۱۸ فروردين ۱۳۹۳

جزایر گالاپاگوس

۱۸ فروردين ۱۳۹۳ 6128 بازدیدکننده 4 نظر
جزایر گالاپاگوس در این مقاله می خوانید

جزایر گالاپاگوس در اقیانوس آرام و در فاصله تقریبا 1000 کیلومتری از سواحل اکوادور واقع شده‌اند. این مجمع الجزایر  با نام " موزه زنده و جلوه‌گاه تکامل" شناخته می‌شود. ...

جزایر گالاپاگوس

محل قرارگیری جزایر گالاپاگوس

جزایر گالاپاگوس در اقیانوس آرام و در فاصله تقریبا 1000 کیلومتری از سواحل اکوادور واقع شده‌اند. این مجمع الجزایر و مناطق حفاظت شده دریایی وسیع آن، با نام " موزه زنده و جلوه‌گاه تکامل" شناخته می‌شود. گالاپاگوس در محل تلاقی سه جریان اقیانوسی قرار گرفته و این موقعیت جغرافیایی ویژه باعث شده تا یکی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های دریایی جهان باشد. روند شکل گیری این جزایر به واسطه لرزه‌های دائمی و فعالیت‌های آتشفشانی مستمر صورت گرفته که این شرایط خاص و همچنین دوری این جزایر از سایر خشکی‌ها باعث شده تا حیات گیاهی و جانوری ویژه‌ای در این جزایر به وجود بیاید. گونه‌هایی همچون ایگواناهای (سوسمار) دریایی، قره غازهای که توانایی پرواز ندارند، لاک پشت‌های غول پیکر، کاکتوس‌های عظیم، درختان بومی و زیر گونه های بسیار متنوع مرغ‌های مقلد و فنچ‌ها (سهره) در این جزیره وجود دارند که الهام بخش داروین برای ایجاد نظریه "تکامل توسط انتخاب طبیعی"، پس از بازدید او از این جزایر در سال 1835 میلادی بوده اند.

 

جزایر گالاپاگوس

این مجموعه  بر روی پوسته زیر دریایی گالاپاگوس واقع شده و در حدود 120 جزیره دارد. ایزابلا، سانتا کروز، فرناندینا، سانتیاگو و سان کریستوبال، بزرگترین جزایر گالاپاگوس هستند که به واسطه فعالیت‌های آتشفشانی شکل گرفته‌اند و قله‌های آتشفشانی در بیشتر این جزایر مشهود است و ارتفاع برخی از آن‌ها به بیش از 3000 متر از کف اقیانوس می‌رسد. تاکنون فعالیت‌های آتشفشانی و زمین لرزه‌های شدیدی در بخش غربی مجمع الجزایر رخ داده است. جزایر بزرگتر به طور معمول یک یا چند آتشفشان با شیب کم دارند که بر اثر ریزش مواد مذاب بر روی دهانه‌ها و یا کالدرا‌های (کاسه آتشفشانی) قدیمی تشکیل شده و مرتفع گشته‌اند. خط ساحلی طولانی این جزایر فرسایش کمی داشته است ولی گسل‌ها و فرسایش دریایی باعث شده تا در بخش‌های زیادی از جزایر، پرتگاه‌هایی با شیب تند و همچنین سواحل گدازه‌ای، مرجانی و ماسه و صدفی متعددی به وجود آید. سایر ویژگی‌های قابل توجه در چشم انداز این جزایر عبارتند از: دریاچه دهانه‌های آتشفشانی، دودخان‌ها، دالان‌های گدازه، زمین‌های گوگردی و تنوع زیادی از مواد مذاب و خروجی‌های دیگری همچون سنگ خارا، خاکستر و توف.

 

جزایر گالاپاگوس

تنوع محیط زیست دریایی

محیط زیست دریایی در این جزایر بسیار متنوع است که ارتباط مستقیمی با رژیم‌های دمایی آب دارد و تفاوت‌های سطوح مواد غذایی و نور را نشان می‌دهد. این محدوده از شرایط دمایی گرم (ناشی از خیزش قوی جریان عمقی استوایی) تا شرایط نسبتا خنک (تاثیر گرفته از جریان گرم نیمه حاره ای پرو یا نام دیگرش هامبالت) متغیر است.

 

جزایر گالاپاگوس

ارتفاع، مساحت و جهت گیری جزایر

ارتفاع،  مساحت و جهت‌گیری جزایر متفاوت و متنوع است و به همراه تفکیک فیزیکی آن‌ها باعث شده تا هر کدام از جزایر گونه‌هایی منحصر به فرد و بومی داشته باشند. پوشش گیاهی ساحلی این جزایر را می توان در امتداد سواحل ، تالاب‌های آب شور و کناره‌های پست، منفصل و سنگریزه‌ای مشاهده کرد. خلیج‌ها و تالاب‌های حفاظت شده توسط جنگل‌های حرا احاطه شده‌اند. بیشتر مناطق در این جزایر خشک هستند و از ساحل تا مناطق مرطوب و مرتفع مرکزی امتداد یافته‌اند. کمربندی متشکل از خصوصیات مشترک (خشک و مرطوب)، این دو منطقه را از هم جدا کرده است. در فصول خشک، از جمع شدن رطوبت در شب، مه غلیظ گاروآ تشکیل شده و این مناطق بسیار مرطوب را فرا می‌گیرد. در مناطق مرتفع و قله‌ها، رطوبت باقی مانده در دریاچه‌های موقت باعث ایجاد پوششی گیاهی متشکل از سرخس، چمن و جگن می شود.

 

جزایر گالاپاگوس

جانوران بومی جزایر

جانوران بومی این جزایر را بی‌مهرگان، خزندگان و پرندگان تشکیل می‌دهند. تعدادی پستاندار بومی نیز در این منطقه وجود دارد. همه خزندگان، به جز دو گونه لاک پشت دریایی منحصر به گالاپاگوس هستند: لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس با 11 گونه متفاوت در جزایر مختلف که همه در معرض انقراض هستند، ایگواناهای ساکن در خشکی، ایگواناهای دریایی، مار رایسر با سه گونه متفاوت و گونه‌های متنوع مارمولک‌ها و بزمجه‌ها.

 

جزایر گالاپاگوس

 57 گونه پرنده در این جزایر وجود دارد که از این تعداد 26 گونه (46٪) بومی بوده و 31 گونه به طور منظم به این جزایر مهاجرت می‌کنند. دسته‌بندی پرندگان بومی، 13 گونه از فنچ‌های داروین از جمله فنچ درختی فلورنا و فنچ حرا را شامل می‌شود. دیگر گونه‌های موجود در گالاپاگوس عبارتند از: مرغ باران دم سیاه، قره غازهای گالاپاگوس که توانایی پرواز ندارند، پنگوئن گالاپاگوس، مرغ نوروزی لاوا، مرغ مقلد فلورینا، شاهین، حواصیل لاوا، مرغ نوروزی دم چلچله‌ای، زاغ گالاپاگوس، مرغ مگس خوار منقار کلفت و پرستو و کبوتر گالاپاگوس.

 

جزایر گالاپاگوس

اقلیم پستانداران بومی

اقلیم پستانداران بومی شامل شش گونه است: فک خز دار، شیر دریایی، دو گونه موش برنج، خفاش و خفاش سفید (مایل به خاکستری) . جانوران دریایی در این جزایر گونه‌های متنوعی از کوسه‌ها ، سفره ماهی‌ها و پستانداران دریایی (وال ها و دولفین ها) را در بردارد. لاک‌پشت‌های سبز و همچنین لاک‌پشت های منقار دار بسیاری در این جزایر وجود دارد که از لانه‌های خود در سواحل شنی سر برآورده و اکنون در آب‌های اطراف جزایر زندگی می‌کنند.

 

 

مطالب دیگری که ممکن است بپسندید

نظر کاربران

    شما هم می توانید در مورد این مطلب نظر بدهید.

    کاربر گرامی، لطفاً توجه داشته باشید که این بخش صرفا جهت ارائه نظرات شما درباره ی این مطلب در نظر گرفته شده است. در صورتی که سوالی در رابطه با این مطلب دارید یا نیازمند مشاوره هستید، فقط از طریق تماس تلفنی با بخش مشاوره اقدام نمایید.


    نام :
    ایمیل:
    متن مورد نظر:

    عضویت در خبرنامه wiki5040