در این مقاله شما را با روش کاشت و نگهداری گل یاسبنفش آشنا میکنیم. ...
یاسهای بنفش از نوع درختچه هایی هستند که مراقبت کمی نیاز دارند. نیازهای آنها ساده است: مقداری زیادی نور خورشید، زهکشی خوب، خاک حاصلخیز و هرس سالیانه. اگر محل کشت خود را با دقت انتخاب کنید، تنها مراقبتی که بایستی انجام دهید هرس سالیانه برای حفظ شکل زیبای درختچه است. در آن صورت، هنگام بهار شما با خوشههایی از شکوفههای معطر پاداش خواهید گرفت.
یاسهای بنفش را میتوانید در بهار و هنگامی که زمین گرم شده است، یا در پاییز و قبل از یخ بستن بکارید. در بهار، یاسهای بنفش، در حالی که در خواب زمستانی هستند و ریشههای باز داشته و هیچ برگ و یا شکوفهای ندارند، حمل میشوند. از این بابت خیالتان راحت باشد که یاسها نمردهاند و صرفاً خوابیدهاند. بهمحض اینکه سفارش شما رسید، پوشش دور ریشه را جدا کرده و ریشهها را برای 10 تا 15 دقیقه در آب ولرم فرو ببرید.
در اواخر تابستان یا پاییز، یاسهای بنفش ممکن است به همراه خاکی حمل شده و سیستم کامل ریشهای با ساقههای برگدار داشته باشد. بهمحض رسیدن سفارش شما به منزل، ریشهها و توده خاک اطراف آن را برای 10 تا 15 دقیقه در آب فرو ببرید.
اگر نمیتوانید فوری یاسهای بنفش را بکارید، ریشهها را مطابق بالا در آب خیس کرده و سپس یاس خود را موقتاً در یک بستر نگهدارنده بکارید. یاسهای بنفش را به شکل زاویهدار در داخل خاک قرار داده و کاملاً ریشهها را با خاک بپوشانید، سپس خاک بیشتری اضافه کنید و خاک را تا زمان کاشت اصلی مرطوب نگه دارید.
چهار نکته مهم برای مراقبت از یاس بنفش وجود دارد:
· نور خورشید
· زهکشی
· خاک
· هرس
از کاشتن یاسهای بنفش در کنار دیوارها یا میان درختان بزرگ (یا درختانی که تا ارتفاع بالایی رشد میکنند) اجتناب کنید. از درختچهها، وسایر گیاهان برای بهبود ظاهر باغچه خود قبل و بعد از شکوفه زدن یاسها استفاده کنید. فاصله یاسهای بنفش از هم نباید کمتر از 2 تا 3 متر باشد. درخچههای متراکم به هرس زیاد و مکرر نیاز دارد.
از نوری که در اختیار دارید، استفاده مناسبی بکنید؛ یاس بنفش هر روز به حداقل شش ساعت نور مستقیم خورشید نیاز دارد. مقدار نور خورشید، ظاهر، رنگ و مقدار شکوفهها را تعیین میکند. نور خورشید اضافی بهتر از نور ناکافی است.
زهکشی خوب، با توانایی خاک برای حفظ رطوبت کافی برای تغذیه ریشه، و در عین حال اجازه خارج شدن رطوبت اضافی از آن، مشخص میشود. یاسهای بنفش در خاک بسیار مرطوب خوب رشد نمیکنند.
قبل از کاشت، یک سوراخ به قطر 20 سانتیمتر و عمق 30 سانتیمتر حفر کنید. سوراخ را با آب پر کنید. اگر آب بعد از یک ساعت خشک نشد، زهکشی را بهتر کنید و یا گیاه را در یک محل دیگر بکارید.
· خاک سطحی را از محل کاشت بردارید (حجمی بهاندازه دو تا سه برابر سیستم ریشه گیاه یاس) و نگه دارید.
· شن ریز را تا عمق 20 تا 30 سانتیمتری با زیرخاک مخلوط کنید (نه با خاک سطحی)
· خاک بالایی را با کود گیاهی، ورمیکولیت یا مکملهای خلل و فرج دار مخلوط کنید تا زمانی که یاسهای بنفش کاشته میشوند، اطراف ریشه آن را بگیرند.
حفرهی کاشت بایستی بهاندازهی کافی عمیق و عریض باشد تا ریشههای گیاه را در خود جای بدهد. ما افزودن کمپوست یا کود شیمیایی یا هر کود چندمنظوره دیگر به گودال کاشت را توصیه میکنیم. اگر خاک شما اسیدی است، آهک باغبانی به آن اضافه کنید.
هنگام کاشت، سطح بالای تودهی ریشه را همسطح بالای گودال قرار دهید. اگر یاسهای بنفش شما ریشه باز هستند، لایهی بالایی ریشهها بایستی 10 سانتیمتر پایینتر از سطح خاک باشد. هنگام پر کردن گودال با خاک، مهم است که آب کافی به آن بدهید، ولی آن را غرقاب نکنید و از فشرده کردن خاک اطراف ریشه خودداری کنید. کاری که ما بخواهیم اینجا انجام بدهیم این است که حبابهای هوا در خاک را از بین ببریم ولی کار کنیم که خاک همچنان پر منفذ باقی بماند.
به خاطر داشته باشید که در تمام تابستان بهطور منظم به گیاه خود آب بدهید. طی فصول خشک، برای اینکه برگها حالت پژمرده پیدا نکرده و محکم باقی بمانند، بیشتر به گیاه آب بدهید.
کود دهی بایستی در ابتدای هر بهار در پای گیاه انجام شود تا به تأمین مواد مغذی برای گیاه در سال آینده کمک کند. غنچهها در سال قبل تشکیل میشوند، پس کوددهی، برگهای این سال و شکوفههای سال بعد را تغذیه میکند.
یاسهای بنفش خاک شیرین را دوست دارند. اگر خاک شما اسیدی است، افزودن آهک باغبانی در پاییز، به خاک کمک میکند که قلیایی بماند.
استفاده از خاکپوش، به حفظ آب در خاک و کاهش فشار حرارتی به گیاه کمک خواهد کرد. اگر طی تابستان برگها حالت شل به خود بگیرند، نشانهی این است که گیاه به آب نیاز دارد.
اگر شما از گونههایی که چند بار متوالی گل میدهند ( مانند جوزی= Josée ) دارید، جدا کردن گلهای پژمرده، تولید گلها و غنچههای جدید را تحریک میکند. تمامی گونههای یاسهای بنفش از جداکردن سالیانهی گلها سود میبرند.
یاسهای بنفش به هرس سالیانه نیاز ندارند، ولی قطع کردن شکوفهها از ساقه اصلی ظرف یک هفته پس از کم شدن شکوفهها، باعث میشود که گیاه تمرکز خود را برای تولید جوانههای بیشتر گل به جای بذر بگذارد. اگر یاسهای بنفش شما خیلی بلند شده و تعداد شکوفهها کاهش پیدا کرده است، میتوانید با قطع یکسوم تمام ساقههای اصلی که حداقل قطر 3.5 سانتیمتر دارند، مجدد گیاه را جوان سازی کنید.
این ساقههای اصلی را با فاصله 30 تا 40 سانتیمتری از سطح خاک قطع کنید. این کار رشد شاخههای جدید را تحریک میکند. هرس کردن به این روش در طول یک دوره سه ساله، گیاه را در حالی که هنوز به گل دهی ادامه میدهد، تقویت می کند.
نظر کاربران
کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.