چگونه می‌توانیم پدر و مادر بهتری باشیم

در این مقاله می خوانید

بیشتر والدین از این نگران هستند که آیا پدر و مادری عالی هستند یا خیر. اجازه دهید به بررسی چندین راهکار عملی بپردازیم تا بدون تحمل فشار عصبی والدین بهتری باشیم.  ...

 والدین وقتی کودکان دچار دردسر شده و یا مشکلات احساسی پیدا می‌کنند همواره خود را سرزنش می‌نمایند. دلیل اصلی این است که فشار خانواده، مدرسه، همسالان و رسانه‌های اجتماعی سخت و زیاد است. در اینجا 13 روش آورده شده است که می‌توانید بر اساس آن والدین بهتری باشید. 

زمان بیشتری را با کودکان خود سپری کنید.

شما نباید از آن‌ها دور شوید. بلکه باید زمان بیشتری به آن‌ها اختصاص بدهید. در بریتانیا، والدین بیش‌ترین ساعت کاری اروپا را دارند و تلاش می‌کنند برای جبران آن جدیدترین وسایل الکترونیکی موجود در بازار را برای کودکان خود بخرند. این کار ایده‌ی خوبی نیست. در اینجا روش‌هایی آورده شده است تا با کمک آن‌ها زمان بیشتری را با کودکان خود سپری کنید:

• وقتی می‌توانید در کنار هم باشید سعی کنید زمان وعده‌های غذایی را تبدیل به یک اتفاق بزرگ کنید.  نیاز به وسیله‌ی خاصی نیست. تنها با کودکان خود صحبت کرده و به آن‌ها گوش دهید.

• برنامه‌ای ترتیب دهید تا کودکان را با دوستان و همسایه‌ها در کنار هم جمع کنید تا زمان بیشتری برای خودتان داشته باشید.

• هماهنگ کنید که خرید خانه شما را درب منزل بیاورند، سپس با سپردن کارهایی در خانه به کودک و دادن جایزه به او، نظافت خانه را بهتر سازمان‌دهی کنید. 

از نگرانی بیش از اندازه درباره‌ی رژیم غذایی کودک دست‌بردارید.

اهمیت دادن به تغذیه‌ی سالم فکر خوبی است. تنها مشکل این است که سازمان‌دهی آن زمان‌بر است و شما مجبورید در رژیم غذایی همه تغییر بزرگی ایجاد کنید. این کار می‌تواند بسیار استرس آور بوده و اغلب خیلی پرهزینه باشد. تنها به چند عادت غذایی سالم تر روی بیاورید تا مجبور نباشید این همه‌ برنامه‌ریزی انجام دهید.

اطمینان یابید تنقلات هیچ‌گاه به میزان زیاد خریداری نمی‌شوند. با درخواست از کودکان برای ابتکار در درست کردن اسموتی یا کمک به شما در آماده کردن آن، آن‌ها را تشویق به این‌گونه خوردنی‌ها کنید. از آجیل، میوه و شکلات‌ به عنوان اسنک استفاده کنید. البته ممنوع کردن غذاهایی خاص به طور ناگهانی هرگز فکر خوبی نیست. بلکه باید کم‌کم و به طور تدریجی به غذاهای سالم روی بیاورید.

فریاد زدن را فراموش کنید، روش‌های آرام‌تری هم وجود دارند.

وقتی سر کودکان جیغ و فریاد بزنید، به آن‌ها توهین کرده و یا تهدیدشان کنید اثری منفی روی رشدشان خواهید گذاشت. این کار یک روش تربیتی نامناسب است و نوع دیگری از کودک‌آزاری می‌باشد. بسیار تکان دهنده است اگر بفهمید که در آمریکا هر 1 کودک از 8 کودک، قبل از رسیدن به سن هجده سالگی به نوعی مورد آزار قرار می‌گیرد. به گفته یک روان‌پزشک در پرینستون بدرفتاری با کودکان اغلب مخفی نگه داشته می‌شود. 

چندین روش برای جلوگیری از خشمگین شدن و فریاد زدن وجود دارد که می‌توانید انجام دهید:

• زمانی برای بیرون رفتن خود اختصاص داده و به پیاده‌روی بروید.

• از تکنیک دکمه‌ی توقف استفاده کنید و به کودک بگویید بعداً با او صحبت خواهید کرد.

• بدانید که مجبور نیستید در هر دعوایی که به آن دعوت می‌شوید شرکت کنید.

• وقتی کودک اعتراض می‌کند که چیزی ناعادلانه یا بسیار سخت است با او موافقت کنید. نشان دادن همدلی همیشه فکر خوبی است.

• قوانین واضحی در مورد توهین‌ها و نام‌گذاری‌های غیرقابل‌قبول وضع کنید.  

آیا کودکان شما کار زیادی انجام می‌دهند؟

شاید کودک شما کار زیادی دارد. آن‌ها با عجله از ورزش، به کلاس پیانو و تمرین کر می روند (درحالی‌که شما راننده تاکسی آن‌ها هستید). اگر این‌گونه است شاید لازم باشد برخی از فعالیت‌های آن‌ها را محدود کنید. برای مثال شما می‌توانید هر چیزی که با زمان غذا خوردنتان کنار یکدیگر تداخل ایجاد می‌کند را قطع کنید. سپس می‌توانید به جای آنکه به سرعت بیرون رفته و با دود بنزین هوا را آلوده کنید از معلم موسیقی بخواهید به خانه‌ی شما بیاید. 

چه الگوهایی برای آن‌ها ساخته‌اید؟

«نگران این نباشید که کودکان هیچ‌وقت به شما گوش نمی‌دهند. نگران این باشید که آن‌ها همیشه شما را نگاه می‌کنند».  

 «رابرت فولگام»

زمان پرسیدن چند سؤال دشوار است. آیا شما به راننده‌های ناشی در جلوی کودکان خود فحش و ناسزا می‌دهید؟ آیا زمانی که می‌خواهید به یک ملاقات نروید برای راحتی خود دروغ می‌گویید؟ اگر می‌خواهیم کودکان ما راست‌گو باشند، به دیگران احترام بگذارند و به عنوان اشخاصی متعادل و همدل رشد کنند، باید مطمئن شویم نقشی که ما در این راه داریم در راستای همان چیزی است که آن‌ها را به آن نصیحت می‌کنیم. 

با یکدیگر کارهای سرگرم‌کننده انجام دهید.

تعطیلات آخر هفته باید به بیرون رفتن، ورزش کردن و هر نوع فعالیت فیزیکی یا کاری که سرگرم‌کننده است اختصاص داده شود. فایده‌ی بزرگ ورزش کردن این است که شما از مزایای آزاد شدن آندورفین ، ماده‌ای که شما را در حالت روحی خوبی قرار می‌دهد، بهره‌مند می‌شوید. بعلاوه، کودکان پس از ورزش کردن می‌توانند بهتر تمرکز کنند. این کار برای انجام تکالیف در زمان مقرر عالی است. 

آیا کودکان خود را لوس می‌کنید؟

لوس کردن کودکان به این معنی است که پیوسته با آن‌ها مانند نوزادان رفتار ‌کنید و بیش از حد از آن‌ها محافظت کنید. یک راه حل برای لوس نکردن کودکان این است که هرچه آن‌ها بزرگ می‌شوند درباره‌ی رفتارشان با آن‌ها صحبت کنید. اینکه از آن‌ها بپرسید چرا در شرایط خاصی آن رفتار را کرده‌اند چشمشان را باز می‌کند. همچنین به آن‌ها یاد دهید که دارایی‌های مادی نسبت به دلسوزی، صداقت، و بردباری کم اهمیت تر است.

بر اساس رفتار والدین خود با آن‌ها رفتار نکنید.

اغلب اوقات والدین تلاش می‌کنند اشتباهاتی که در کودکی خود از آن آسیب‌دیده‌اند را جبران کنند. اگر آن‌ها در کودکی از داشتن چیزهایی محروم بوده‌اند، در هدیه دادن به کودک خود زیاده‌روی می‌کنند. گاهی اوقات این کار نتیجه‌ی معکوس داشته و کودک ممکن است این کار را تهاجمی و بیش از اندازه بداند. در بعضی مواقع هم ریختن بارانی از هدیه بر سر کودکان سبب می‌شود احساس کنند حق دارند هر چیزی که می‌خواهند را داشته باشند و این بدترین درس ممکن در چگونگی برخورد با کار و روابط است. 

زیاد نگران فشار هم‌سن و سالان نباشید.

والدین همیشه فکر می‌کنند که فشار هم‌سن و سالان اغلب منجر به یک رفتار منفی می‌شود. اما آیا دقت کرده‌اید این فشار چگونه می‌تواند به طرز مثبتی روی انگیزه و حس رقابتی سالم در کسب موفقیت‌های درسی و ورزشی اثر بگذارد؟ پس این فشار لزوماً چیز بدی نیست. 

رسانه‌های اجتماعی را حذف نکنید.

بله، خیلی سخت است ببینید که کودکان و نوجوانان شما تمام مدت در حال پیامک دادن هستند و به موبایل خود چسبیده‌اند. چندین راهکار ساده‌ و عملی وجود دارد که شما با انجام آن‌ها می‌توانید این موارد را محدود کنید. ولی ممنوع کردن این‌گونه فعالیت‌ها مجاز نیست.  

بهترین روش ایجاد یک الگوی خوب است. وقتی به خانه می‌رسید مطمئن شوید موبایل شما خاموش است و تمامی توجه شما به کودکانتان می‌باشد. همچنین اطمینان یابید که هنگام صرف غذا همه‌ی موبایل‌ها خاموش‌اند. 

خبر خوب این است که نوجوانانی که تمام مدت پیامک می‌دهند در دنیای واقعی نیز دوست دارند یک فرد فعال اجتماعی باشند. تحقیقات در استرالیا روی صد هزار نوجوانی که همه‌ی زمان خود را مشغول پیامک دادن بودند نشان داد هشتاد درصد از این افراد به دنبال این کار تعامل اجتماعی داشتند.

هیچ کودک کاملی وجود ندارد.

اغلب توقع ما خیلی زیاد است و از کودکان خود می‌خواهیم خوب رفتار کنند، خوب درس بخوانند و در ورزش نیز عالی باشند. بعلاوه آن‌ها باید مؤدب، مهربان و تمیز هم باشند. ما باید استانداردهای خود را پایین آورده و برای کودکانی معمولی که ریخت و پاش کرده و کنترل خود را از دست می‌دهند آماده شویم، همان‌گونه که خود ما نیز گاهی این‌گونه می‌شویم. 

چگونه می‌توانیم بهتر شویم؟

از کودک خود بپرسید. این دقیقاً کاری است که یک وب‌سایت انجام  داده است. آن‌ها از کودکان ‌پرسیدند والدین چگونه رفتار کنند بهتر است.  پاسخ‌هایی واقعاً جالب و بامزه به این سؤالات داده شد. 

کودکان خود را راهنمایی کنید.

تأکید بسیاری بر عواقب، تنبیه و دنبال کردن فرمان‌ها وجود دارد. اما بهترین راه این است که به جای تنبیه راهنمایی کنیم. والدین می‌توانند عوامل محرک را تشخیص دهند و بدین ترتیب از شرایطی که ممکن است منجر به ایجاد مشکل شود اجتناب کنند. همچنین همدردی با کودکان در زمان عصبانیت آن‌ها مفید است، اما بدانید که ارتباط شفاهی تمام کاری است که می‌توانید در آن لحظه انجام دهید.  

آخرین نکته که اهمیت آن کم نیست این که به خودتان قول دهید که می‌توانید به راحتی والدین بهتری باشید و هر روز با دیدن والدین دیگر در مدرسه‌ی فرزند خود که به اصطلاح بهترین والدین هستند دلسرد نشوید. هر روز خود را متعهد به ایجاد تغییراتی کوچک نمایید. رسیدن به اهداف کوچک تمام کاری است که باید انجام شود. زمانی که این کار را کردید، خود را تشویق کرده و به خودتان بگویید شما قرار است پدر یا مادری عالی باشید.