در این مقاله، با بزرگترین و مخربترین حوادث صنعتی پس از انقلاب صنعتی که به دلیل همدستی عوامل طبیعی و اشتباهات انسانی رخدادهاند آشنا شوید. ...
در بسیاری از فجایع طبیعی که زندگیهای زیادی در آنها نابود شده، طبیعت و زمان بارها مهارت انسان را برای بقا و از نو شروع کردن آزموده اند. با اینحال نمونههای زیادی از حوادث فجیع وجود دارند که عامل انسانی در آنها نقش عمدهای داشته است. از زمان انقلاب صنعتی در قرن هجدهم تقریباً همه جای این کره خاکی در معرض حوادثی بوده که به علت سهلانگاری، یا اشکالات فنی، یا حوادث در صنایع بزرگ، به وقوع پیوسته و جان میلیونها نفر را در خطر قرار داده است. در اینجا با فجیعترین حوادث آشنا میشوید:
با انفجار انبار آتشبازی شرکت SE Fireworks در 13 می 2000 در شهر انسخده هلند، فاجعهای به وجود آمد که در آن 23 نفر کشته و 940 نفر زخمی شدند و 1500 ساختمان به طور کامل تخریب شد. بعداً مشخص شد که آتش در انبار فضای کار در ساختمان مرکزی شروع شده بود که در آن حدود 900 کیلوگرم لوازم آتشبازی انبار شده بود. سپس آتش به دو کانتینر پر که بهصورت غیرقانونی در خارج از ساختمان نگهداری میشدند رسید. احتراق موجب انفجار 177 تن وسایل آتشبازی شد. تنها یک هفته پیش از انفجار، گزارش شده بود که شرکت اس. ای فایر ورکس ( SE Fireworks) کاملاً مورد بررسی قرار گرفته و طبق گزارش مسئولان همه مقررات ایمنی را رعایت کرده و کاملاً بیخطر است. با وقوع این حادثه سهلانگاری مسئولان آشکار شد.
یکی از بزرگترین فاجعههای شیمیایی، در 21 سپتامبر 1921، در کارخانه BASF (بزرگترین شرکت مواد شیمیایی دنیا) در Oppau در آلمان، هنگامی اتفاق افتاد که یک برج سیلو که در آن 4500 تن از ترکیبات کود شیمیایی سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم ذخیره شده بود منفجر شد. این انفجار حدود 500 تا 600 نفر را به کام مرگ کشاند و بیش از 2000 تن مجروح شدند. بیش از 80 درصد تمام ساختمانهای Oppau تخریب شده و 6500 نفر بیخانمان شدند. علت دقیق این حادثه مشخص نشد، چون همه افرادی که در آن دخیل بودند در انفجار کشته شدند. چند ماه پیش از این واقعه، فرایند تولید کارخانه به شکلی تغییر داده شده بود که سطح رطوبت را کاهش میداد و این امر به عنوان یکی از احتمالاتی که باعث وقوع انفجار شد در نظر گرفته میشود.
این حادثه یکی از ویرانگرترین فاجعههای زیستمحیطی است که در 24 مارس 1989 به دست انسان به وقوع پیوست و تلفات عظیمی در حیوانات و گیاهان آبزی به همراه داشت. نفتکش اکسون ولدز به سمت بندر لانگ کالیفرنیا در حرکت بود که به ریف بلای آیلند در دریای پرنس ویلیام آلاسکا برخورد کرده و آسیب دید و به دنبال آن 260000 تا 750000 بشکه نفت خام ظرف چند روز وارد دریا شد. تأثیرات آنی نشت نفت، مرگ 250000 پرنده دریایی و حداقل 2800 سمور دریایی و هزاران موجود آبزی دیگر بود. طبق گزارشها در سال 2010 هنوز وجود 2300 گالن نفت خام والدز در لکه نفتی آلاسکا تخمین زده شد، درحالیکه کمتر از 4% آن در سال تجزیه میشود. تأثیر این حادثه بر حیوانات دریایی آلاسکا تا به امروز ادامه یافته است و بهصورت میزان مرگومیر بالا و کاهش تولیدمثل بسیاری از گونهها از آن زمان دیده میشود.
فاجعه معدن کوریرز بدترین حادثه معدن در اروپا بود که در 10 مارس 1906 در شمال فرانسه موجب مرگ 1099 معدنچی ازجمله بسیاری کودک شد. از جمله علتهای احتمالی این انفجار ، وقوع حادثه در زمان کار با وسایل انفجاری معدن و دیگری احتراق متان به خاطر شعله مستقیم چراغ معدنچی تصور میشود. در تائید هر دو فرضیه شواهدی وجود دارد و هر کدام از آنها به عنوان علتهای اصلی انفجاری که جان بیش از هزار نفر را گرفت در نظر گرفته میشوند.
فاجعه چرنوبیل در نیروگاه هستهای چرنوبیل در اوکراین اتفاق افتاد و بدترین فاجعه نیروگاه هستهای تا به امروز است، به طوری که انفجار و آتش، مقادیر زیادی ذرات رادیواکتیو را وارد اتمسفر کرد که در بسیاری از بخشهای شوروی غربی و اروپا پخش شد. در 26 آوریل 1986 در راکتور شماره 4 نیروگاه چرنوبیل، به علت تغییر ولتاژ ناگهانی و پیشبینینشده برق در حین یک آزمایش، و هنگام تلاش برای خاموش کردن اضطراری آن، آتش شروع شد و به دنبال آن مجموعهای از انفجارات پشت سر هم اتفاق افتاد. در این فاجعه 54 تن از کارکنان بلافاصله و تقریباً 4000 نفر ظرف چند سال به علت بیماریهای ناشی از تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند.
یکی از مرگبارترین ریزشهای ساختمانی در تاریخ انسان مدرن، ریزش ساختمان تجاری هشت طبقه در «سوار» بنگلادش در 24 آوریل 2013 است. در این حادثه، حدود 1129 نفر کشته و بیش از 2500 نفر زخمی شدند. این ساختمان شامل کارخانه پوشاک، بانک و چند فروشگاه دیگر بود. با اینکه بانک و فروشگاهها پس از هشدارهای عدم استفاده از ساختمان به خاطر مشاهده چندین شکاف و ترک در دیوارها بسته شده بودند، اما کارخانه پوشاک به هشدارها توجهی نکرده بود. ریزش ساختمان هنگام صبح و در حالی که 3120 کارگر در ساختمان بودند اتفاق افتاد و تنها طبقه هم کف سالم ماند. به خاطر چشمپوشی از امنیت کارگران، انتقادات شدیدی از سرتاسر دنیا متوجه مالکان کارخانه و مسئولان بنگلادشی شد.
بزرگترین انفجار پیش از ساخت سلاحهای هستهای، که توسط انسان ایجاد شده انفجار هالیفکس کانادا است. در 6 نوامبر 1917 یک کشتی باربری حامل سلاح و مواد منفجره برای جنگ، با کشتی نروژی برخورد کرد. این برخورد به سرعت منجر به آتشسوزی و انفجار در بار شد و هر کسی که در مجاورت این انفجار عظیم قرار داشت کشته یا مجروح شد. در آتشسوزی، ترکشهای انفجار و ریزش ساختمانها حدود 2000 نفر کشته و 9000 نفر مجروح شدند. این انفجار سونامی نیز ایجاد کرد که به دلیل آن 5 کودک کشته و تمامی منطقه نابود شد.
انفجار گاز و گرد زغالسنگ در معدن بنشیهو در 26 آوریل 1942، بدترین حادثه معدن زغالسنگ در دنیا است. طی این حادثه 1549 نفر کشته شدند که 34 درصد از کل معدنچیانی بود که در آن روز مشغول به کار بودند. انفجار در معدن زغالسنگ تحت کنترل مشترک ژاپن و چین (که در آن زمان تحت کنترل ژاپن بود) باعث آتشسوزی شد به طوری که شعلههای حاصل از آن از دودکشهای ورودی معدن خارج میشد. کارگران ژاپنی معدن بدون تخلیه مردم با مسدود کردن تهویهها و دودکشها سعی کردند آتش را در زیرزمین محدود کنند و به این ترتیب کارگران چینی را زیر زمین محبوس کردند و موجب خفگی بسیاری از آنها و افزایش تلفات مرگومیر شدند. تحقیقاتی که بعدها توسط شوروی انجام شد نشان داد که افراد کمی به خاطر خود انفجار مرده بودند و بیشتر تلفات مرگومیر به علت مسدود کردن خروجیها پس از انفجار اولیه بوده است.
بدترین ریزش سد که تاکنون اتفاق افتاده است حادثه ریزش سد بانکیائو در هشتم اوت سال 1975 است که 171000 نفر در سیل حاصل از آن کشته شدند. ریزش سد هم عامل طبیعی داشت و هم انسانی. مقدار بارندگی در آن منطقه دو برابر ظرفیت در نظر گرفته شده برای سد بود و به این ترتیب سد شکسته شد و سیلی حاوی 15.38 میلیارد متر مکعب آب جاری شد. تحقیقات نشان داد که ساخت و مهندسی سد نیز ضعیف بوده و در مقابل چنین پیشامدهایی آسیبپذیر بود. فاجعه طبیعی با خطاهای انسانی همراه شد و تلفات بسیار زیادی را ایجاد کرد.
بدترین و غمانگیزترین فاجعه صنعتی که تاکنون به وقوع پیوسته حاصل سهلانگاری مطلق کارخانه تولید محصولات آفتکش و عدم صلاحیت مسئولان دولتی در هند بود که در شب دوم و سوم دسامبر 1984 بیش از 500،000 نفر را در معرض گاز سمی ایزوسیانات و مواد شیمیایی دیگر که از کارخانه آفتکش "یونیون کارباید" در بوپال نشت کرده بود قرار داد. گاز نشت شده از طریق آب و هوا در شهر پخش شد و ظرف دو هفته 8000 نفر را کشت و به 558،125 نفر آسیب رساند که تقریباً 3900 نفر از آنها بهصورت جدی و برای همیشه معلول شدند. UCC پیش از نشت هشدار داده بود، اما هیچ تلاش واقعی برای بهبودی اوضاع انجام نشد و درنهایت به چنین فاجعه عظیمی منتهی شد.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.