شده‌اند. تشی های آمریکای شمالی همچنین میوه، برگ و غنچه‌های تازه درآمده در فصل بهار را می‌خورند. 

سایر گونه‌های تشی در افریقا، اروپا و آسیا زندگی می‌کنند. این‌گونه از حیوانات معمولاً بر روی زمین زندگی کرده و می‌توانند در جنگل‌ها، بیابان‌ها و علف‌زارها زندگی کنند. 

تولیدمثل 

تشی های ماده بسته به گونه خود، هر سال بین یک تا چهار نوزاد به دنیا می‌آورند . نوزادان تشی در هنگام تولد تیغ‌های نرمی دارد که ظرف چند روز سخت می‌شوند. بیشتر تشی ها ظرف دو ماه آماده زندگی مستقل می‌شوند.